Półpasiec

Półpasiec jest dermatozą chorobą skórną, wirusową, której przyczyną jest zakażenie opryszczką. Osobliwość wirusów opryszczki obejmują ich zdolność do infekowania prawie wszystkich układów i narządów ludzkiego organizmu, pozostając na zawsze w komórkach układu nerwowego. Można zaryzykować stwierdzenie, iż prawie każdy mieszkaniec ziemi jest zarażony jakimś rodzajem opryszczki. Czynnikiem wywołującym półpasiec jest wirus herpes virus varicella. Wirus jest niestabilny w środowisku: szybko umiera po podgrzaniu, ginie pod wpływem promieni ultrafioletowych i środków dezynfekujących. Może być długi czas przechowywany w niskich temperaturach. Jest to ten sam wirus, który wywołuje chorobę ospę wietrzną. Półpasiec lub opryszczka to choroba zakaźna, która powoduje uszkodzenie skóry wraz z pojawieniem się charakterystycznych wysypek. Czynnikiem sprawczym infekcji jest wirus ospy wietrznej, który znajduje się w ciele pacjenta w stanie utajonym. Po chorobie ospy wietrznej wirus staje się nieaktywny i może utrzymywać się przez dziesięciolecia w komórkach rdzenia kręgowego. Jego reaktywacja może nastąpić na tle obniżenia odporności organizmu i prowadzi do pojawienia się objawów półpaśca.

Na początku lub po ospie wietrznej wirus przenika przez skórę i błony śluzowe, a następnie przez drogi limfogenne i krwiotwórcze do węzłów międzykręgowych i tylnych korzeni rdzenia kręgowego, gdzie może pozostać przez długi czas w stanie utajonym osoby chorej. Wraz ze spadkiem reaktywności immunologicznej organizmu pod wpływem np. różnych czynników, takich jak zaostrzenie chorób przewlekłych, przyjmowanie leków immunosupresyjnych, zatrucie, utajone zakażenie, można aktywować. Najcięższy półpasiec występuje u pacjentów z rakiem, zakażonych wirusem HIV, a także u osób otrzymujących kortykosteroidy lub radioterapię. 

Poniższe przypadki mogą uaktywnić wirusa półpaśca:

Przejście wirusa opryszczki ze stanu utajonego do aktywnej lub pierwotnej infekcji czyli choroby półpaśca jest możliwe tylko w przypadku osłabionej odporności organizmu.

• Ciężkie napięcie nerwowe, regularny stres, brak snu;

• Przepracowanie fizyczne;

• Okres rekonwalescencji po przeszczepie narządu lub po radioterapii;

• Hipowitaminoza, brak pierwiastków śladowych w organizmie;

• Częste przeziębienia, hipotermia organizmu;

• Ciąża, szczególnie zagrożona;

• Zatrucie chemikaliami, metalami;

• Przedłużone niekontrolowane przyjmowanie niektórych leków;

• Ciężkie choroby takie jak cukrzyca, AIDS, marskość wątroby, zapalenie opon mózgowych, zapalenie wątroby, grypa, kiła, gruźlica, posocznica, onkologia, niewydolność nerek i wątroby, alkoholizm.

• Niesprzyjająca sytuacja środowiskowa;

• Długotrwałe narażenie na alergeny lub substancje toksyczne (na przykład w miejscu pracy lub otoczeniu);

• Gwałtowna zmiana strefy klimatycznej;

• Niektóre operacje chirurgiczne.

Wirus może rozwinąć się u każdego, kto był narażony na jego działanie w przeszłości. Ryzyko zachorowania na półpasiec znacznie wzrasta z wiekiem.

Kiedy rozwija się półpasiec u osoby chorej w dalszej części choroby pojawia się wysypką skórna w postaci małych pęcherzyków z surowiczą zawartością. Ból w dotkniętym obszarze charakteryzuje się zwiększoną intensywnością. Wysypka jest zwykle zlokalizowana po jednej stronie ciała zajmującej obszar jednego dermatomu lub sąsiednich dermatomów, czyli obszarów skóry unerwionych przez jeden korzeń rdzeniowy. Wysypka w półpaścu najczęściej występuje na tułowiu wzdłuż nerwu międzyżebrowego Wykwity zazwyczaj nie przekraczają linii środkowej ciała (stąd nazwa choroby „pół-pasiec”). Najczęściej są to przestrzenie międzyżebrowe, ale półpasiec występuje na twarzy (obszar gałęzi nerwu trójdzielnego) lub w miejscach przejścia dużych nerwów na kończynach górnych lub dolnych. Po 2–4 tygodniach pękające bąbelki wysychają, tworząc strupy.

Jak wygląda choroba półpasiec galeria zdjęć poniżej

Jak wygląda półpasiec zdjęcia:

Wysypka skórna pęcherze w czasie choroby półpaśca zdjęcie poniżej:

Wirus półpaśca ma trzy metody transmisji, przenoszenia się z człowieka na człowieka:

• Unoszące się w powietrzu krople, aerozol od osoby zakażonej;

• Kontakt z osobą chorą na półpasiec;

• Transmisja możliwa jest także przez łożysko (od matki do płodu).

Źródłem zakażenia jest tylko osoba z ospą wietrzną lub półpaścem. Osoba chora na półpasiec jest uważana za zakaźną na dwa dni przed pierwszymi objawami choroby, a nawet do momentu, gdy wszystkie skorupy wyschną i opadną. Jednak w większości przypadków nie jest to niebezpieczne dla tych, którzy już przebyli ospę wietrzną.

Wysypka na skórze w czasie półpaśca nie jest uważana za zakaźną.

Półpasiec zdjęcie:

Półpasiec często rozwija się po raz drugi na tle obniżenia ogólnego stanu odporności człowieka, co może nastąpić w kilku przypadkach:

• Osoba z zakażeniem HIV;

• U osoby na tle innych chorób zakaźnych;

• W wyniku przyjmowania leków hamujących układ odpornościowy, charakter sterydowy i niesteroidowy;

• Ze spadkiem odporności spowodowanym innymi przyczynami (stres, niedożywienie, przepracowanie itp.);

• U człowieka z powodu raka (limfogranulomatoza) lub cukrzycy.

Częste nawroty choroby półpaśca w tym samym miejscu mogą być pośrednim objawem raka.

Gdzie najczęściej zlokalizowany jest półpasiec w jakich miejscach.

Najczęściej obszar dotknięty półpaścem to:

• Plecy;

• Biodra i pośladki;

• Skóra wzdłuż obszarów międzyżebrowych.

Rzadko obserwuje się zmiany skórne wywołane półpaścem:

• Na twarzy, głowie, szyi;

• Na rękach i nogach;

• Na ustach;

• Na narządach płciowych (głównie u pacjentów z HIV).

Półpasiec może wystąpić bez wysypki, ale to nie znaczy, że choroba jest łatwiejsza w leczeniu. Z powodu braku grudek i pęcherzyków na skórze lekarze mogą postawić błędną diagnozę, a z tego powodu choroba może przebiegać z powikłaniami.

Półpasiec w starszym wieku

Półpasiec najczęściej uaktywnia się u osób w podeszłym wieku. 

Jak wygląda półpasiec u osoby starszej zdjęcie:

Powodem tego jest osłabiony układ immunologiczny i słabe wchłanianie witamin. U osób starszych choroba jest trudna do leczenia, ponieważ w tym wieku zabronione jest stosowanie wielu leków. Pacjent powinien zostać hospitalizowany, jeśli:

• Ma ponad 70 lat;

• Istnieje obecność ostrych chorób przewlekłych;

• Istnieje reakcja alergiczna na leki.

Osoba starsza chora na półpasiec musi ściśle przestrzegać terapii przepisanej przez lekarza prowadzącego, aby uniknąć konsekwencji. 

Możliwe powikłania półpaśca w starszym wieku:

• Utrata czucia;

• Ślepota i głuchota;

• Paraliż;

• Zapalenie mózgu;

• Uszkodzenie przewodu pokarmowego;

• Rozwój zapalenia płuc;

• Uszkodzenie rdzenia kręgowego.

Półpasiec choroba u dzieci 

Półpasiec u dzieci jest dość rzadką chorobą, pojawiającą się w wieku powyżej 13 lat. Przyczyną rozwoju procesu patologicznego może być nadmiar działań bodźców prowadzących do osłabienia układu odpornościowego dziecka np. przechłodzenie lub przegrzanie organizmu, zmiana środowiska otoczenia przyjmowanie niektórych leków. W każdym razie półpasiec u dziecka jest wtórną chorobą po przebytej ospie wietrznej. Półpasiec u dzieci nie jest tak ciężki jak u pacjentów w podeszłym wieku, charakteryzuje się mniejszym bólem.

Wygląd choroby półpaśca u dzieci zdjęcia:

Półpasiec podczas ciąży 

Półpasiec podczas ciąży jest bardzo niepowołaną chorobą u nowej mamy. Jednocześnie istnieje ryzyko zarażenia dziecka wirusem opryszczki (około 8%). Półpasiec u kobiet w ciąży, ujawniony za późno w życiu, grozi wywołaniem noworodkowej ospy wietrznej u dziecka. Leczenie półpaśca podczas ciąży wiąże się z pewnymi trudnościami. Silne środki przeciwwirusowe mogą być toksyczne dla płodu. Ważne jest przestrzeganie procedur higienicznych pełne leczenie zaatakowanych obszarów skóry środkami przeciwbólowymi i lekami przeciwzapalnymi zatwierdzonymi przez lekarza prowadzącego ginekologa. Choroba półpasiec u kobiet w ciąży może być powikłana rozwojem zapalenia płuc, zapalenia mózgu. Zakażenie wirusem półpaśca w pierwszym trymestrze ciąży prowadzi do pierwotnej niewydolności łożyska i z reguły towarzyszy jej aborcja.

Zdjęcie półpasiec u kobiety w ciąży:

Półpasiec u osób chorych na HIV

Wirus powodujący zakażenie HIV i wirus półpaśca wywołują wzajemną hiper aktywację u człowieka chorego na HIV. Wynika to z faktu, że obrona organizmu jest osłabiona przez niedobór odporności.

Objawy półpaśca u osób z wirusem HIV:

• Wysypka na twarzy i narządach płciowych;

• Dysfunkcja narządów wewnętrznych;

• Pojawienie się wrzodów na skórze, narządach płciowych, w cewce moczowej;

• Pojawienie się wysypki w jamie ustnej i uszach.