Pelagra, rumień lombardzki to niedobór witamin spowodowany niedoborem witaminy PP ( niacyny ), aminokwasu tryptofanu. Niacyna, nazywana także witaminą B3 lub witaminą PP jest związkiem kwasu nikotynowego oraz jego amidu.
Pelagra inna nazwa rumień lombardzki, to choroba skóry.
Rumień lombardzki zdjęcie:
Rumień lombardzki
Pelagra to choroba skórna, jej nazwa pochodzi od włoskiego wyrażenia „pelle agra”, oznaczającego tyle, co „skóra szorstka”. Schorzenie to zostało opisane pierwszy raz przez Gaspera Carsala w 1735 roku, jako stan chorego, cierpiącego jednocześnie z powodu zapalenia skóry, biegunki oraz objawów demencji.
Pelagra nazywana jest również chorobą biedoty. Przez ponad 300 lat na świecie była chorobą śmiertelną, na którą umierało ponad 70% chorych ludzi. Pelagra atakowała ludność ubogą, biedną która żywiła się kukurydzą. W warzywie tym znajduje się czynnik uczulający na światło.
Pelagra jest często diagnozowana w krajach rozwijających się w Afryce i Ameryce Południowej. Większość pacjentów to osoby dorosłe żyjące w złych warunkach sanitarnych i mające problemy żywieniowe. Z tych powodów podczas wojny wśród jeńców wojennych odnotowano powszechne występowanie pelagry.
W XIX wieku pelagra była szeroko rozpowszechniona w południowej Europie i południowych Stanach Zjednoczonych – w regionach o monotonnej diecie i przewadze warzyw skrobiowych. Obecnie wskaźniki epidemiologiczne są najwyższe w słabo rozwiniętych krajach Afryki i Ameryki Południowej. Na całym świecie rumień lombardzki jest częściej diagnozowana u pacjentów z przewlekłym alkoholizmem.
Przyczyny pelagry
Wystąpienie niedoboru kwasu nikotynowego może być konsekwencją następujących czynników:
Uporczywa przewlekła depresja;
Choroby układu pokarmowego - zapalenie żołądka, wrzody, zapalenie wątroby, zapalenie trzustki;
Postępujące nowotwory złośliwe, które przekształcają tryptofan w serotoninę;
Złe odżywianie: niewłaściwa dieta;
Przebieg ciąży i okres laktacji;
Przepracowanie organizmu z niewłaściwym odżywianiem;
Nadużywanie alkoholu;
Uszkodzenie skóry przez promieniowanie ultrafioletowe (istotne dla miłośników solarium);
Choroby zakaźne.
Brak białka w organizmie jest bezpośrednią przyczyną słabego wchłaniania niacyny. Dlatego jest wydalany z moczem. A sam organizm zaczyna cierpieć na zaburzenia metabolizmu i występowanie pelagry.
Pelagra objawy:
Rumień lombardzki negatywnie wpływa na cały organizm, wpływając na ważne narządy i układy:
Skóra;
Przewód pokarmowy;
Układ nerwowy.
Głównym zewnętrznym objawem pelagryjest zapalenie skóry. Rumień lombardzki we wczesnych stadiach powoduje zaczerwienienie zlokalizowane na twarzy, przedramionach i dłoniach.
Pelagra zmiany skórne zdjęcie:
Pelagra zmiany skórne
U dzieci pelagra może powodować zaczerwienienie języka. W miarę postępu rumienia lombardzkiego dotknięte obszary stają się czerwone i opuchnięte, a uszkodzona skóra złuszcza się. Wraz z zaostrzeniem się choroby tworzą się czerwono-brązowe pęcherze, po ich otwarciu pozostają owrzodzenia lub erozja. Rumień lombardzki wywołuje wysypki na twarzy, szyi, rękach i nogach, które zamieniają się w łuszczące się obszary z przebarwieniami. Owrzodzenia błon śluzowych i języka są również objawami pelagry. Zapalenie błony śluzowej jelit wywołuje biegunkę, ponieważ powstaje duża ilość płynu.
Ze względu na brak niacyny – witaminy B6 – u pacjentów rozwija się otępienie. Substancja ta jest bezpośrednio zaangażowana w tworzenie błon neuronów w mózgu. Jeśli nie ma wystarczającej ilości kwasu nikotynowego, mechanizm przekazywania impulsów w mózgu zostaje zakłócony. Postępująca demencja bez leczenia i suplementacji witaminą B6 może prowadzić do śmierci w ciągu 5-8 lat.
Brak tryptofanu i witamin prowadzi do wysokiego poziomu cukru we krwi. Pelagra zmniejsza również produkcję hormonów płciowych, tyroksyny, insuliny, kortyzolu. Z kolei brak hormonów wywołuje zakłócenia w pracy układu hormonalnego. Rumień lombardzki może powodować anemię, miażdżycę, hiperglikemię, zapalenie wielonerwowe, świerzb.
Pacjenci z pelagrą charakteryzują się zwiększonym zmęczeniem, zmęczeniem, osłabieniem, sennością, depresją, drażliwością. Występuje hipertonia mięśniowa, drętwienie kończyn. U pacjentów temperatura ciała może wzrosnąć i następuje zmętnienie świadomości. W ciężkich stadiach pelagry zaczynają się halucynacje, pojawia się stan psychozy. Bez leczenia rumień lombardzki postępuje, prowadząc do powikłań w postaci szkorbutu, zawału mięśnia sercowego, udaru mózgu, a następnie śmierci.
Z podejrzeniem pelagry pacjenci zwracają się do kilku specjalistów - dermatologa, gastroenterologa, psychiatry i neurologa. Aby ustalić rumień lombardzki, lekarz przepisuje kompleksowe badania:
Badanie pacjenta - określenie zewnętrznych objawów zapalenia skóry, jego charakterystycznych objawów;
Badanie anamnezy pacjenta - w celu wykluczenia szeregu innych chorób, które mają podobne objawy zewnętrzne. Termin anamneza oznacza „pamięć” i wywodzi się z języka greckiego. Termin ten stosuje się w medycynie. Oznacza pozyskiwanie informacji medycznych od pacjenta i dokumentowanie ich. Historia medyczna pozwala ustalić aktualny stan zdrowia pacjenta i pomaga lekarzowi postawić jednoznaczną diagnozę. Anamneza jest zawsze przeprowadzana podczas pierwszej wizyty pacjenta w gabinecie lub po długiej przerwie i prezentacji nowych objawów. Z reguły jednak jest to pierwszy kontakt pacjenta z lekarzem.
Badanie - identyfikacja takich czynników prowokujących, jak niedobory żywieniowe, nadużywanie alkoholu;
Biochemiczne badanie krwi - do badania pobiera się krew i mocz pacjenta. Na pelagrę wskazuje niedobór tryptofanu, spadek stężenia NAD i NADP.
Pelagra leczenia
Po zdiagnozowaniu i zróżnicowaniu tej choroby lekarz przepisuje kompleksowe leczenie. Obejmuje terapię lekową tabletki na pelagrę lub inne środki, które uzupełniają brak witamin i aminokwasów w organizmie. Często pacjentowi przepisuje się leczenie szpitalne pod nadzorem specjalistów. Ci, którzy cierpią na pelagrę, potrzebują odpoczynku, aby zmobilizować swój układ immunologiczny. Potrzebna będzie również specjalna dieta o wysokiej kaloryczności i wystarczającej zawartości pożytecznych makro- i mikroelementów. Lekarz przepisuje terapię witaminową, dobierając indywidualne dawki. W późniejszych etapach stosuje się transfuzję krwi. Należy pamiętać, że nie można samodzielnie wybierać i stosować leków na pelagrę. Choroba rumień lombardzki jest złożona, powoduje nieodwracalne zmiany i wymaga poważnego leczenia.
Pelagra zapobieganie
Aby zapobiec pelagrze, konieczne jest włączenie do diety pokarmów bogatych w witaminy B3 (PP), B1, B2, B6, B12 i białko. Trzeba zadbać o regularny dobry odpoczynek, aby w miarę możliwości uniknąć niepotrzebnego wysiłku fizycznego i stresu. Konieczne jest systematyczne poddawanie się badaniom krwi, szczególnie u pacjentów z chorobami przewodu pokarmowego, kobiet w ciąży i karmiących. Po konsultacji z lekarzem możesz uzyskać zalecenia dotyczące profilaktycznego przyjmowania kompleksów witaminowych.
OBJAWY
Swędzenie skóry, Plamy na skórze, Guzki na skórze, Narośl na skórze, Wysypka na skórze
