Choroba
Ropień płuca to ograniczone ognisko ropnego zapalenia miąższu płucnego. Choroba rozwija się, gdy bakterie ropotwórcze dostają się do tkanki płucnej przez oskrzela, wraz z przepływem krwi lub limfy. Ropień prawego lub lewego płuca może powstać u każdego, ale najczęściej chorzy są mężczyźni w średnim wieku ze współistniejącymi chorobami (cukrzyca, alkoholizm). Konieczne jest leczenie choroby w warunkach szpitalnych, przepisywane są leki przeciwbakteryjne, mukolityczne i regenerujące.
Opis i etiologia choroby ropień płuca
Ropień to ograniczona jama, która wypełnia się ropą. ( Ropień (łac. abscessus) to nagromadzenie treści ropnej w tkankach miękkich, powstałe najczęściej na skutek uszkodzenia bądź przerwania powłok skórnych. Ściana ropnia pełni funkcję ochronną - ogranicza rozprzestrzenianie się infekcji na otaczające tkanki. ). Przyczyną jego powstania jest wnikanie bakterii do tkanki płucnej, co prowadzi do ropnej fuzji.
Istnieje kilka sposobów rozprzestrzeniania się infekcji ropnia płucnego: kontaktowa, bronchogenna, krwiopochodna i limfogenna. W większości przypadków ostry ropień rozwija się jako powikłanie wcześniejszego zapalenia płuc. Czynnikami sprawczymi są nieswoiste mikroorganizmy: paciorkowce, pneumokoki, gronkowiec złocisty.
Do rozwoju ropnia płucnego przyczynia się kilka czynników:
-
Powikłanie zawału płuc (wtórne zakażenie). Zawał płuca oznacza obumarcie całości lub części płuca na skutek ustania lub znacznego upośledzenie krążenia w płucach, które jest wynikiem niedrożności tętnic doprowadzających do niego krew - tętnic oskrzelowych i tętnicy płucnej (i/lub ich odgałęzień);
-
Obecność chorób przewlekłych obniżających odporność miejscową i ogólną;
-
Cukrzyca;
-
Alkoholizm;
-
Choroby płuc;
-
Zakażenie wirusem HIV;
-
Aspiracja – wchłanianie zakażonej treści jamy nosowej, zatok przynosowych, migdałków;
-
Połknięcie wymiotów;
-
Wnikanie bakterii do tkanki płucnej drogą krwiotwórczą (z przepływem krwi) z ognisk zapalenia kości i szpiku;
-
Wnikanie bakterii drogą limfatyczną (z przepływem limfy), ropowicą w okolicy twarzy.
Przeczytaj też na temat =>> ropień skórny
Objawy ropnia płucnego
Choroba zaczyna się ostro wraz z pojawieniem się objawów zatrucia:
-
wzrost temperatury ciała do 38–39 ° С;
-
ogólne osłabienie;
-
letarg;
-
zwiększone zmęczenie;
-
dreszcze;
-
utrata apetytu;
-
bół głowy;
-
depresja świadomości;
-
senność.
Następnie dołączają się objawy miejscowe:
-
kaszel,
-
ból w klatce piersiowej.
Kaszel jest suchy na początku choroby, po czym pojawia się plwocina. Ból w klatce piersiowej występuje miejscowo, nasila się przy głębokim oddychaniu i kaszlu. Kaszlowi i bólowi w klatce piersiowej często towarzyszy duszność, która nasila się wraz z wysiłkiem. Im większy ropień, tym cięższa duszność. Objawy te utrzymują się przez 7-14 dni przed otwarciem ropnia oskrzela.
Po otwarciu ropnia obraz kliniczny ulega zmianie. Kaszel staje się wilgotny, pojawia się obfite wydzielanie ropnej plwociny (żółto-zielony, nieprzyjemny zapach). Po tym zwykle poprawia się samopoczucie pacjenta - obniża się temperatura ciała, zmniejsza się nasilenie duszności, normalizuje się apetyt. Jednak efekty rezydualne mogą utrzymywać się przez długi czas (1–2 miesiące).
Diagnoza ropień płuca
Wstępną diagnozę ustala się na podstawie danych z kliniki (ostry przebieg, gorączka, kaszel z wydzieliną ropy, ból w klatce piersiowej) i danych z badania fizykalnego. Lekarz podczas badania przedmiotowego ujawnia następujące objawy choroby:
-
opukiwania pacjenta jest określana przez przytłumienie dźwięku nad uszkodzeniem;
-
podczas osłuchiwania nad jamą ropnia słychać osłabiony oddech;
-
w obecności komunikatu o ropniu z oskrzeli, oddychaniu oskrzelowym.
Aby potwierdzić diagnozę i przeprowadzić diagnostykę różnicową, zaleca się dodatkowe testy - laboratoryjne i instrumentalne.
Leczenie ropnia płuca
Leczenie choroby powinno odbywać się w warunkach szpitalnych. Czas trwania terapii może wynosić 6-8 tygodni, zależy to od wielkości jamy, nasilenia stanu, obecności chorób współistniejących. Leczenie może być zachowawcze lub chirurgiczne. Dodatkowo zalecany jest odpoczynek w łóżku, dieta i obfite picie.
Podstawowe zasady
Poniższe zalecenia pomogą przyspieszyć proces gojenia i zmniejszyć prawdopodobieństwo powikłań:
-
W ciągu dnia wypij 1,5 litra czystej wody, ciepłą herbatę, herbaty ziołowe, napoje owocowe i rozcieńczone soki. Obfity reżim picia zmniejsza nasilenie zatrucia, rozcieńcza flegmę.
-
Zalecane leżenie w łóżku w ostrym okresie choroby.
-
Aby poprawić funkcję drenażu oskrzeli, przyjmując pozycję z nogami uniesionymi o 10–20 cm (pozycja drenująca). Musisz być w tej pozycji kilka razy dziennie przez 30 minut.
-
Stosuj wysokokaloryczną dietę bogatą w białko i witaminy. W okresie choroby i rekonwalescencji zaleca się spożywanie większej ilości mięsa, ryb, twarogu, warzyw i owoców.
Leczenie zachowawcze ropnia płuc
Leczenie zachowawcze polega na stosowaniu leków - antybiotyków, środków mukolitycznych, środków regenerujących. Leczenie zachowawcze trwa 6–8 tygodni, w przypadku nieskuteczności stosuje się metody operacyjne.
Operacja na ropień płuc
Jeśli stosowanie leków jest nieskuteczne, trzeba przejść na leczenie chirurgiczne. Jakie metody chirurgiczne można zastosować:
-
Płukanie oskrzelowo-pęcherzykowe.
-
Procedura polega na aspiracji zawartości ropnia, a następnie wprowadzeniu roztworów antyseptycznych.
-
Wprowadzenie środków przeciwbakteryjnych do jamy ropnia.
-
Nakłucie przezklatkowe - wykonuje się aspirację treści ropnej przez nakłucie skóry.
Zapobieganie chorobie ropień płucny
Zapobieganie polega na zapobieganiu przedostawaniu się drobnoustrojów do tkanki płucnej i wzmacnianiu układu odpornościowego. Jakie niespecyficzne środki zapobiegawcze są przeprowadzane:
-
Przywrócenie funkcji drenażowej oskrzeli w zapaleniu płuc, zapaleniu oskrzeli i innych chorobach układu oddechowego.
-
Rekompensata za choroby przewlekłe obniżające odporność ogólną i miejscową.
-
Wczesna wizyta u lekarza, gdy pojawią się objawy choroby.
-
Leczenie ognisk infekcji (przewlekłe zapalenie migdałków, nieżyt nosa, zapalenie zatok).
Rokowanie i powikłania
W większości przypadków rokowanie jest korzystne całkowite wyleczenie, rzadziej ostry proces zamienia się w przewlekły. Możliwy jest rozwój powikłań, najbardziej niebezpieczne to ropna odma opłucnowa (ropa przedostająca się do jamy opłucnej), ropniak opłucnej, krwotok płucny. Według statystyk śmierć w ropniu płucnym występuje w 5-10% przypadków. Ryzyko powikłań wzrasta wraz z późnym rozpoczęciem terapii, nieprzestrzeganiem zaleceń lekarskich oraz obecnością chorób towarzyszących.
Katalog chorób
Objawy choroby