Brodawki - kurzajki

Brodawka inna nazwa kurzajka to łagodna narośl, która rozwijają się na skórze i błonach śluzowych w wyniku zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV).

Brodawki nie przekształcają się w raka, nie stwarzają ryzyka złośliwości (pojawienie się komórek złośliwych). Ponieważ choroba jest pochodzenia wirusowego, istnieje umiarkowane ryzyko przenoszenia zakażenia z człowieka na człowieka poprzez kontakt i życie codzienne. Ponadto możliwe jest rozprzestrzenianie się brodawek na inne obszary skóry u tego samego pacjenta (autoinokulacja). Najczęstszymi miejscami lokalizacji brodawek są dłonie (palce, dłonie, przedramiona) i nogi (palce, podeszwowa powierzchnia stopy).

Wygląd, lokalizacja kurzajek i rokowanie zależą od rodzaju wirusa brodawczaka ludzkiego, który spowodował zmianę skórną. W sumie znanych jest ponad 100 typów wirusa HPV. Brodawki należy odróżnić od innych objawów zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego, zwłaszcza brodawek odbytu i narządów płciowych. Ponadto brodawki są błędnie nazywane brodawczakami. Te ostatnie to łagodne nowotwory skóry i błon śluzowych. Nie wszystkie brodawczaki są uważane za konsekwencję zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego. Brodawki powstają w wyniku miejscowego zgrubienia i przerostu warstwy rogowej naskórka, kłucia i innych warstw skóry, prawie we wszystkich przypadkach są pochodzenia wirusowego.

Rodzaje kurzajek, brodawek zdjęcia:

• Brodawki zwykłe (verrucae vulgares) – grudki naskórkowe o nierównej hiperkeratotycznej powierzchni, mające kolor skóry i wielkość 5–10 mm. Zlokalizowane są na palcach rąk, na wałach paznokciowych (verrucae periunguales), niekiedy pod płytką paznokciową (verrucae subunguales). Związane są z infekcją HPV-2, a także HPV-4 i HPV-7. Brodawki zwykłe zdjęcie:

  

   

• Brodawki stóp (verrucae plantares) – zlokalizowane na podeszwowej części stóp, mające szorstką powierzchnię i kolor skóry, mogące osiągać 1–2 cm wielkości. Są dwojakiego rodzaju: rozsiane, głębokie (myrmecia) lub bardziej powierzchowne, zlewające się w skupiska tworząc tzw. brodawki mozaikowe (ang. mosaic warts). Brodawki typu myrmecia często są bolesne i mogą utrudniać chodzenie. Czynnikiem wywołującym meyrmecia jest wirus HPV-1, brodawki mozaikowe są wywołane przez HPV-2. Brodawki stóp zdjęcie:

  

   

• Brodawki płaskie (brodawki młodocianych, verrucae planae, verrucae juveniles) – lekko uwypuklone, o gładkiej powierzchni i wielkości kilku milimetrów, czasem przyjmują przebieg linijny w miejscu zadrapania (objaw Koebnera). Patogeneza brodawek płaskich wiąże się z wirusami HPV-3, rzadziej HPV-10, HPV-27 i HPV-28. Brodawki płaskie zdjęcie:

  

   

• Brodawki przejściowe – wykwity mające pewne cechy brodawek zwykłych (wyniosłe, o hiperkeratotycznej powierzchni) i brodawek płaskich (linijny układ, objawy stanu zapalnego). Wywoływane są przez typy wirusów HPV-10, HPV-27 i HPV-28; spotykane są przede wszystkim u chorych z obniżoną odpornością. Brodawki przejściowe zdjęcie:

  

   

• Kłykciny kończyste (brodawki płciowe, verrucae genitales, condylomata acuminata) – mające kształt uszypułowanych grudek, są elastyczne i mają skłonność do zlewania i kalafiorowatego wzrostu. Przenoszone są drogą płciową i wywoływane przez wirusy HPV-6 oraz HPV-11. Kłykciny kończyste zdjęcie:

  

   

• Epidermodysplasia verruciformis czyli uogólnione zakażenie skóry, traktowane jako stan przedrakowy, mają wygląd brodawek płaskich, są jednakże rozlane na całym ciele, towarzyszą im plamy mające zabarwienie czerwone lub brunatne. Patogeneza schorzenia wiąże się z onkogennymi wirusami HPV-5, HPV-8 i HPV-14. Epidermodysplasia verruciformis zdjęcie:

  

   

Galeria zdjęć rodzaje kurzajek brodawek =>>  Brodawki kurzajki

Szczyt zachorowalności na brodawki występuje u dzieci i młodzieży (20% dzieci w wieku szkolnym). W całej populacji 7-12% ludzi ma brodawki. Osoby o słabej odporności mają większe ryzyko rozwoju choroby, zwłaszcza jej szeroko rozpowszechnionych postaci.

Wirus brodawczaka ludzkiego, który zawiera DNA, jest bezpośrednią przyczyną powstawania brodawek. Zidentyfikowano ponad 100 typów HPV. Niektóre z nich należą do grupy o wysokim potencjale onkogennym: przy długotrwałym utrzymywaniu się w organizmie HPV może powodować raka. Brodawki pospolite są wywoływane przez wirusy brodawczaka ludzkiego typu 1, 2, 4, 7, 10, 22, 63, które nie mają potencjału onkogennego.

Źródłem zakażenia brodawkami jest:

• Chora osoba,

• Artykuły gospodarstwa domowego,

• Narzędzia: brzytwy, nożyczki, pilniki do paznokci itp.

Do szybkiego zakażenia przyczyniają się mikrourazy skóry i słaby układ odpornościowy. Wirus brodawczaka ludzkiego jest stabilny w środowisku zewnętrznym, może przetrwać w niekorzystnych warunkach: w stanie wysuszonym, w wodzie, po zamrożeniu. Okres inkubacji trwa od miesiąca do kilku lat.

W skórze HPV infekuje keratynocyty w naskórku podstawnym, kłującym, ziarnistym i warstwie rogowej. Infekcja rozprzestrzenia się wolno, każda zainfekowana komórka zaczyna wytwarzać nowe cząsteczki wirusa 24 godziny po infekcji. W przeciwieństwie do innych wirusów, HPV nie niszczy keratynocytów, aby uwolnić patogen nowej generacji (nie wymaga cytolizy). Komórki skóry zawierające HPV obumierają naturalnie w wyniku procesów keratynizacji i złuszczania. Kluczowym punktem patogenezy jest wpływ wirusa na cykl komórkowy, który przyspiesza tempo podziałów i wzrostu komórek skóry. Prowadzi to do pogrubienia warstwy rogowej naskórka (hiperkeratozy), hiperplazji komórek warstwy kolczastej i ziarnistej. Miejscowa proliferacja komórek skóry prowadzi do powstania guzka, który wybrzusza się na zewnątrz, tworząc brodawkę.

Infekcja nie rozprzestrzenia się na skórę właściwą, ponieważ zapobiega temu układ odpornościowy. Z tego powodu brodawki u osób z prawidłową odpornością zwykle ustępują samoistnie w ciągu kilku miesięcy. Przeciwciała przeciw HPV odpowiednich typów mają 90% dorosłej populacji.