Pryszczyca u ludzi objawy przyczyny leczenie

Choroba

Pryszczyca jest chorobą wirusową, która jest przenoszona na ludzi z zakażonego zwierzęcia. Pryszczyca nazwy angielskie: Foot-and-mouth disease (FMD) lub Hoof-and-mouth disease (HMD). Choroba pryszczyca objawia się ciężkim zatruciem organizmu i pojawieniem się bolesnych owrzodzeń na błonach śluzowych wszystkich części ciała. Na skórze między palcami i wokół paznokci pojawiają się również pęcherzykowo-wrzodziejące wysypki.

Czynnikiem sprawczym pryszczycy jest wirus z rodziny Picornavirus aphtae. Jest to wysoce chorobotwórczy mikroorganizm, który twardo wytrzymuje zamrażanie, ale ginie pod wpływem środków dezynfekujących i po podgrzaniu powyżej 60 stopni.

Pryszczyca to choroba, która najczęściej dotyka zwierzęta (świnie, kozy, owce, jelenie i krowy). Czasami nawet domowe psy lub koty mogą zarazić się tą chorobą. Często ta patologia powoduje masowy upadek zwierząt gospodarskich.

Ludzie zarażają się pryszczycą najczęściej poprzez spożywanie niepasteryzowanego mleka, twarogu, kefiru lub surowego mięsa od zakażonych zwierząt. Możliwe jest jednak przeniesienie infekcji poprzez kontakt i przedmioty gospodarstwa domowego. Dzieci są bardziej wrażliwe na patogen. Chory nie zaraża innych dla innych.

Sposoby przenoszenia pryszczycy:

Często u zwierząt parzystokopytnych może rozwinąć się pryszczyca - choroba, która może stać się prawdziwą epidemią wśród zwierząt. Osoba jest zarażona wirusem zwierzęcia. Istnieje kilka sposobów przenoszenia wirusa ze zwierzęcia na człowieka.

Poprzez surowe mleko chorych zwierząt i przygotowywane z niego produkty mleczne i kwaśne (śmietana, kefir, fermentowane mleko pieczone, twarożek, sery).
Przez unoszące się w powietrzu kropelki dla osób, które stale pracują i mają kontakt ze zwierzętami, jeśli wśród zwierząt występuje pryszczyca.
Wirus może być przenoszony na ludzi poprzez przedmioty, które miały kontakt z wydzielinami chorego zwierzęcia - wiadra, miski, szmaty do wycierania zwierzęcia itp.
Czasami człowiek może zachorować podczas jedzenia mięsa chorego zwierzęcia, ale taka sytuacja jest możliwa, jeśli zje się mięso surowe lub mięso nie w pełni przetworzone termicznie, a także mięso z krwią.

Objawy pryszczycy

Wirus pryszczycy wnika do człowieka przez zadrapania, mikropęknięcia i uszkodzenia skóry, błon śluzowych jamy ustnej lub nosa. W miejscu wniknięcia wirusa do organizmu dochodzi do pierwotnej zmiany, w której wirus namnaża się i gromadzi. Następnie wirus dostaje się do krwi. To na tym etapie choroby osoba ma wyraźne objawy, jednym z nich jest zatrucie. Następnie wirus z krwi ponownie przedostaje się do błon śluzowych i na skórę. Można go zobaczyć na błonach śluzowych jamy ustnej i nosa lub na skórze stóp i dłoni.

Najważniejszym wskaźnikiem pryszczycy są objawy i badanie biologiczne na zwierzętach (izolacja wirusa u ludzi z pęcherzyków i zakażenie nim zwierząt laboratoryjnych). Okres inkubacji u ludzi trwa od 2 do 4 dni (czasami może osiągnąć 12 dni).

Choroba zaczyna się od gwałtownego wzrostu temperatury: do 39-40°C.
Pojawiają się dreszcze, bóle głowy, mięśni.
Pod koniec pierwszego, drugiego dnia, osoba odczuwa pieczenie w jamie ustnej, ma silne ślinienie.
Spojówka oczu zaczyna robić się czerwona, osoba odczuwa ból podczas oddawania moczu, może wystąpić biegunka.
Występują obrzęki błon śluzowych policzków, warg, języka, podniebienia. Po kilku dniach na obrzęku pojawiają się małe pęcherze, które są wypełnione przezroczystym płynem. Po pewnym czasie bąbelki zmieniają kolor - płyn w nich mętnieje.
Pęcherzyki na obrzęku błon śluzowych znikają, na ich miejscu powstają nadżerki, które często łączą się i tworzą dość dużą zmianę.
Regionalne węzły chłonne są powiększone, przy ich badaniu palpacyjnym osoba odczuwa bolesność.
U ludzi zwiększa się wydzielanie śliny (ilość wydzielanej śliny może sięgać 2-4 litrów).
Pryszczyca charakteryzuje się występowaniem pęcherzy między palcami rąk i nóg, w pobliżu paznokci.

Pryszczyca u osoby mija w ciągu tygodnia. Czasami choroba może ciągnąć się miesiącami (w przypadku osłabionej odporności). Pryszczyca jest chorobą, która częściej dotyka dzieci i jest u nich cięższa niż u dorosłych. Do głównych objawów u dzieci dołącza się zaburzenia żołądkowo-jelitowe, możliwe są wymioty, nudności i zapalenie błony śluzowej żołądka.

Leczenie pryszczycy

W przypadku rozpoznania pryszczycy pacjenci przyjmowani są do szpitala na co najmniej 2 tygodnie. Lekarz przepisuje dietę, która wyklucza mechaniczne i chemiczne podrażnienie dotkniętych obszarów błony śluzowej. Wykazano również, że pacjenci piją dużo płynów. Jeśli chory nie jest w stanie połknąć pokarmu, karmienie odbywa się przez rurkę.

Spośród leków wskazane są leki przeciwwirusowe, czasem przeciwalergiczne, przeciwbólowe i wspomagające układ krążenia. Rany na błonach śluzowych są leczone kremami i żelami przyspieszającymi regenerację.

ICD 10 Pryszczyca ICD-10: B08.8 - Inne określone zakażenia wirusowe charakteryzujące się uszkodzeniem skóry i błon śluzowych

Katalog chorób

Objawy choroby

Pryszczyca u ludzi objawy przyczyny leczenie

Czynnikiem sprawczym pryszczycy jest wirus z rodziny Picornavirus aphtae. Jest to wysoce chorobotwórczy mikroorganizm, który twardo wytrzymuje zamrażanie, ale ginie pod wpływem środków dezynfekujących i po podgrzaniu powyżej 60 stopni.

Pryszczyca to choroba, która najczęściej dotyka zwierzęta (świnie, kozy, owce, jelenie i krowy). Czasami nawet domowe psy lub koty mogą zarazić się tą chorobą. Często ta patologia powoduje masowy upadek zwierząt gospodarskich.

Sposoby przenoszenia pryszczycy:

Często u zwierząt parzystokopytnych może rozwinąć się pryszczyca - choroba, która może stać się prawdziwą epidemią wśród zwierząt. Osoba jest zarażona wirusem zwierzęcia. Istnieje kilka sposobów przenoszenia wirusa ze zwierzęcia na człowieka.

Poprzez surowe mleko chorych zwierząt i przygotowywane z niego produkty mleczne i kwaśne (śmietana, kefir, fermentowane mleko pieczone, twarożek, sery).

Przez unoszące się w powietrzu kropelki dla osób, które stale pracują i mają kontakt ze zwierzętami, jeśli wśród zwierząt występuje pryszczyca.

Wirus może być przenoszony na ludzi poprzez przedmioty, które miały kontakt z wydzielinami chorego zwierzęcia - wiadra, miski, szmaty do wycierania zwierzęcia itp.

Czasami człowiek może zachorować podczas jedzenia mięsa chorego zwierzęcia, ale taka sytuacja jest możliwa, jeśli zje się mięso surowe lub mięso nie w pełni przetworzone termicznie, a także mięso z krwią.

Objawy pryszczycy

Najważniejszym wskaźnikiem pryszczycy są objawy i badanie biologiczne na zwierzętach (izolacja wirusa u ludzi z pęcherzyków i zakażenie nim zwierząt laboratoryjnych). Okres inkubacji u ludzi trwa od 2 do 4 dni (czasami może osiągnąć 12 dni).

Choroba zaczyna się od gwałtownego wzrostu temperatury: do 39-40°C.

Pojawiają się dreszcze, bóle głowy, mięśni.

Pod koniec pierwszego, drugiego dnia, osoba odczuwa pieczenie w jamie ustnej, ma silne ślinienie.

Spojówka oczu zaczyna robić się czerwona, osoba odczuwa ból podczas oddawania moczu, może wystąpić biegunka.

Występują obrzęki błon śluzowych policzków, warg, języka, podniebienia. Po kilku dniach na obrzęku pojawiają się małe pęcherze, które są wypełnione przezroczystym płynem. Po pewnym czasie bąbelki zmieniają kolor - płyn w nich mętnieje.

Pęcherzyki na obrzęku błon śluzowych znikają, na ich miejscu powstają nadżerki, które często łączą się i tworzą dość dużą zmianę.

Regionalne węzły chłonne są powiększone, przy ich badaniu palpacyjnym osoba odczuwa bolesność.

U ludzi zwiększa się wydzielanie śliny (ilość wydzielanej śliny może sięgać 2-4 litrów).

Pryszczyca charakteryzuje się występowaniem pęcherzy między palcami rąk i nóg, w pobliżu paznokci.

Leczenie pryszczycy

Spośród leków wskazane są leki przeciwwirusowe, czasem przeciwalergiczne, przeciwbólowe i wspomagające układ krążenia. Rany na błonach śluzowych są leczone kremami i żelami przyspieszającymi regenerację.

ICD 10 Pryszczyca ICD-10: B08.8 - Inne określone zakażenia wirusowe charakteryzujące się uszkodzeniem skóry i błon śluzowych

Zobacz zdjęcia chorób występujących na