Rogowacenie to grupa chorób skóry, których głównymi zmianami jest hiperkeratoza naskórka. Hiperkeratoza (łac. hyperkeratosis) to nadmierne rogowacenie naskórka, czyli intensywne namnażanie się jego komórek. Może wykazywać miejscowy przerost rogowacenia skóry, suchą skórę , łuszczącą się, spierzchniętą , generalnie bez subiektywnego odczucia dyskomfortu, czasami może pojawiać się swędzenie lub ból, często rogowacenie nasila się zimą. Ta grupa chorób nie jest rzadkością, a zapadalność jest głównie związana z dziedziczeniem, a niektóre przyczyny rogowacenia skóry są nadal nieznane. Przebieg choroby jest przeważnie przewlekły, a leczenie trudne, z których większość można leczyć jedynie objawowo.
Objawy rogowacenia
Kliniczne objawy rogowacenia skóry odpowiadają rodzajowi patologii. Jednak wspólnymi cechami wszystkich rogowacenia jest hiperkeratoza i łuszczenie. W większości przypadków chorobę rozpoznaje się w dzieciństwie; nie ma wyraźnej granicy wieku. Podstawowym elementem jest rumień, na tle którego pojawiają się elementy pokrzywki pokryte zrogowaciałymi łuskami. Rozmiary podstawowych elementów są różne, kolor wyróżnia się różnymi odcieniami: od różowego do żółtego. Elementy wysypki łączą się ze sobą: niektóre rozproszone, tworząc ciągłą powierzchnię hiperkeratotyczną, inne w małe, lokalne ogniska hiperkeratozy. Proces ten zlokalizowany jest najczęściej na dłoniach i podeszwach, ale może mieć też inną lokalizację.
Diagnostyka keratodermy
Istnieje wiele przyczyn hiperkeratozy i nieprawidłowości skóry, które można podsumować jako dziedziczne i nabyte, dlatego też różne choroby rogowacenia można podzielić na dwa typy: dziedziczne i nabyte.
Nie ma określonej diagnozy. Podczas diagnozowania rogowacenia skóry ważne jest, aby rozróżnić etiologię choroby. Genodermatozy wymagają konsultacji z genetykiem. W przypadku nabytego rogowacenia potrzebny jest dokładny wywiad z chorym o nasilających się objawach. W trudnych przypadkach konieczne jest badanie przez dermatologa lub onkologa. Należy rozróżniać keratodermia z innymi formami rogowacenia, łuszczyca , potnicą.
Leczenie keratodermy
Leczenie rogowacenia skóry zależy od rodzaju choroby ale w każdym przypadku powinno dobrane do występujących objawów. Podczas leczenia rogowacenia naskórka stóp i dłoni należy pamiętać, że zaawansowana choroba może przysporzyć cierpienia pacjentowi, który ze względu na obecność głębokich, bolesnych pęknięć, ran ma problemy z poruszaniem się.
Dlatego początkowo wymagane jest nie tylko wyeliminowanie przyczyny, która spowodowała chorobę, ale także przepisanie procedur łagodzących objawy. Terminowa wizyta u lekarza nie tylko pozwoli Tobie poradzić sobie z nieprzyjemną wadą kosmetyczną, ale także pomoże zapobiec degeneracji formacji patologicznych w złośliwe.
Rogowacenie skóry jest przewlekłą chorobą skóry związaną z rogowaceniem mieszków włosowych. Ta choroba występuje częściej u dzieci i młodzieży. Rogowacenie skóry nasila się zimą i słabnie latem. Pacjenci z keratodermą mogą ograniczyć występowanie tej choroby wzmacniając pielęgnację skóry. W swojej diecie możesz spożywać niektóre pokarmy bogate w witaminę A , takie jak marchew, zielone warzywa i świeże owoce.
Kiedy klimat jest suchy w zimie, choroba ta jest podatna na wystąpienie, ponieważ skóra traci więcej wody. Dlatego nie zaleca się kąpieli zimą i nie zaleca się stosowania zbyt dużej ilości alkalicznych produktów do kąpieli. Po kąpieli nałóż olejki pielęgnacyjne, aby chronić jej miękkość. Ponadto stosowanie olejku z filtrem przeciwsłonecznym i przyjmowanie witaminy C doustnie może również zmniejszyć nawroty tej choroby.
Rogowacenie skóry, choroba ta jest autosomalnie dominującą chorobą genetyczną, przyjmowanie leków hormonalnych jest podatne na tę chorobę, choroba ta jest ściśle związana z endokrynologią. Keratodermą i rybia łuska mogą współistnieć razem jako choroby.
Katalog chorób