Zwichnięcie żuchwy

Aktualizacja: sobota, Maj 13, 2023 - 21:05
Zwichnięcie żuchwy

 

Zwichnięcie żuchwy to uraz, który polega na wysunięciu głowy stawu poza panewkę. Jest to stan, który wiąże się z szeregiem nieprzyjemnych konsekwencji, takich jak niewyraźna mowa oraz trudności w zamykaniu zębów. Często obserwuje się także zwiększony przepływ śliny oraz nasilony ból. Zwichnięcie żuchwy prowadzi również do przemieszczenia podbródka, co zmienia strukturę i kształt twarzy. Staw skroniowo-żuchwowy (łac. articulatio temporomandibularis, ang. temporomandibular joint) zbudowany jest z głowy żuchwy oraz panewki, na którą składają się dołek stawowy oraz położony do przodu od niego guzek stawowy znajdujące się na spodniej powierzchni kości skroniowej. Elementy kostne oddzielone są od siebie przez krążek stawowy zbudowany z chrząstki włóknistej. Zwichniecie stawu żuchwowego może być jedno- lub dwustronne. Jeśli dochodzi do zwichnięcia obustronnego, żuchwa wystaje, utrudnione jest przełykanie i mowa, pojawia się ślinotok. Odczuwany przez pacjenta ból jest większy, jeśli oprócz zwichnięcia doszło do złamania szczęki.

Zwichnięcie żuchwy stanowi około 5% wszystkich zwichnięć. W przypadku tego rodzaju urazów, kobiety są bardziej podatne ze względu na specyfikę anatomicznej budowy ich czaszki.

Przyczyny zwichnięcia żuchwy mogą być różnorodne i obejmują zarówno czynniki mechaniczne, jak i chorobowe. Oto kilka czynników predysponujących do zwichnięcia żuchwy:

  • Ostre i wzmożone ruchy szczęki lub wpływy mechaniczne zwiększone otwieranie ust podczas śpiewu, krzyku, śmiechu, ziewania, wymiotów i innych czynności może spowodować samoistne zwichnięcie żuchwy.

  • Medyczne interwencje diagnostyczne lub terapeutyczne zwichnięcia stawu skroniowo-żuchwowego mogą wystąpić podczas zabiegów stomatologicznych, endoskopii (takich jak przełykowo-gastroduodenoskopia i bronchoskopia), intubacji dotchawiczej itp.

  • Złe nawyki niektóre złe nawyki, takie jak otwieranie zębami różnych opakowań, gryzienie orzechów czy otwieranie zębami butelek, mogą przyczynić się do zwichnięcia żuchwy.

  • Urazy zwichnięcie żuchwy może być wynikiem urazu, takiego jak upadek na brodę lub bezpośrednie uderzenie w okolicę żuchwy.

  • Choroby współistniejące istnieje pojęcie "nawykowego zwichnięcia żuchwy", które często wiąże się z obecnością u pacjenta chorób takich jak reumatoidalne zapalenie stawów, dna moczanowa, reumatyzm, przewlekłe zapalenie stawów, padaczka, zniekształcająca artroza stawu skroniowo-żuchwowego, zapalenie kości i szpiku szczęki oraz różne nowotwory.

  • Wady zgryzu i deformacje żuchwy zwichnięcia stawu skroniowo-żuchwowego często rozwijają się wraz z wadami zgryzu, deformacjami żuchwy, przeprostem torebki stawowej oraz nieprawidłowym nastawieniem ostrego zwichnięcia żuchwy lub zbyt krótkim okresem jej unieruchomienia po nastawieniu.

  • Inne czynniki w niektórych przypadkach zwichnięcie żuchwy może wystąpić bez widocznych przyczyn lub z powodu stopniowego przemieszczania się stawu. Ponadto, wrodzone zwichnięcia stawu skroniowo-żuchwowego mogą być spowodowane nieprawidłowym rozwojem stawu.

Wskazano również szereg czynników predysponujących do zwichnięcia żuchwy, takich jak zmniejszenie wysokości guzka stawowego, pogrubienie głowy stawu, osłabienie aparatu więzadłowego żuchwy, całkowita utrata zębów, nadmierna ruchomość stawu i zmiany związane z wiekiem.

Zwichnięcia żuchwy można podzielić na dwie kategorie: zwichnięcia całkowite i niecałkowite, zwane również podwichnięciami. W przypadku zwichnięć niecałkowitych, kontakt pomiędzy powierzchniami stawowymi jest tylko częściowo przerwany, a głowa stawu znajduje się poza dołem żuchwy kości skroniowej. Z kolei w przypadku zwichnięć całkowitych kontakt ten jest całkowicie przerwany.

Zwichnięcia żuchwy mogą być klasyfikowane również ze względu na moment i warunki ich wystąpienia. Wyróżniamy zwichnięcia wrodzone i nabyte. Zwichnięcia nabyte mogą mieć charakter traumatyczny, patologiczny lub nawykowy. Traumatyczne zwichnięcia żuchwy można podzielić na przednie i tylne, w zależności od kierunku i stopnia przemieszczenia głowy żuchwy.

Zwichnięcie żuchwy może występować po jednej lub obu stronach, choć zazwyczaj ma charakter jednostronny. Objawia się trudnościami w zamknięciu ust, trudnościami w mówieniu oraz, w niektórych przypadkach, trudnościami w połykaniu. Jeśli do zwichnięcia dojdzie również złamanie szczęki, ból może być jeszcze bardziej intensywny.

W przypadku obustronnego zwichnięcia żuchwy dochodzi do szerokiego rozwarcia szczęk oraz trudności w zamknięciu ust. Pacjenci odczuwają również silny ból w stawie skroniowo-żuchwowym. Bródka jest wysunięta do przodu, a policzki wygładzone. Mięśnie są napięte, a pacjent ma trudności zarówno z mówieniem, jak i połykaniem.

W przypadku jednostronnego zwichnięcia żuchwy bródka jest przesunięta w stronę przeciwną do zwichniętego stawu.

W obu przypadkach należy niezwłocznie zgłosić się do przychodni chirurgii szczękowej.

 

Zwichnięcie żuchwy objawy

Objawy zwichnięcia żuchwy mogą obejmować:

  • Chrząkanie, chrupanie i inne odgłosy dochodzące ze stawu skroniowo-żuchwowego, słyszalne podczas otwierania ust.

  • Ból podczas otwierania ust.

  • Ból odczuwalny przy dotyku, zlokalizowany z przodu małżowiny usznej.

  • Szumy uszne.

  • Trudności z połykaniem.

  • Zbaczanie żuchwy przy otwieraniu ust (usta nie otwierają się symetrycznie, a żuchwa przesuwa się w kierunku stawu, który nie jest zablokowany).

  • Zgrzytanie zębami podczas snu, znane również jako bruksizm.

  • Nadwrażliwość zębów, spowodowana nadmiernym ściskaniem zębów po jednej stronie.

Wskazuje to na możliwe zaburzenie stawów skroniowo-żuchwowych. Jeśli doświadczasz tych objawów, zaleca się skonsultowanie się z lekarzem lub stomatologiem, którzy będą mogli zdiagnozować i zaproponować odpowiednie leczenie lub terapię dla Twojego przypadku.

 

Zwichnięcie żuchwy rozpoznanie

Diagnostyka zwichnięcia żuchwy polega na zebraniu wywiadu, badaniu pacjenta, palpacji stawowej żuchwy, osłuchiwaniu oraz analizie wyników badań topograficznych. Zwichnięcia żuchwy o charakterze nawykowym objawiają się dużymi ruchami główek stawowych podczas otwierania ust. Jest to zjawisko łatwo wykrywalne podczas badania palpacyjnego. Wyjście głów stawowych żuchwy poza guzki stawowe kości skroniowej powoduje nadmierne rozciągnięcie układu mięśniowo-szkieletowego oraz torebki stawowej, co prowadzi do bólu w tej okolicy, o czym pacjent informuje podczas wywiadu.

Podczas osłuchiwania można usłyszeć charakterystyczne dźwięki przypominające kliknięcie, które pojawiają się w wyniku osłabienia mocowania dysku żuchwy oraz niewłaściwej synchronizacji ruchów między dyskiem a głową żuchwy.

Badanie rentgenowskie oraz tomografia komputerowa tego obszaru pozwalają potwierdzić rozpoznanie oraz ustalić obecność ewentualnych powikłań. W przypadku nawykowego zwichnięcia żuchwy istotne jest dokładne określenie i leczenie pierwotnej przyczyny tej patologii. W tym celu może być konieczne wykonanie dodatkowych badań laboratoryjnych oraz konsultacje specjalistów z innych dziedzin medycyny, takich jak reumatolog czy hematolog.

 

Zwichnięcie żuchwy leczenie

Zwichnięcie żuchwy jest dość łatwe do nastawienia, a po nastawieniu żuchwę stabilizuje się bandażem przywiązanym do głowy na okres do 2 tygodni. Jeśli zauważysz u siebie lub u bliskich niepokojące objawy, natychmiast udaj się do chirurga szczękowego lub specjalisty ds. schorzeń stawu skroniowo-żuchwowego. Im dłużej odkładasz wizytę u lekarza, tym większe mogą być problemy z przeprowadzeniem nastawienia. Szybka interwencja zwiększa szanse na skuteczne leczenie z minimalnymi powikłaniami i następstwami. W przypadku zaniedbanego zwichnięcia może być konieczne leczenie operacyjne, które wymaga interwencji chirurga szczękowego. Czasami występuje także zwichnięcie nawykowe, które wymaga korekty wady zgryzu.

 

Zwichnięcie żuchwy zapobieganie rokowanie

Dzięki odpowiednio szybkiej redukcji ostrej zwichnięcia żuchwy i przestrzeganiu zasad unieruchomienia, można osiągnąć korzystny wynik, a nawrotymało prawdopodobne. W przypadku współistniejących chorób i wczesnego stresu szczęki istnieje ryzyko nawykowych zwichnięć i sztywności stawu.

Aby zapobiegać zwichnięciom stawu skroniowo-żuchwowego, należy kontrolować amplitudę otwierania ust podczas jedzenia, śpiewania, mycia zębów oraz wykonywania zabiegów medycznych. Ważne jest również eliminowanie czynników predysponujących oraz profilaktyka urazów żuchwy. Po przeprowadzeniu redukcji zwichnięcia lub operacji na stawie skroniowo-żuchwowym konieczne jest przestrzeganie zalecanego schematu leczenia i pełna rehabilitacja.

 

Katalog chorób: Choroby zębów i jamy ustnej

Dziękujemy za przeczytanie artykułu lub obejrzenie zdjęć. Jesteśmy grupą entuzjastów medycyny, która pisze artykuły, by dzielić się wiedzą i najnowszymi odkryciami w dziedzinie opieki zdrowotnej. Naszym celem jest edukowanie i informowanie zarówno specjalistów jak i szeroką grupę czytelników.

ZOBACZ ZDJĘCIA CHORÓB SKÓRNYCH NA ...