Zapalenie naczyniówki i siatkówki jest schorzeniem, które obejmuje zapalenie naczyniówki, czyli cienkiej warstwy naczyniowej oka, oraz siatkówki. To forma zapalenia zaawansowanej warstwy naczyniowej oka, zwanej tylną błoną naczyniową. Jeżeli proces zapalny ogranicza się jedynie do naczyniówki, a siatkówka nie jest objęta stanem zapalnym, określa się to, jako zapalenie naczyniówki.
Przyczyny zapalenia naczyniówki i siatkówki. Istnieje wiele czynników przyczyniających się do wystąpienia zapalenia naczyniówki i siatkówki. Choroba ta może mieć charakter wirusowy, bakteryjny lub pasożytniczy. Badania wykazują, że osoby z wysoką krótkowzrocznością są bardziej podatne na rozwinięcie tej choroby. Mimo to, rola innych klinicznych wad refrakcji w powstawaniu zmian w błonie naczyniowej oka wymaga dalszych badań. Główne przyczyny zapalenia naczyniówki i siatkówki to:
Choroby zakaźne. Często zapalenie naczyniówki i siatkówki jest związane z infekcjami takimi jak gruźlica czy kiła. W przypadku gruźlicy, zmiany w błonie naczyniowej oka mają zróżnicowaną naturę i koloryt. Natomiast w przypadku kiły, zmiany w tylnej części oka mogą być mniej wyraźne.
Urazy pourazowe. Proces zapalny często występuje po urazach oczu, poprzedzając pęknięcia naczyniówki oraz krwotoki do przestrzeni nadnaczyniówkowej. W większości przypadków możliwe jest zlokalizowanie miejsca infekcji. Zapalenie naczyniówki i siatkówki związane jest z uszkodzeniem przedniego odcinka oka.
Infekcje ogniskowe. Czynniki patogenne mogą rozprzestrzeniać się drogą krwi w przypadku ostrej lub przewlekłej infekcji w jamie ustnej, okolicy oczu lub górnych dróg oddechowych. Zazwyczaj infekcję wywołują szczepy bakterii o charakterze ropnym.
Toksoplazmoza. Czynnik sprawczy tej choroby może dostać się do tylnej części gałki ocznej przez krwiobieg. Często infekcja ta ma źródło wewnątrzmaciczne. Wiele przypadków toksoplazmozy wiąże się z innymi wadami rozwojowymi oka, takimi jak bezocze (anoftalmia) czy małoocze (mikroftalmia).
W mechanizmie rozwoju schorzenia kluczową rolę odgrywa działanie toksyn pochodzenia bakteryjnego, które stymulują reakcje alergiczne lub, w rzadszych przypadkach, procesy autoimmunologiczne. Bakterie oraz wirusy mogą przenikać do struktur błony naczyniowej zarówno endogennie, jak i egzogennie. Faktory predysponujące do rozwoju choroby obejmują cechy anatomiczne (np. szerokie łożysko naczyniowe) oraz aspekty hemodynamiczne (wolny przepływ krwi). W początkowej fazie choroby najczęściej zaatakowana jest siatkówka. Proces przenoszenia chorobowych czynników do naczyniówki zachodzi wtórnie. Zanik struktur anatomicznych błony naczyniowej jest rezultatem upośledzenia dopływu krwi, co często jest efektem dysfunkcji naczyń naczyniowo-kapilarnych. Wyróżniamy formy zapalne w postaci nieziarniniakowej oraz ziarniniakowej.