Rak podstawnokomórkowy skóry

Aktualizacja: sobota, Marzec 26, 2022 - 20:43

Rak podstawnokomórkowy skóry (łac. carcinoma basocellulare, basalioma, ang. basal cell carcinoma – BCC, epithelioma basocellulare ) choroba charakteryzuje się tworzeniem się guza głównie w otwartych obszarach ludzkiego ciała.

Ulubionym miejscem raka podstawnokomórkowego jest:

głowa (zwłaszcza twarz).

Znacznie rzadziej:

plecy;
kończyny górne i dolne;
górna warga;
powieki górne i dolne;
fałdy nosowe i nosowo-wargowe;
policzki;
czoło;
ucho zewnętrzne;
szyja;
owłosiona część głowy.

Rak podstawnokomórkowy guzkowy:

Rak podstawnokomórkowy powierzchowny:

Więcej zdjęć =>> Rak podstawnokomórkowy skóry

Źródłem wzrostu nowotworowego są komórki warstwy podstawnej skóry, które zaczynają się dzielić i rosnąć nieprawidłowo. Guz zajmuje pośrednie miejsce między łagodnymi i złośliwymi nowotworami. Basalioma prawie nigdy nie daje przerzutów - nie przenosi swoich atypowych komórek do odległych narządów. Prowadzi to do korzystnych rokowań w leczeniu pacjentów i niskiego ryzyka nawrotu choroby.

Rak podstawnokomórkowy skóry rozwija się głównie u pacjentów powyżej 50 roku życia. Klasyfikacja guza oparta jest na klasycznym systemie oceny zaawansowania TNM, gdzie T (0-4) to wielkość guza, N (0-3) to uszkodzenie węzłów chłonnych, a M (0-1) to obecność odległych przerzutów.

Co powoduje raka podstawnokomórkowego skóry ?

W większości przypadków rak podstawnokomórkowy skóry dotyka osoby o jasnej karnacji, występując w najbardziej narażonych na światło słoneczne obszarach ciała. Bezpośrednia ekspozycja na promienie ultrafioletowe jest jedną z głównych przyczyn raka podstawnokomórkowego skóry. Obejmuje również jasnowłosych i jasnookich mieszkańców południowych regionów. Nowotwory najczęściej występują u osób w średnim i starszym wieku. Odnotowano, że mężczyźni chorują na tę chorobę 2 razy częściej niż kobiety. Ponadto ten typ raka skóry jest dziedziczony.

Inne powody rozwoju raka podstawnokomórkowego skóry:

promieniowanie jonizujące;
trwały uraz pieprzyków;
wpływ na organizm czynników rakotwórczych;
infekcje wirusowe,
zwłaszcza opryszczka.

W zależności od budowy guza rak podstawnokomórkowy skóry ma następujące typy:

Rak podstawnokomórkowy skóry. Na skórze pojawia się różowa plama, która zaczyna się łuszczyć. Wokół niej tworzy się gęsty grzbiet.
Rak podstawnokomórkowy barwnikowy (carcinoma basocellulare pigmentosum)
. Narost na skórze staje się niebieski, fioletowy lub brązowy. Onkolodzy muszą różnicować tę postać choroby z czerniakiem (najbardziej złośliwym nowotworem skóry).
Rak podstawnokomórkowy guzkowy (carcinoma basocellulare nodosum). Na skórze tworzy się gęsty, gładki guzek. Z biegiem czasu owrzodzi się, tworząc małe, chrupiące wgłębienie.
Rak podstawnokomórkowy twardzinopodobny (carcinoma basocellulare morpheiforme). Guz unosi się nieco ponad skórę, ma wyraźne granice, rzadko osiąga duże rozmiary.

Po weryfikacji rodzaju i stopnia zaawansowania nowotworu onkolog wybiera optymalną opcję leczenia choroby.

Rak podstawnokomórkowy skóry objawy

Manifestacja raka podstawnokomórkowego skóry zależy bezpośrednio od jego postaci i miejsca wystąpienia. Jeśli jest najczęstszy - guzkowy, charakteryzuje się różowawym półkulistym guzkiem o gładkiej powierzchni. Im dłużej rośnie, tym bardziej wygląda jak perła. W postaci blizny szaro-różowa blizna pojawia się, jakby była wciśnięta w powierzchnię skóry, jej krawędzie są wyższe i mają perłowy odcień. Na krawędziach nowotworu tworzy się erozja, pokryta skorupą. Co więcej, erozja może albo minąć, albo pojawić się ponownie.

Główne stadia raka podstawnokomórkowego skóry:

Wrzód nie przekracza 2 cm średnicy, w pobliżu nie ma uszkodzeń zdrowych komórek, jest wyraźna granica ogniska.
Wielkość nie przekracza 5 cm, formacja zaczyna przenikać przez całą grubość skóry, ale nie wpływa jeszcze na tkankę tłuszczową.
Średnica wzrasta i przekracza 5 cm, dochodzi do owrzodzenia powierzchni nowotworu i zniszczenia warstwy podskórnej. Następnie włókna mięśniowe i ścięgna są uszkodzone.
Guz zaczyna penetrować i niszczyć tkanki miękkie, chrzęstne i kostne.

Początkowy etap raka podstawnokomórkowego skóry

W początkowej fazie występujące nowotwory basaliomy, których wielkość nie przekracza 2 cm, miejsce jest wyraźnie ograniczone, nie wrasta w pobliskie tkanki, brzegi są płaskie. Guz wygląda bardziej jak bladoróżowa perła. Może istnieć kilka takich formacji, stopniowo łączą się one ze sobą i tworzą płytkę z sieciami naczyniowymi na powierzchni. Z biegiem czasu wokół niego tworzy się wałek oddzielnych pęcherzyków, który ostatecznie się zamyka. Jest to wyraźnie widoczne, gdy skóra jest rozciągnięta; można również zaobserwować jasnoróżowy pierścień, który pojawia się w wyniku ciągłego procesu zapalnego. Z powodu śmierci komórki na górze płytki tworzy się niewielka erozja, jest ona wyrównana z powierzchnią skóry i pokryta skórką w kolorze miąższu. Po usunięciu strupu widoczne stają się wykopane dno erozji i jej krawędzie, przypominające krater. Te ostatnie są ponownie pokryte skórką. Chociaż wrzód jest częściowo bliznowaty, nie znika - jego rozmiar tylko się zwiększa. Miejsca owrzodzenia mogą zmieniać kolor, czasami pojawia się nieregularna pigmentacja.
Rak podstawnokomórkowy skóry rośnie bez żadnego dyskomfortu. Ale z biegiem czasu może wystąpić silny ból, jest to spowodowane naruszeniem włókien nerwowych.

Rozpoznanie raka podstawnokomórkowego skóry

Diagnostyka raka podstawnokomórkowego skóry polega na badaniu materiału na poziomie tkankowym i komórkowym, który pobiera się poprzez zeskrobanie lub wymaz z owrzodzonej powierzchni. Ważną rolę odgrywają również kliniczne objawy choroby. W razie potrzeby dermatoskopia może pomóc w odróżnieniu raka podstawnokomórkowego od czerniaka.

Często można je pomylić, ponieważ czerniak może być pigmentowany, a podstawniak może zawierać melaninę. Odróżnianie objawów raka podstawnokomórkowego od czerniaka:

Liczne skupiska niebiesko-szare.
Duże niebiesko-szare gniazda o zaokrąglonym, wydłużonym kształcie.
Promieniste brązowe lub szaro-brązowe paski przypominające szprychowe koła.
Struktury przypominające liście.

Specyficzną cechą niezabarwionego raka podstawnokomórkowego są cienkie pajączki. W czerniakach główną cechą jest asymetryczna siatka pigmentu. Charakterystyczne są również naczynia, które mogą mieć postać czerwonych kropek, igieł lub po prostu nierównych linii. Badanie ultrasonograficzne pozwala bardzo dokładnie określić objętość, głębokość i granice złośliwej formacji. Jest to ważne przy wyborze zabiegu. Samo diagnoza to ważny krok. Warto zwrócić uwagę na podejrzane plamy, długotrwałe nie gojące się rany i erozję, modyfikację blizn (zwłaszcza po ich urazie) i znamiona, pojawienie się nowych formacji. Lepiej być zbyt ostrożnym i udać się do najbliższej przychodni onkologicznej lub lekarza rodzinnego po poradę, niż później leczyć ewentualne konsekwencje.

Leczenie raka podstawnokomórkowego skóry

Wybór metody leczenia raka podstawnokomórkowego i jego skuteczność często zależą od charakteru guza (pierwotny, nawrotowy), jego klinicznej charakterystyki morfologicznej, liczby ognisk i ich lokalizacji, wielkości guza i głębokości inwazji, wieku pacjentów i obecności współistniejących chorób itp.

W terapii raka podstawnokomórkowego, oprócz chirurgicznego usunięcia, stosują terapię RTG z bliska, kriodestrukcję, laseroterapię, fotochemioterapię, elektrokoagulację i łyżeczkowanie, chemioterapię, immunoterapię oraz terapię kompleksową.

Terapia promieniowaniem rentgenowskim z ogniskowej jest zwykle stosowana w leczeniu pojedynczych raków podstawnokomórkowych o wielkości do 3 cm, jednak częstość nawrotów w tym przypadku wynosi od 1,6 do 18%, a gdy rak podstawnokomórkowy jest zlokalizowany na twarzy - od 10 do 30% przypadków, zwłaszcza w obszarach anatomicznie złożonych (małżowiny uszne) , kąciki oczu itp.). W związku z tym możliwe jest połączenie chirurgicznego wycięcia guza i radioterapii, ale może to prowadzić do znacznych defektów kosmetycznych.

Najczęstsza kriodestrukcja jest skuteczna w 70-98% przypadków z ograniczonymi postaciami raka podstawnokomórkowego.

Laseroterapia zapewnia dobry efekt terapeutyczno-kosmetyczny z oszczędnym działaniem miejscowym na guz w trybie pulsacyjnym (laser neodymowy) lub ciągłym (laser dwutlenku węgla), powodując martwicę tkanki koagulacyjnej z wyraźnymi granicami. Terapia laserowa jest stosowana głównie w przypadku powierzchownych typów raka podstawnokomórkowego.

Nawroty raka podstawnokomórkowego przy terapii pulsacyjnej wynoszą 1,1-3,8% - z pierwotnym 4,8-5,6% w nawrotowych odmianach raka podstawnokomórkowego; przy ciągłej ekspozycji - odpowiednio 2,8 i 5,7-6,9%.

Jedną z nowych metod jest terapia fotodynamiczna, która polega na fotouczulaniu z wykorzystaniem fotochemii, a następnie naświetlania światłem o długości fali 630-670 nm. Ta metoda leczenia jest stosowana zarówno w przypadku ognisk powierzchownych, jak i guzkowych postaci wrzodziejących podstawniaków, zarówno pojedynczych, jak i mnogich.

W przypadku stosowania elektrokoagulacji i łyżeczkowania jako samodzielnych metod nawrót guza obserwuje się w 10-26% przypadków.

Spośród środków chemioterapeutycznych stosuje się maści cytostatyczne.

Złożona metoda leczenia raka podstawnokomórkowego, obejmująca pozajelitowe podanie prospidyny, a następnie kriodestrukcję guza, jest stosowana w wielu wariantach raka podstawnokomórkowego, guzach o dużych rozmiarach i postaciach wrzodziejących.

Możliwe jest również zastosowanie izotretynoiny i etretynatu w leczeniu i profilaktyce raka podstawnokomórkowego, leków normalizujących aktywność enzymów układu cyklaz, a także iniekcji intron-A lub interferonu-A w przypadku raka podstawnokomórkowego.

Rak podstawnokomórkowy skóry zapobieganie

Zapobieganie obejmuje aktywne wykrywanie guza; tworzenie grup wysokiego ryzyka i identyfikacja czynników ryzyka; prace organizacyjne i metodologiczne wśród lekarzy pierwszego kontaktu nad wczesną diagnostyką raka skóry; praca sanitarno-wychowawcza wśród pacjentów.

Tworząc grupy o podwyższonym ryzyku onkologicznym, należy wziąć pod uwagę specyfikę badań epidemiologicznych i immunogenetycznych, co pozwala na zmniejszenie liczby pacjentów wymagających zwiększonej czujności onkologicznej. To właśnie dla tych grup zaleca się ograniczenie ekspozycji na słońce i stosowanie fotoprotektorów, a także obowiązkowe leczenie dermatoz przedrakowych.

Pacjentów z pojedynczymi postaciami raka podstawnokomórkowego bez nasilających czynników ryzyka obserwuje się nie dłużej niż 3 lata. Ten okres obserwacji wystarczy, aby wyjaśnić rokowanie i zidentyfikować możliwy nawrót choroby. W takim przypadku badanie przez dermatologa przeprowadza się 4 razy w pierwszym roku, w kolejnych 2 latach - 1 raz. Zaleca się, aby pacjenci z pierwotnym mnogim nawracającym rakiem podstawnokomórkowym byli natychmiast aktywnie monitorowani przez całe życie.

Wynika to z faktu, że u pacjentów z wieloma pierwotnymi postaciami choroby liczba nawrotów w miejscu leczenia guza była 7,8 razy większa niż u pacjentów z pojedynczym guzem. Nawroty w miejscu usunięcia raka podstawnokomórkowego u chorych z pojedynczą postacią choroby występują w pierwszych 3 latach obserwacji, a mnogie - w 3 i 5 roku.

Galeria zdjęć =>> Rak podstawnokomórkowy skóry

ICD-10: C44 - Inne nowotwory złośliwe skóry

C44.0 - Skóra wargi
Rak podstawnokomórkowy wargi
Nie obejmuje:nowotwory złośliwe wargi (C00.-)
C44.1 - Skóra powieki, łącznie z kątem oka
Nie obejmuje:tkanka łączna powieki (C49.0)
C44.2 - Skóra ucha i przewodu słuchowego zewnętrznego
Nie obejmuje:tkanka łączna ucha (C49.0)
C44.3 - Skóra innych i nieokreślonych części twarzy
C44.4 - Skóra owłosiona głowy i szyi
C44.5 - Skóra tułowia
Odbytu:
- brzeg
- skóra
Skóra okolicy odbytu
Skóra sutka
Nie obejmuje:odbytu BNO (C21.0)
C44.6 - Skóra kończyny górnej, łącznie z barkiem
C44.7 - Skóra kończyny dolnej, łącznie z biodrem
C44.8 - Zmiany przekraczające granice określone kodami
C44.9 - Nowotwór złośliwy skóry, nie określony

OBJAWY
Guzki na skórze, Zaczerwienienie skóry, Rumień na skórze
Katalog chorób: Choroby skóry

Zobacz zdjęcia chorób występujących na

Brzuch

Dłonie

Głowa

Jama ustna

Język

Klatka piersiowa

Miejsca intymne u kobiet

Miejsca intymne u mężczyzn

Moszna, worek mosznowy

Nogi

Odbyt

Pachwina

Paznokcie

Piersi

Plecy

Pośladki

Powieka, oko

Prącie / penis

Ręce

Skóra

Stopy

Szyja

Twarz

Ucho

Usta

Wargi sromowe

Rak podstawnokomórkowy skóry

Rak podstawnokomórkowy skóry (łac. carcinoma basocellulare, basalioma, ang. basal cell carcinoma – BCC, epithelioma basocellulare ) choroba charakteryzuje się tworzeniem się guza głównie w otwartych obszarach ludzkiego ciała.

Ulubionym miejscem raka podstawnokomórkowego jest:

głowa (zwłaszcza twarz).

Znacznie rzadziej:

plecy;

kończyny górne i dolne;

górna warga;

powieki górne i dolne;

fałdy nosowe i nosowo-wargowe;

policzki;

czoło;

ucho zewnętrzne;

szyja;

owłosiona część głowy.

Rak podstawnokomórkowy guzkowy:

Rak podstawnokomórkowy powierzchowny:

Więcej zdjęć =>> Rak podstawnokomórkowy skóry

Rak podstawnokomórkowy skóry rozwija się głównie u pacjentów powyżej 50 roku życia. Klasyfikacja guza oparta jest na klasycznym systemie oceny zaawansowania TNM, gdzie T (0-4) to wielkość guza, N (0-3) to uszkodzenie węzłów chłonnych, a M (0-1) to obecność odległych przerzutów.

Co powoduje raka podstawnokomórkowego skóry ?

Inne powody rozwoju raka podstawnokomórkowego skóry:

promieniowanie jonizujące;

trwały uraz pieprzyków;

wpływ na organizm czynników rakotwórczych;

infekcje wirusowe,

zwłaszcza opryszczka.

W zależności od budowy guza rak podstawnokomórkowy skóry ma następujące typy:

Rak podstawnokomórkowy skóry. Na skórze pojawia się różowa plama, która zaczyna się łuszczyć. Wokół niej tworzy się gęsty grzbiet.

Rak podstawnokomórkowy barwnikowy (carcinoma basocellulare pigmentosum)

. Narost na skórze staje się niebieski, fioletowy lub brązowy. Onkolodzy muszą różnicować tę postać choroby z czerniakiem (najbardziej złośliwym nowotworem skóry).

Rak podstawnokomórkowy guzkowy (carcinoma basocellulare nodosum). Na skórze tworzy się gęsty, gładki guzek. Z biegiem czasu owrzodzi się, tworząc małe, chrupiące wgłębienie.

Rak podstawnokomórkowy twardzinopodobny (carcinoma basocellulare morpheiforme). Guz unosi się nieco ponad skórę, ma wyraźne granice, rzadko osiąga duże rozmiary.