Plamki Fordyce'a jasne, żółte, biało-żółtawe, czerwone, kremowe bezbolesne wykwity skórne w postaci niewielkiego trądziku. Plamek lub grudek wielkości kilku milimetrów 1-2 mm. Nazywa się je również torbielami łojotokowymi lub cystami gruczołów łojowych. Grudki są bezbolesne i często liczne. Po naciśnięciu na grudki może uwolnić się niewielka ilość gęstej żółto-białej zawartości, po czym pojawia się małe krwawienie z utworzeniem krwiaka wokół wyciśniętej torbieli. Plamki Fordyce'a mają tendencję do tworzenia się na tych częściach ciała, gdzie skóra jest najcieńsza i najbardziej delikatna. Najczęściej zlokalizowane są na błonach śluzowych jamy ustnej (szczególnie na policzkach), na ustach, w pachwinie, bezpośrednio na genitaliach i sutkach.
Zdjęcia jak mogą wyglądać Plamki Fordyce'a:
Zdjęcia =>> Plamki Fordyce'a
Po raz pierwszy takie zmiany w gruczołach łojowych na skórze opisał amerykański dermatolog John Addison Fordyce już w 1896 roku. Stąd powszechnie przyjęta dla nich nazwa - plamki Fordyce. Grudki te są uważane za jeden z wariantów normy fizjologicznej człowieka, ponieważ są: całkowicie łagodne; nie szkodzą zdrowiu; nie towarzyszą plamką fordyce nieprzyjemne objawy; nie są przenoszone podczas stosunku płciowego ani w żaden inny sposób np. infekcja z człowieka na człowieka.
Dokładne przyczyny wywołujące zmiany w gruczołach łojowych nie zostały na razie poznane. Jednak większość naukowców, opierając się na wynikach badań patomorfologicznych tkanek, uważa, że warunkiem wystąpienia plamek fordyca są różnego rodzaju wrodzone zaburzenia rozwoju gruczołów łojowych, prowadzące do ich przemieszczenia do górnej warstwy skóry lub do zmiany ich normalnego położenia (za nieprawidłowe położenie gruczołów łojowych w okolicy granicy warg uważa się, na błonach śluzowych jamy ustnej itp.). Innym powodem występowania plamek Fordyce'a jest przerost przewodów wydalniczych gruczołów łojowych, powodując powstanie w nich grudek =, torbieli. Opisując to najprościej, plamki Fordyce'a rozwijają się u osób, które mają nadmierne zwężenie lub zablokowanie przewodów wydalniczych gruczołów, czemu towarzyszy gromadzenie się w nich wydzielin (łoju). Po raz pierwszy torbiele gruczołów łojowych u ludzi pojawiają się w okresie dojrzewania, kiedy rozpoczyna się proces dojrzewania organizmu, czyli mniej więcej w przedziale od 13 do 17 lat.
Na zewnątrz Plamki Fordyce'a przypominają małe guzki (lub grudki) wielkości prosa. Z reguły takie wysypki są liczne, są powszechne i nie towarzyszy im ból ( w spoczynku, ani po naciśnięciu grudki). Naciskając grudkę plamkę fordyce, w niektórych przypadkach można uwolnić z niej bardzo małą ilość płynu, który ma biało-żółty lub żółty, kremowy odcień i dość gęstą konsystencję. Jednak coraz częściej próby wyciśnięcia zawartości plamek Fordyce'a kończą się drobnym krwawieniem i rozwojem krwiaków na skórze wokół wyciśniętego guzka.
Specjaliści odradzają a wręcz zakazują samodzielnego usuwania plamek Fordyce'a, ponieważ po pierwsze jest to bardzo bolesne, a po drugie wywołuje stan zapalny i blizny na skórze gdzie samodzielnie staramy się wycisnąć torbiel. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadkach, gdy cysty są zlokalizowane w okolicy granicy warg. Plamki Fordyce'a na ustach w zdecydowanej większości (do 90%) występują u kobiet niż u mężczyzn.
Plamki lub grudki Fordyce'a a także ich odmiany (perłowe grudki prącia i choroba Fox-Fordyce'a) należy odróżnić od następujących chorób:
-
mięczak zakaźny;
-
neurodermit;
-
liszaj płaski;
przewlekła ogniskowa egzema.
WIĘCEJ ZDJĘĆ CHOROBY =>> Plamki lub grudki Fordyce'a