Mieszane zaburzenie schizoafektywne
Aktualizacja: piątek, Sierpień 25, 2023 - 00:23
Zaburzenie schizoafektywne, typ mieszany lub inna nazwa mieszane zaburzenie schizoafektywne (psychoza schizoafektywna, psychoza depresyjno-maniakalna) to epizodyczna choroba psychiczna, w której objawy schizofrenii łączą się z objawami choroby maniakalno-depresyjnej (choroba afektywna dwubiegunowa). W diagnostyce i leczeniu choroby uwzględnia się jednocześnie objawy schizofrenii i dwa rodzaje zaburzeń, których epizody występują naprzemiennie z początkiem epizodów zaburzenia. Na podstawie objawów nie można postawić diagnozy schizofrenii, a jedynie choroby maniakalno-depresyjnej. W ICD choroba odnosi się do zaburzeń schizoafektywnych i jest klasyfikowana jako „Zaburzenie schizoafektywne typu mieszanego (schizofrenia cykliczna, mieszana psychoza schizofreniczna i afektywna)”, kod F25.2.
Przyczyny występowania mieszanego zaburzenia schizoafektywnego nie są obecnie w pełni poznane. Specjaliści w dziedzinie medycyny psychicznej zwracają uwagę na różnorodne czynniki, które mogą zwiększać podatność na rozwinięcie tej choroby. Analogicznie do innych schorzeń o charakterze psychicznym, istotne są dziedziczne predyspozycje.
Sugeruje się, że zarówno zaburzenia schizoafektywne, jak i schizofrenia, mogą mieć podłoże genetyczne. W warunkach niekorzystnych (na przykład wystawienie na stres, powikłania somatyczne lub obecność szkodliwych nawyków) ujawnia się skłonność do objawów charakterystycznych dla tego typu zaburzeń.
Do grupy ryzyka zalicza się osoby, które borykają się z trudnymi sytuacjami życiowymi oraz nadużywają alkoholu lub narkotyków. Patogeneza mieszanego zaburzenia schizoafektywnego wciąż nie jest w pełni wyjaśniona. Czynnikiem istotnym jest dziedziczność genetyczna, która może skutkować nieprawidłowościami w funkcjonowaniu mózgu. Obserwacje badaczy sugerują, że w przypadku pacjentów cierpiących na tego typu zaburzenia istnieją przypadki występowania choroby w rodzinie. Rozwój psychozy schizoafektywnej wiąże się z wpływem negatywnych czynników zewnętrznych.
Zaburzenie schizoafektywne, typ mieszany objawy
Kliniczny obraz mieszanej postaci zaburzenia schizoafektywnego obejmuje objawy charakterystyczne dla schizofrenii oraz epizody depresyjne i maniakalne. W tym kontekście, objawy choroby dominują nad wydajnościowymi.
Na ogół pierwsze epizody choroby manifestują się nagłymi fluktuacjami nastroju oraz niewytłumaczalnymi zmianami emocjonalnymi. Mimo to, względna zdolność do wykonywania pracy i uczestnictwa w życiu społecznym pozostaje zachowana u pacjenta. W miarę upływu czasu zachodzą zmiany w stanie pacjenta: następuje upośledzenie koncentracji uwagi, pojawiają się nieadekwatności w zachowaniu, ujawniają się myśli urojeniowe oraz halucynacje. Osoba dotknięta tym zaburzeniem zdaje się żyć w świetle fantazji, często myląc granice między rzeczywistością a wyobraźnią.
W niektórych przypadkach wczesna symptomatologia przypomina cechy schizofrenii. Pacjent prezentuje myśli urojeniowe, nietypowe sądy o świecie oraz myśli obsesyjne. Stwierdza się również niestabilność nastroju, gdzie okresy depresji zastępują nieoczekiwane fazy ekspansji nastroju i radości.
W przypadku mieszanej postaci zaburzenia schizoafektywnego, pacjent wykazuje następujące objawy:
-
Stan depresyjny, towarzyszący uczucie apatii, depresji, osłabienie i utrata energii.
-
Utrata apetytu lub pomijanie posiłków.
-
Skłonność do uzależnień od szkodliwych substancji (alkoholizm, narkomania).
-
Problemy ze snem.
-
Nieadekwatna reakcja na otaczające wydarzenia.
-
Zmniejszona zdolność do kontrolowania działań.
-
Zachowania destrukcyjne.
-
Nagłe i niekontrolowane epizody zabawy.
-
Myśli urojeniowe i halucynacje (w tym myśli o samobójstwie).
-
Często zmieniające się objawy afektywne, które czasem wzajemnie się wykluczają.
W toku postępującego zaburzenia schizoafektywnego można wyróżnić kilka kolejnych etapów:
Zaburzenie schizoafektywne, typ mieszany etap 1 – Depersonalizacja somatopsychiczna. W tym stadium jednostka doświadcza uczucia obcości wobec własnego ciała oraz psychiki. Odczuwa pewne niezdefiniowane zmiany, jednak nie potrafi precyzyjnie opisać, co takiego się z nią dzieje. W tym etapie wyobraźnia odgrywa znaczącą rolę. W zależności od tonu emocjonalnego, w jakim tkwią myśli pacjenta, rozwija się epizod o określonym charakterze – może to być epizod depresyjny lub maniakalny.
Zaburzenie schizoafektywne, typ mieszany etap 2 – Afektywność i urojenia. Stopniowo narusza się kontakt z rzeczywistością. Osoba rozwija przekonania dotyczące własnej wyjątkowości, posiadania szczególnej pozycji. W przypadku wystąpienia epizodu depresyjnego, symptomatologia przesuwa się w kierunku zaprzeczania i odrzucania realności.
Zaburzenie schizoafektywne, typ mieszany etap 3 – Stadium derealizacji. Objawy stają się bardziej nasilone. W epizodach depresyjnych i maniakalnych towarzyszą im myśli urojeniowe oraz halucynacje.
Zaburzenie schizoafektywne, typ mieszany etap 4 – Pełna depersonalizacja somatopsychiczna. Pacjent traci kontakt z rzeczywistością. Nie jest w stanie rozpoznać znanych przedmiotów ani zaakceptować zdarzeń i zjawisk z otoczenia.
Zaburzenie schizoafektywne, typ mieszany etap 5 – Stadium zaburzenia świadomości. Następuje zakłócenie procesów poznawczych, które składają się na treść świadomości (pamięć, percepcja, orientacja przestrzenna, przetwarzanie informacji z zewnątrz). Stopień nasilenia tych zaburzeń może być różnorodny – od subtelnych nieprawidłowości do całkowitej utraty przytomności.
Zaburzenie schizoafektywne, typ mieszany etap 6 – Regeneracja. Aktywność umysłowa jest wyraźnie zaburzona. Brak spójności w myśleniu i działaniach prowadzi do upośledzenia zachowania oraz w skrajnych przypadkach, do śmierci.
Zaburzenie schizoafektywne, typ mieszany rozpoznanie
Diagnozowanie mieszanych zaburzeń schizoafektywnych stanowi wyzwanie. Przede wszystkim istotne jest właściwe odróżnienie ich od innych chorób o podobnym obrazie klinicznym. W przypadku mieszanych zaburzeń schizoafektywnych, objawy psychotyczne, depresyjne i maniakalne występują naprzemiennie, tworząc złożony wzorzec. Przy dokonywaniu diagnozy kluczowe jest wykluczenie obecności choroby afektywnej dwubiegunowej oraz schizofrenii, traktując je jako odrębne jednostki chorobowe.
Podczas procesu diagnostycznego ważne jest wyeliminowanie wpływu substancji psychoaktywnych lub skutków chorobowych procesów somatycznych na obserwowane objawy. Lekarz musi upewnić się, że symptomy nie są wynikiem używania narkotyków ani rezultatem zaburzeń fizycznych.
W celu postawienia diagnozy mieszanych zaburzeń schizoafektywnych wykorzystuje się różnorodne metody:
-
Konsultacja z terapeutą specjalizującym się w psychoterapii, która umożliwia stworzenie ogólnego obrazu klinicznego choroby oraz identyfikację głównych etapów procesu chorobowego. Kluczową rolę odgrywa badanie psychoterapeutyczne, które może być przeprowadzone jedynie przez doświadczonego specjalistę z obszaru psychiatrii, posiadającego doświadczenie w pracy z pacjentami cierpiącymi na różnego rodzaju zaburzenia psychiczne.
-
Stan zdrowia pacjenta oceniany jest za pomocą badań instrumentalnych i laboratoryjnych. Niezbędne jest przeprowadzenie ogólnego oraz biochemicznego badania krwi, a także wykonanie EKG oraz MRI mózgu, aby wykluczyć obecność chorób przewlekłych, chorobowych uzależnień oraz nowotworów złośliwych.
-
W celu wyjaśnienia diagnozy oraz określenia stadium choroby stosuje się metody badań psychologicznych, takie jak testy neurofizjologiczne oraz neurotesty.
Rozpoznanie "mieszanego zaburzenia schizoafektywnego" jest możliwe tylko dzięki zaawansowanym umiejętnościom specjalisty, który posiada wiedzę zarówno o objawach schizofrenii, jak i psychozy maniakalno-depresyjnej. Wymagane jest, aby te objawy występowały jednocześnie lub na przemian w ramach tego samego epizodu chorobowego.
Zaburzenie schizoafektywne, typ mieszany leczenie
Leczenie mieszanych zaburzeń schizoafektywnych opiera się na terapii farmakologicznej oraz psychoterapii. Gdy stan pacjenta budzi wątpliwości co do jego adekwatności, kiedy wykazuje agresję i staje się niebezpieczny dla innych, konieczne jest hospitalizowanie go i prowadzenie leczenia w warunkach szpitalnych. Chociaż główną metodą leczenia jest farmakoterapia, to jednak metody psychoterapeutyczne odgrywają istotną rolę, zwłaszcza gdy psychoterapeuci oraz psycholodzy współpracują zarówno z pacjentem, jak i jego bliskimi.
Leczenie farmakologiczne Chociaż nie istnieją leki, które mogłyby całkowicie wyleczyć pacjenta z tego schorzenia, możliwe jest osiągnięcie trwałej poprawy stanu poprzez właściwe leczenie. W przypadku schizoafektywnego typu zaburzenia, gdzie obecne są objawy zarówno schizofrenii, jak i psychozy maniakalno-depresyjnej, niezbędne jest zastosowanie zintegrowanego podejścia terapeutycznego.
Współczesne metody terapii wykorzystują różnorodne grupy leków, które działają w celu stabilizacji stanu pacjenta:
-
Leki przeciwpsychotyczne – służą łagodzeniu objawów schizofrenii, takich jak omamy, urojenia oraz napady niekontrolowanych zaburzeń zachowania.
-
Środki uspokajające – pomagają złagodzić uczucie niepokoju, ataki lęku oraz poczucie nieuchronności.
-
Leki przeciwdepresyjne – zwalczają objawy depresji i niestabilności emocjonalnej.
-
Leki normotymiczne – stabilizują nastrój, szczególnie w przypadku nagłych zmian.
-
Leki przeciwlękowe – łagodzą objawy zwiększonego lęku i normalizują sen. W przypadku poważnych problemów ze snem, mogą być przepisane tabletki nasenne.
Psychoterapia stanowi istotne wsparcie dla procesu leczenia, dążąc do przyspieszenia i utrwalenia osiągniętych efektów. Osoby z mieszkanymi zaburzeniami schizoafektywnymi potrzebują pomocy w adaptacji społecznej, często zaburzonej ze względu na ich zachowanie. Techniki psychoterapeutyczne pozwalają zidentyfikować negatywne postawy, zmniejszyć ich wpływ na uczucia i myśli pacjenta oraz pomóc zrozumieć jego stan.
Wybór metody psychoterapii skupia się na problemach, z jakimi boryka się pacjent. Jeśli głównym problemem jest zaburzone zachowanie oraz negatywne działania i czyny, skuteczną metodą może być podejście poznawczo-behawioralne, prowadzone zarówno indywidualnie, jak i w grupach.
Natomiast podejście psychodynamiczne stosowane jest, gdy pacjent doświadczył traumatycznego wydarzenia. W dziedzinie psychiatrii, metoda arteterapii zdobyła dużą popularność, umożliwiając poprawę stanu pacjenta poprzez kreatywne zajęcia, które korzystnie wpływają na psychikę i pozwalają wyrazić emocje.
Psychoterapia rodzinna obejmuje pracę nie tylko z pacjentem, lecz także z jego bliskimi. Pacjent uczy się kontrolować swój stan, a bliscy zdobywają zrozumienie dla swoich reakcji oraz uczą się właściwej interakcji. Uzyskanie stabilnej poprawy w przypadku mieszanych zaburzeń schizoafektywnych jest możliwe dzięki skoordynowanemu wysiłkowi pacjenta, jego rodziny oraz prowadzącego lekarza. Dlatego też należy zaufać swoje zdrowie profesjonalistom.
Zaburzenie schizoafektywne, typ mieszany leczenie
Wytyczne kliniczne dotyczące schizoafektywnych zaburzeń o mieszanej charakterystyce obejmują zarówno profilaktykę pierwotną, jak i wtórną. Celem profilaktyki pierwotnej jest eliminacja czynników ryzyka, które mogą przyczynić się do rozwoju zaburzeń psychicznych. Unikanie niezdrowych nawyków, tworzenie sprzyjających warunków życiowych oraz szybka diagnoza i skuteczne leczenie chorób somatycznych mają istotny wpływ na zwiększenie odporności organizmu na wystąpienie stanów afektywnych. Przestrzeganie zasad profilaktyki wtórnej stanowi klucz do utrzymania długotrwałych okresów remisji. Po postawieniu właściwej diagnozy i przeprowadzeniu odpowiedniego leczenia istotne jest, aby pacjent świadomie stosował się do zaleceń medycznych oraz poddał się terapii psychologicznej. Współpraca z lekarzem oraz regularne uczestnictwo w sesjach psychoterapeutycznych przyczyniają się do skuteczniejszego kontrolowania schizoafektywnych objawów.
Katalog chorób: Choroby i zaburzenia psychiczne
Dziękujemy za przeczytanie artykułu lub obejrzenie zdjęć. Jesteśmy grupą entuzjastów medycyny, która pisze artykuły, by dzielić się wiedzą i najnowszymi odkryciami w dziedzinie opieki zdrowotnej. Naszym celem jest edukowanie i informowanie zarówno specjalistów jak i szeroką grupę czytelników.
Choroby informacje opisy zdjęcia =>> www.twojachoroba.pl