Liszajec zakaźny u dzieci objawy zdjęcia rozpoznanie leczenie
OPIS CHOROBY
Liszajec zakaźny u dziecka to zaraźliwa bakteryjna infekcja skóry wywołana przez gronkowce (ponad 90% przypadków) lub paciorkowce. Liszajec u dziecka jest leczony przez pediatrę i dermatologa dziecięcego. W przypadku liszajca na skórze dziecka tworzą się wysypki pęcherzykowo-krostkowe. Najczęściej objawy choroby liszajca u dziecka pojawiają się na skórze twarzy (nos, broda, usta, policzki), dotyczy to również nóg, pośladków i przedramion. U noworodków wysypki często pojawiają się na brodzie, trójkącie nosowo-wargowym i ustach.
Częstotliwość liszajca zakaźnego u dzieci według statystyków wynosi około 15% wszystkich chorób skóry. Przy odpowiednim leczeniu po wyzdrowieniu nie pozostają żadne ślady na skórze. Liszajec zaczyna się pojawieniem się plamistego zaczerwienienia (rumienia) wokół ust i nosa lub na kończynach u dziecka. Ponadto na zaczerwienionej skórze pojawiają się bąbelki (pęcherzyki) a ich zawartość jest surowiczo-ropna. Po otwarciu pęcherzyków powstają miodowo-żółte stópki, które po wyschnięciu znikają. Skóra w miejscu strupka pozostaje przez chwilę pigmentowana, ale potem to znika. Bolesność i swędzenie w chorobie liszajcu są rzadkie.
Choroba skórna liszajec zakaźny u dzieci jest spowodowany przez paciorkowce i gronkowce, sposób uszkodzenia przez te bakterie nieco się od siebie różni. Zmiana na skórze paciorkowcowa jest charakterystyczna dla wilgotnych ciepłych obszarów skórnych, najczęściej rozwija się pod koniec lata. Nie ma prekursorów, bakterie rozmnażają się na początkowo zdrowej skórze. Nosiciel bakterii paciorkowcowych nie występuje, choroba zawsze się rozwija.
Choroba na skórze spowodowana przez gronkowcowa przebiega inaczej. Bakterie chorobotwórcze znajdują się na skórze przez długi czas w stanie uśpienia (utajonego). Dlatego choroba objawia się w postaci pojedynczych przypadków lub osiąga częstość wybuchu epidemiologicznego (tak występuje pęcherzyca noworodków).
Po wykryciu Staphylococcus aureus pomieszczenia są zamykane i podejmowane są kwarantanny, aby powstrzymać rozprzestrzenianie się infekcji. Dotyczy zarówno chorych, jak i każdego, kto miał z nim kontakt.
U dzieci okres od 2 do 5 lat uważany jest za niebezpieczny dla infekcji. Sporty kontaktowe i drobne urazy skóry zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia choroby.
Liszajec u dziecka może rozwinąć się w wyniku każdego urazu skóry, takiego jak ukąszenie owada, skaleczenie lub otarcie lub podrażnienie spowodowane katarem. Dziecko może przenosić infekcję na inne części ciała, przeczesując pojawiające się krosty i zarazić zdrowych ludzi poprzez bezpośredni kontakt, po prostu dotykając ich. Ponadto bakterie mogą być przenoszone przez powierzchnię, której dotyka zakażone dziecko, a następnie zdrową.
Liszajec zakaźny u dzieci na ustach:
Liszajec zakaźny u dzieci
Jeśli czynnikiem wywołującym infekcję jest gronkowiec złocisty, na skórze pojawiają się pęcherzyki wypełnione przezroczystym płynem. Łatwo pękają, tworząc mokre, błyszczące plamki, które wkrótce pokrywają się żółtą skórką.
Liszajec nie pojawia się w zależności od pory roku, ale najczęściej występuje podczas cieplejszej pogody, kiedy częściej występują skaleczenia i otarcia podczas zabawy na świeżym powietrzu.
Liszajec objawy u dzieci:
W przypadku liszajca paciorkowcowego na skórze pojawiają się bolesne czerwone wysypki w postaci guzków, które stopniowo zamieniają się w małe bąbelki o średnicy do 5 mm z wodnistą zawartością. Wysypka może być pojedyncza lub skupiona, często otoczona wąskim brzegiem zaczerwienionej skóry. Otwierają się szybko. Po pęknięciu pęcherzyków pojawiają się płaczące powierzchowne czerwone wrzody, później pokryte są strupkami w kolorze miodu, które znikają po 5-7 dniach.
Najczęściej takie wysypki pojawiają się na otwartych częściach ciała, twarzy, nogach i dłoniach.
U dzieci szczególnie często dotyczy to kącików ust (napady paciorkowcowe), skrzydeł nosa i fałdów skóry za uszami. Czasami liszajec występuje w izolacji w jamie ustnej, gdzie powstają bolesne nadżerki w miejscu szybko otwierających się pęcherzy, pokrytych ropnym wykwitem.
W przypadku liszajca gronkowcowego (zapalenie mieszków włosowych) w jamie ustnej mieszków łojowych pojawiają się krosty, osiągając wielkość grochu. Zapalenie mieszków włosowych może być powierzchowne lub głębokie.
Przy połączeniu infekcji paciorkowcami i gronkowcami rozwija się mieszany (wulgarny) liszajec, w którym zawartość pęcherzyków jest ropna, a skorupy są masywne. Wulgarny liszajec najczęściej występuje na skórze twarzy, rzadziej na tułowiu i kończynach. Wysypka jest wielokrotna. Regionalne węzły chłonne stają się bolesne i opuchnięte.
Liszajec
Najczęściej występuje u dzieci w wieku 2–5 lat.
Istnieją dwie postacie kliniczne liszajca: liszajec bez pęcherzy i liszajec postać pęcherzowa.
Zaraźliwy liszajec jest wywoływany przez Streptococcus pyogenes w 60–70% przypadków, a Staphylococcus aureus w 30–40%.
Diagnoza liszajca dzieci
Rozpoznanie zmiany skórnej ustala lekarz dermatolog dziecięcy, stosując następujące dodatkowe metody badania:
dermatoskopia - badanie elementów skóry pod dużym powiększeniem;
mikroskopia rozmazu oddzielonego od pęcherzyków lub byków - podczas barwienia widoczne są bakterie;
zaszczepienie bakteryjne wydzieliny;
kliniczne badanie krwi .
Leczenie liszajca u dziecka
Lekarz przepisze wówczas antybiotyki miejscowe lub doustne. Musisz upewnić się, że dziecko przeszło pełny cykl leczenia, w przeciwnym razie choroba może powrócić. Pamiętaj, że liszajec jest zaraźliwy do czasu ustąpienia wysypki lub pierwszych dwóch dni po rozpoczęciu antybiotyków. Twoje dziecko nie powinno mieć bliskiego kontaktu z innymi dziećmi w tym okresie, a Ty sam powinieneś unikać dotykania jego wysypki. Jeśli Ty lub inni członkowie rodziny musicie dotykać zakażonych obszarów skóry (na przykład w celu dotknięcia), dokładnie umyj ręce mydłem i wodą. Daj dziecku oddzielną myjkę i ręcznik i trzymaj je z dala od artykułów higienicznych innych członków rodziny.
Zapobieganie liszajcowi u dzieci:
Bakterie wywołujące liszajec zaczynają się rozwijać i dostają się do wszelkich ran na skórze. Najlepszym sposobem zapobiegania rozprzestrzenianiu się wysypki jest skrócenie, spiłowanie i utrzymywanie paznokci dziecka w czystości i nie drapanie skóry. Jeśli pojawią się zadrapania na skórze , umyj je mydłem i wodą i zdezynfekuj.
Główną profilaktyką jest dobra higiena osobista, częsta zmiana pościeli i bielizny, indywidualne zestawy w miejscach publicznych (baseny, łaźnie, pociągi). Dzieci należy jak najwcześniej uczyć umiejętności higieny. Mycie rąk po powrocie ze spaceru, szkoły, zabaw na dworze itp. może zapobiec wielu chorobom skóry.
