Kaszak - torbiel zastoinowa jest guzem łagodnym, powstałym w wyniku niedrożności przewodów wydalniczych gruczołów łojowych i mieszków włosowych. Kaszak może powstać a dowolnej części ciała i dowolnej ilości. Ale najczęściej blokowanie przewodów występuje w miejscach, w których znajduje się większość gruczołów łojowych. Z powodu zablokowania przewodów gruczołów łojowych gromadzą się w nich lipidy, cholesterol i cząsteczki komórek, tworząc guzek. Jeśli bakterie dostaną się do środka, kaszak może stać się bolesny i zaogniony. Zawartość formacji charakteryzuje się nieprzyjemnym zapachem. Rozmiary mogą być różne: od grochu po orzech laskowy zdarzają się kaszaki bardzo duże. Bez leczenia kaszaki mają tendencję do powiększania się.
Kaszak może wystąpić wszędzie, ale najczęściej pojawia się na:
-
plecach,
-
przedniej ścianie jamy brzusznej,
-
udach, barkach,
-
klatce piersiowej,
-
skórze głowy.
Kaszaki w okolicy stawów występuje niezwykle rzadko - często rozwijają się tam naczyniaki lub włókniaki. Kaszak to zaokrąglona formacja, zwykle ruchoma, o wyraźnym zarysie, wydaje się toczyć pod skórą. Jeśli nowotwór jest nieaktywny, bardziej prawdopodobne jest podejrzenie tłuszczaka lub włókniaka - również łagodnych form, ale o nieco innym pochodzeniu.
Jak wygląda kaszak zdjęcie:
Kaszak na skórze głowy:
Budowa kaszaka:
1. Wnętrze - jama kaszaka, zawierająca żółtą, gęstą masę, która składa się z zrogowaciałych cząstek i łoju; 2. Torebka kaszak; 3. Zaczopowany przewód mieszka włosowego (nie zawsze się zdarza); 4 - Skóra; 5 - Tłuszcz podskórny
Więcej zdjęć =>> KASZAKI
Kaszak nie ma skłonności do odradzania się, rośnie powoli. Głównym zagrożeniem jest to, że kaszak ma tendencję do zaognienia. Infekcja może dołączyć do zawartości torebki wtedy gromadzi się ropa, istnieje ryzyko pęknięcia ściany formacyjnej i infekcji otaczających tkanek. Na zewnątrz objawia się to zaczerwienieniem skóry w okolicy kaszaka, obrzękiem, bólem, nasilonym dotykiem.
Przyczyny kaszaków
Przyczyny kaszaków nazywane są nieprawidłowościami w pracy gruczołów łojowych. Dzieje się tak z powodu różnych czynników. Na przykład skóra nie złuszcza się wystarczająco dobrze, a martwe komórki nie odpadają lub pacjent ma nadmierną potliwość. Lekarze twierdzą, że w wielu przypadkach kluczową rolę odgrywa dziedziczność czyli skłonność do takiej choroby.
Do wymienionych przyczyn kaszaków dodajemy:
-
naruszenie poziomów hormonalnych;
-
otrzymywanie obrażeń (w tym siniaków, otarć);
-
wysoka lepkość sebum;
-
dziedziczne zwężenie przewodów gruczołów łojowych;
-
praca, w której skóra jest stale pokryta brudem, substancjami drażniącymi;
-
zły wpływ na środowisko;
-
problemy higieniczne;
-
kosmetyki, antyperspiranty i dezodoranty, które zwężają kanały gruczołów łojowych.
Te same czynniki mogą przyczyniać się do rozwoju innych chorób skóry.
Kto częściej ma kaszaki ?
Kaszaki są bardzo powszechne i u większości ludzi przez całe życie pojawia się przynajmniej raz. Pojawiają się bez wyraźnego powodu. To prawda, uważa się, że u mężczyzn pojawiają się dwukrotnie częściej. Według wieku szczyt pojawienia się kaszaków przypada na 20-30 lat, ale ludzie częściej zwracają się do lekarza w późniejszym wieku, kiedy kaszak osiąga imponujące rozmiary.
Czyrak a kaszak różnice
Kaszak to rodzaj guzka o charakterze torbieli powstałych na skórze w obrębie zaczopowanych mieszków włosowych lub gruczołów łojowych. Kaszaki mogą być miękkie lub twardawe i na ogół nie są bolesne. Kaszaki ich łagodniejszą wersją są prosaki to drobniejsze torbiele wyglądające jak małe, białe lub żółtawe, podskórne grudki. Czyrak to natomiast ropne zapalenia mieszków włosowych i przylegających do nich gruczołów łojowych wywoływane głównie przez gronkowce. Czyraki są to sino-czerwone guzki, na szczycie których z czasem pojawia się krosta. Zdarza się, że na skórze pojawia się ich kilka czyraków i mogą być bardzo bolesne.
Czyrak a kaszak na skórze mogą różnic się bardzo widocznie.