Halucynoza alkoholowa

Halucynoza alkoholowa rodzaje, objawy choroby

Halucynoza alkoholowa jest klasyfikowana na podstawie czasu przechowywania i nasilenia objawów klinicznych.

Ostra („klasyczna”) halucynoza

W zdecydowanej większości przypadków występuje podczas próby samodzielnego wyjścia z objadania się na tle objawów odstawienia. W towarzystwie:

• halucynacje słuchowe, które alkoholik interpretuje zgodnie ze znaną mu tylko logiką;

• ataki paniki, intensywny strach;

• lęki;

• urojenia paranoidalne;

• powiązane zaburzenia autonomiczne.

Rozpoczyna się nagle, choć czasami główne objawy mogą być poprzedzone okresem prodromalnym, objawiającym się niepokojem, depresją, zawrotami głowy, osłabieniem. Atak objawia się wieczorem lub w nocy. Pacjent albo nie może spać, albo budzi się ze strachu po krótkim śnie.

Na początkowym etapie pojawiają się proste iluzje (hałas, kroki, trzaski, szepty, oddzielne słowa). W przyszłości zamieniają się one w całkowicie sensowny i konsekwentny dialog. Treść halucynacji jest często groźna. Są to oskarżenia, potępienie za wszelkie działania lub myśli. Pacjent ich słucha, czasami uczestniczy w takiej „komunikacji”, popada w stan przypominający otępienie.

Majaczenie powstające na tle halucynacji jest związane z jego treścią. Panuje strach, niepokój i rozpacz, pacjent odpowiednio się zachowuje. Pod jarzmem winy może podejmować próby samobójcze, uciekać, uciekać się do samoobrony: zabarykadować okna i drzwi, wyłączyć telefon, zaaranżować w mieszkaniu swego rodzaju „pułapki”, uzbroić się w improwizowane środki w oczekiwaniu na „ wrogów". W takim stanie pacjent jest naprawdę niebezpieczny: może rzucić się na każdą osobę, nie można go przekonać.

Bez leczenia ostra halucynoza alkoholowa trwa od kilku dni do miesiąca, kończąc się nagle po głębokim śnie. Następnie alkoholik pamięta zarówno treść majaczenia, jak i to, co działo się wokół, ale jednocześnie nie zawsze pojawia się samokrytyka, bardziej prawdopodobne jest wielokrotne picie.

Istnieje kilka rodzajów ostrej halucynozy alkoholowej: 

• redukowany. Różni się w krótkim kursie (do 2-3 dni). Może ograniczać się do halucynacji, które są neutralne w treści, znikają samoistnie lub przekształcają się w bardziej złożoną i niebezpieczną psychozę.

• Mieszany. Łączy się albo z wyraźnym złudzeniem prześladowania, albo z zaburzeniami majaczenia i wizualnymi (rzadziej dotykowymi) złudzeniami.

Specjaliści zmagają się również z nietypową psychozą halucynacyjną, która może wystąpić na kilka sposobów:

• Z częściowym zmętnieniem świadomości. Uzależnionym zazwyczaj przedstawiane są zdjęcia kataklizmów w skali globalnej, różnych fantastycznych scenariuszy.

• Otępienie alkoholowe. W szczytowym momencie halucynacji pacjent jest całkowicie unieruchomiony, nie reaguje na bodźce zewnętrzne. Stan ten jest czasami nagle zastępowany pobudzeniem psychomotorycznym.

• Z automatyzmami psychicznymi. Człowiek jest pewien, że jego myśli są znane i kontrolowane przez innych.

• Podostry. Przy tego typu zaburzeniu zachowane jest uporządkowane zachowanie, występują jednak niewyrażone złudzenia słuchowe, nastrój pacjenta jest przygnębiony, depresyjny. Nie można wykluczyć złudzeń zazdrości i prześladowań.

Przewlekła halucynoza alkoholowa

Występuje stosunkowo rzadko. Rozpoczyna się ostrym atakiem lub epizodem delirium alkoholowego. Na początkowym etapie typowe są wyraźne realistyczne halucynacje wzrokowe i słuchowe, które trwają do 2 tygodni. Wtedy choroba staje się przewlekła i może objawiać się jedną z następujących opcji: 

• Zaburzenie bez delirium. Najpopularniejsza forma. Zaczyna się od niepokoju, zaburzeń snu. Zasypiając, człowiek słyszy, że ktoś się do niego podkrada, chce go złapać lub zabić. Wkrótce dołączają się iluzje słuchowe, czasem cielesne (owady, nierealne stworzenia, cienie itp.). Początkowo jest silny strach, ale później alkoholik przyzwyczaja się do iluzorycznych wrażeń, a nawet wraca do codziennych czynności. Z czasem halucynacje słabną, nasilają się pod wpływem bodźców zewnętrznych.

• Zaburzenia urojeniowe, które są trwałe i systematyczne. Zachowanie alkoholika zmienia się dramatycznie: cały czas ukrywa się przed wyimaginowanymi prześladowcami, ukrywa się, boi się inwigilacji, zemsty itp.

• Mieszana forma przewlekłej halucynozy alkoholowej. Najcięższa postać choroby. Objawy przypominają schizofrenię i inne poważne zaburzenia psychiczne. Typowe są gwałtowne wahania nastroju od euforii do głębokiej depresji, od otępienia do agresywnego pobudzenia psychoruchowego. Alkoholik jest podejrzliwy, ciągle podejrzewa otaczających go ludzi, jest pewien, że to oni są winni głosy brzmiące w jego głowie.