Borelioza

Borelioza objawy

Okres inkubacji od zakażenia do wystąpienia objawów boreliozy u zakaźnego pacjenta wynosi zwykle 1-2 tygodnie, ale może być znacznie krótszy (kilka dni) lub dłuższy (od miesięcy do lat). 

Zgodnie z etapami borelioza dzieli się na 2 okresy:
• Wczesny okres
• I etap miejscowej infekcji (rumień i postacie inne niż rumień);
• II etap rozpowszechnienia (opcje przepływu - gorączkowa, neurotyczna, oponowa, sercowa, mieszana);
• Późny okres
• III etap.  (przewlekłe boreliozowe zapalenie stawów, przewlekłe zanikowe zapalenie skóry i kości , itp.).

Przebieg boreliozy u osób chorych dzieli się na wczesne i późne okresy. We wczesnym okresie rozróżnia się etap I miejscowej infekcji, gdy patogen dostaje do organizmu przez skórę po ukąszeniu kleszcza, a etap II - rozprzestrzenianie się Borrelia burgdorferi do różnych narządów organizmu (charakteryzujących się szerokim zakresem objawów klinicznych wynikających z umiejscowienia krętków w różnych narządach i tkankach). Późny okres (etap III) jest podyktowany utrzymywaniem się infekcji w dowolnym narządzie lub tkance chorego pacjenta (w przeciwieństwie do etapu II, objawia się jako dominująca zmiana w jednym narządzie lub układzie chorego organizmu).  We wczesnym okresie bardzo ważne jest rozróżnienie postaci rumieniowej i nie-rumieniowej choroby.( Można stwierdzić, iż pacjent z widocznym rumienie boreliozowym w miejscu ukąszenia ma szczęście w nieszczęściu bo ma pewność że jest chory na boreliozę i może natychmiast zacząć leczenie antybiotykami. ) Po pierwsze, jest to ważne przy diagnozowaniu choroby z Lyme, po drugie, obraz kliniczny ma swoją własną charakterystykę, w zależności od obecności lub braku rumienia w miejscu ukąszenia przez kleszcza, i wreszcie pokazuje cechy szczególnej relacji makro- i mikroorganizmów. Na etapie rozprzestrzeniania się patogenu w organizmie, który charakteryzuje się mnogością objawów klinicznych, nadal można zidentyfikować dominującą grupę objawów, które określają wariant przebiegu klinicznego boreliozy: gorączkowy, neurotyczny, oponowy, sercowy, mieszany.  

Etap I choroby boreliozy objawy.

Pierwsze objawy choroby boreliozy są bardzo ogólne: dreszcze, gorączka, ból głowy, bóle mięśni, silne osłabienie i zmęczenie. Sztywność mięśni szyi jest najbardziej charakterystyczna. Niektórzy pacjenci chorzy krętkowicę kleszczową   mają nudności i wymioty, w niektórych przypadkach mogą wystąpić zjawiska nieżytowe: ból gardła, suchy kaszel, katar. W miejscu ugryzienia kleszcza pojawia się rozprzestrzeniające się pierścieniowe zaczerwienienie - migrujący rumień pierścieniowy, który występuje u 60-80% pacjentów. Czasami rumień jest pierwszym objawem choroby i poprzedza ogólny zespół zakażenia. W takich przypadkach pacjenci najpierw udają się do alergologa lub dermatologa, który diagnozuje „reakcję alergiczną na ukąszenie kleszcza”. Można stwierdzić, iż pacjent z widocznym rumieniem w miejscu ukąszenia ma szczęście w nieszczęściu bo ma pewność że jest chory na boreliozę i może natychmiast zacząć leczenie antybiotykami.  

Tak może wyglądać rumień w chorobie boreliozie:

Początkowo plamka lub grudka pojawia się w miejscu ugryzienia przez kleszcza w ciągu 1-7 dni, a następnie w ciągu kilku dni lub tygodni obszar zaczerwienienia rozszerza się (migruje) we wszystkich kierunkach. Jego krawędzie są intensywnie czerwone i nieznacznie wznoszą się ponad nienaruszoną skórę w postaci pierścienia, a pośrodku rumienia są nieco jaśniejsze.

Rumień po kleszczu na brzuchu:

Czasami rumieniowi pierścieniowemu wędrującemu towarzyszy regionalna limfadenopatia. Limfadenopatia to nic innego jak dobrze nam znane powiększone węzły chłonne. Rumień jest zwykle owalny lub okrągły, o średnicy 10-20 cm, czasem nawet może dochodzić do 60 cm. Wewnątrz tak dużego obszaru rumienia mogą znajdować się oddzielne elementy w kształcie pierścienia. U niektórych pacjentów chorujących na boreliozę cały dotknięty obszar ma jednolicie czerwony kolor, u innych pęcherzyki i obszary martwicy pojawiają się na tle rumienia. Większość chorych skarży się na nieprzyjemne uczucie rumienia, gdzie narzekają na występuje silne pieczenie, swędzenie i ból. Migrujący rumień pierścieniowy zlokalizowany jest najczęściej na nogach, rzadziej na dolnej części ciała (brzuch, dolna część pleców), w okolicy pachowej i pachwinowej na szyi. U niektórych pacjentów, wraz z pierwotnymi zmianami skórnymi, w ciągu kilku dni w miejscu ugryzienia kleszcza pojawiają się nietypowe rumienie jako liczne wysypki w kształcie pierścienia przypominające migrujący rumień, jednak zwykle są one mniejsze niż pierwotne ognisko.  Zauważono również inne objawy nietypowe boreliozy skórne: wysypkę na twarzy, pokrzywkę, małe przejściowe czerwone kropki i wysypki pierścieniowe, a także zapalenie spojówek. Około 5-10% pacjentów już w ostrym okresie wykazuje oznaki uszkodzenia miękkich błon mózgowych, objawiające się objawami mózgowymi (ból głowy, nudności, powtarzające się wymioty, przeczulica, światłowstręt, pojawienie się objawów oponowych). Z nakłuciem lędźwiowym u takich pacjentów rejestruje się zwiększone ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego (250-300 mm Hg), wysokie białko i glukozę. Często chorzy mają bóle mięśni i bóle stawów. W ostrym okresie choroby boreliozy u niektórych chorych występują objawy zapalenia wątroby, które objawiają się anoreksją, nudnościami, wymiotami, bólem wątroby, wzrostem jej wielkości. Z reguły etap I trwa od 3 do 30 dni. Wynikiem etapu I może być powrót do zdrowia, którego prawdopodobieństwo znacznie wzrasta po odpowiednim leczeniu antybiotykiem. W przeciwnym razie, nawet przy normalizacji temperatury ciała i zniknięciu rumienia, choroba stopniowo przechodzi w tak zwany późny okres, który obejmuje etapy II i III.

Etap II choroby boreliozy objawy.

II etap to rozprzestrzenianiem się krętka wraz z przepływem krwi i limfy przez organizm. Etap II nie występuje u wszystkich chorych na boreliozę. Czas jego wystąpienia jest różny, ale najczęściej u 10-20% pacjentów notuje od 1-3 miesięcy po wystąpieniu choroby rozwijają się objawy neurologiczne i kardiologiczne. Objawy neurologiczne boreliozy mogą występować w postaci zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych z pleocytozą limfocytową płynu mózgowo-rdzeniowego, niedowładem nerwów czaszkowych i radikulopatią obwodową. Ta kombinacja objawów jest dość specyficzna dla boreliozy. Pulsujący ból głowy, sztywność karku, światłowstręt i gorączka zwykle w tym etapie nie występują. Pacjenci zwykle opisują objaw typowy znacznego zmęczenia i osłabienia. Czasami obserwuje objawy polegające na zaburzeniach snu i pamięci, koncentracji uwagi. Spośród nerwów czaszkowych częściej dotyczy to twarzy, a izolowane porażenie dowolnego nerwu czaszkowego może być jedynym objawem boreliozy. W tej chorobie (podobnie jak w sarkoidozie i zespole Guillain-Barré) obserwuje się obustronny paraliż twarzy. Uszkodzenie nerwu twarzowego może wystąpić bez upośledzenia wrażliwości, słuchu i łzawienia.

Borelioza uszkodzenie nerwu twarzowego zdjęcie.

Bez leczenia antybiotykami zapalenie opon mózgowych może trwać od kilku tygodni do kilku miesięcy. Charakterystyczną cechą ogólnoustrojowej boreliozy kleszczowej jest połączenie zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych (zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych) z zapaleniem nerwu czaszkowego. Możliwe nietypowe objawy boreliozy to zapalenie nerwów nerwu wzrokowo-ruchowego, wzrokowego i słuchowego. W II etapie choroby układ sercowo-naczyniowy również może zostać dotknięty przez chorobę, co jednak występuje bardzo rzadko. Zwykle po 1-3 miesiące po migracji rumienia pierścieniowego zaburzenia serca występują u 4–15% pacjentów. Najczęstszym objawem jest zaburzenie przewodzenia typu bloku przedsionkowo-komorowego, w tym całkowitego bloku poprzecznego, który jest rzadkim, ale typowym objawem ogólnoustrojowej boreliozy przenoszonej przez kleszcze. W boreliozie może rozwinąć się zapalenie osierdzia i zapalenie mięśnia sercowego. Pacjenci odczuwają kołatanie serca, duszność, bóle w klatce piersiowej, zawroty głowy.

Etap III boreliozy objawy:

Etap III obserwuje  u około 15% pacjentów po 6 miesiącach do 24 miesięcy od ugryzienia przez kleszcza. Choroba borelioza w ostatnim etapie zwykle dotyka stawy, dotyczy to dużych stawów, zwłaszcza stawów kolanowych, często z jednostronną lokalizacją. W niektórych przypadkach rozwija się symetryczne zapalenie wielostawowe. Zapalenie stawów z reguły powraca w ciągu kilku lat i nabiera przewlekłego przebiegu ze zniszczeniem kości i chrząstki. W późnym stadium choroby utrzymywanie się patogenu w ciele pacjenta prowadzi do przewlekłego przebiegu boreliozy. Najczęstszym zespołem jest zapalenie stawów. Rozwijają się zmiany typowe dla przewlekłego stanu zapalnego: osteoporoza, przerzedzenie i utrata chrząstki, rzadziej zmiany zwyrodnieniowe. Często występuje zmiany skórne w postaci łagodnego chłoniaka, który jest gęstym, spuchniętym, jasnym szkarłatnym naciekiem (lub guzkiem), lekko bolesnym dla palpacji, zlokalizowanym na płatku ucha lub wokół sutka piersi i trwającym od kilku dni do miesięcy, a nawet lat . Inną zmianą typową dla późnego stadium jest przewlekłe zanikowe zapalenie skóry i kości. Neurologiczne objawy przewlekłej boreliozy - neuroboreliozy, polegają na postępującym przewlekłym zapaleniu mózgu i rdzenia. Zapalenie mózgu i rdzenia przypomina stwardnienie rozsiane. Obserwuje się zaburzenia psychiczne - zaburzenia pamięci, snu, mowy itp. Polineuropatiom towarzyszy upośledzona wrażliwość, dystalne parestezje, ból korzeniowy itp. Długotrwały i przewlekły przebieg boreliozy czasami może prowadzić do częściowej lub całkowitej niepełnosprawności.

Galeria zdjęcia  =>>   Borelioza 

Borelioza galeria zdjęć: borelioza u dzieci zdjęcie