Blastomykoza, choroba Gilchrista to grzybica układowa – choroba zakaźna wywołana przez grzyby chorobotwórcze i przebiegająca z uszkodzeniem płuc, skóry i tkanki podskórnej, tkanki kostnej oraz narządów wewnętrznych. Blastomykozę wywołuje grzyb z gatunku Blastomyces dermatitidis. Blastomykozę po raz pierwszy opisał w 1984 roku Thomas Casper Gilchrist (stąd też wzięła się inna nazwa tej jednostki, czyli choroba Gilchrista).
Czynnikiem sprawczym procesu zakaźnego jest dimorficzny saprofityczny grzyb Blastomyces dermatitidis, żyje w glebie. Wnika do organizmu człowieka poprzez wdychanie zarodników grzybów z cząsteczkami kurzu. Grupę ryzyka stanowią pracownicy ogrodnicy i rolnicy, mieszkańcy regionów endemicznych. Znane są przypadki zakażenia poprzez kontakt intymny. Rozwój blastomykozy ułatwia obecność cukrzycy, stanów niedoboru odporności, chorób krwi lub gruźlicy.
Wnikając w tkankę płuc , grzyby prowokują powstawanie naciekowych ognisk zapalnych, w których tworzą się ziarniniaki z martwiczymi i ropnymi masami. Wnikanie patogenów zakaźnych do krwiobiegu przyczynia się do uszkodzeń skóry, kości, ośrodkowego układu nerwowego i narządów wewnętrznych - wątroby, śledziony, dróg moczowych, tarczycy, nadnerczy.
