Ankylostomoza
Aktualizacja: poniedziałek, Kwiecień 11, 2022 - 19:55
Ankylostomoza inaczej nazywana jest też chorobą tęgoryjcową lub anemią górników.
Choroba ankylostomoza wywoływana jest przez pasożyta tęgoryjca. Choroba tęgoryjcowa występuje głównie w południowej Azji oraz rejonie morza Śródziemnego, może występować w Polsce. Choroba tęgoryjcowa wywoływana jest przez 2 gatunki tęgoryjca – tęgoryjca dwunastniczego (Ancylostoma duodenale) lub tęgoryjca amerykańskiego (Necator americanus).
Oba rodzaje robaków należą do klasy glist (nicienie) i ze względu na charakter ich rozwoju należą do geohelmintów.
Czynniki wywołujące ankylostomozę mają różowawo-żółtawy kolor i są małe: samice tęgoryjców mają długość 10-13 mm, samce - 8-10 mm; necator - odpowiednio 9-10 mm i 5-8 mm. Na końcu głowy osobników znajduje się kapsułka doustna, za pomocą której pasożyty przyczepiają się do ściany jelita cienkiego. W ustnym przyssawce tęgoryjca znajdują się 2 grzbietowe i 4 brzuszne zęby tnące, necator ma 2 tnące płytki chitynowe. Do rozwoju potrzebuje specyficznych warunków – odpowiedniej temperatury i wilgotności powietrza – dlatego też występuje w kopalniach.
Jaja glist mają taką samą strukturę: owalną, gładką, bezbarwną skorupkę o wymiarach 66x38 mikronów. Każde jajko zawiera 4-8 blastomerów. Cykl życiowy patogenów ankylostomatozy rozpoczyna się wraz z wejściem jaj robaków pasożytniczych z kałem do środowiska zewnętrznego. Rozwój larw następuje w glebie w temperaturze 14-40 ° C i wilgotności powyżej 80%. Po dwóch liniach, po około 7-10 dniach, larwy tęgoryjca stają się inwazyjne.
Zakażenie człowieka tęgoryjcem może przebiegać przez dwa mechanizmy: kałowo-ustny i przezskórny; drogi wodne, żywnościowe lub kontaktowe. W pierwszym przypadku larwy dostają się do organizmu żywiciela przez usta, gdy używa się wody z nasion, warzyw lub owoców. Przezskórna droga zakażenia polega na aktywnej penetracji larw inwazyjnych przez skórę w momencie kontaktu człowieka z zanieczyszczoną glebą (podczas chodzenia boso, leżenia na ziemi, wykonywania wykopów lub prac rolniczych). Po przejściu przez barierę skórną larwy przedostają się do krwiobiegu, następnie migrują do prawego serca i płuc, skąd przez drogi oddechowe wchodzą do gardła i ponownie połykają. W jelicie cienkim, po 5-6 tygodniach, larwy zamieniają się w dojrzałe płciowo robaki, zdolne do samodzielnego składania jaj. W przypadku infekcji jamy ustnej tęgoryjcem etap migracji jest nieobecny - larwy natychmiast trafiają do jelita cienkiego. Cykl życia tęgoryjców wynosi 7-8 lat, w przypadku robaków innych niż korzenie do 15 lat. Grupy ryzyka podatne na infekcję tęgoryjcem to pracownicy rolni, górnicy, mieszkańcy lata, dzieci.
Ankylostomoza objawy
Wielu pacjentów zakażonych tęgoryjcem może nie wykazywać objawów przez pierwsze dwa miesiące (w tym czasie mija okres inkubacji). Niewiele larw może dostać się do organizmu, dlatego człowiek może nie zauważyć objawów choroby. Pierwsze oznaki infekcji najczęściej pojawiają się na skórze swędzenie i wysypki. Mogą być obecne przez kilka miesięcy.
Obrzęk kończyn obserwuje się przy masowej inwazji. Kiedy pasożyty przechodzą przez drogi oddechowe, u pacjenta może rozwinąć się zapalenie płuc lub oskrzeli, może też dojść do banalnego kaszlu i duszności. Kiedy infekcja przybiera późniejszą postać, a larwy już weszły do jelit, osoba może odczuwać dyskomfort w jamie brzusznej, ból brzucha, pieczenie, wymioty i biegunkę. Jeśli tęgoryjca przeszedł w stan przewlekły, pacjent ma ciągłe osłabienie organizmu, ból w okolicy nadbrzusza, zawroty głowy, obrzęk kończyn i utratę masy ciała.
Ważne jest, aby wiedzieć, że tęgoryjce mają zęby i przylegają do błony śluzowej jelit. W rezultacie w tych miejscach pojawiają się wrzody, które mogą sięgać dwóch centymetrów w kole. Z powodu przewlekłej utraty krwi u pacjenta może rozwinąć się niedokrwistość z niedoboru żelaza i utrzymujący się niski poziom białka we krwi. Osoba ma letarg, ponieważ wpływa na układ nerwowy i może zacząć pozostawać w tyle w rozwoju umysłowym. Jeśli patologia osiągnie skrajny stopień ciężkiego stanu, choroba może być śmiertelna.
Ankylostomoza rozpoznanie
Ankylostomoza rozpoznawana jest na podstawie badania kału na obecność pasożytów. W kale zostanie wykryty tęgoryjec lub w założonej hodowli stwierdzi się jego larwy. Badanie kału po zakończeniu leczenia nadal powtarza się przez dwa tygodnie. Badanie fizykalne przeprowadzone przez lekarza stwierdza bolesność uciskową całego brzucha. W świeżej próbce kału można wykryć bezpośrednio jaja tęgoryjca. W przeprowadzonych badaniach krwi oznaczana jest ilość eozynofilii. Przy zakażeniu pasożytem liczba eozynofilii zwiększa się o kilkadziesiąt procent. Badanie krwi wskazuje także na niedokrwistość niedobarwliwą.
Ankylostomoza leczenie
W przypadku choroby ankylostomozy leczenie przeprowadza się odpowiednimi lekami przeciwpasożytniczymi przepisanymi przez lekarza prowadzącego leczenie. W dalszej kolejności lekarz prowadzi leczenie objawowe. Gdy stan pacjenta się nie poprawia konieczne jest leczenie szpitalne.
Klasyfikacja ICD-10: B76 - Choroby wywołane przez tęgoryjca
B76.0 - Ankylostomoza [ancylostomiasis]
Zakażenie wywołane przez gatunki Ancylostoma
B76.1 - Nekatorioza [necatoriasis]
Zakażenie wywołane przez Necator americanus
B76.8 - Inne choroby tęgoryjcowe
B76.9 - Choroba tęgoryjcowa, nie określona
Larwa wędrująca skóry BNO
OBJAWY
Swędzenie skóry, Wysypka na skórze, Ból głowy, Wymioty, Biegunka
Katalog chorób: Choroby zakaźne, Choroby pasożytniczeDziękujemy za przeczytanie artykułu lub obejrzenie zdjęć. Jesteśmy grupą entuzjastów medycyny, która pisze artykuły, by dzielić się wiedzą i najnowszymi odkryciami w dziedzinie opieki zdrowotnej. Naszym celem jest edukowanie i informowanie zarówno specjalistów jak i szeroką grupę czytelników.
Choroby informacje opisy zdjęcia =>> www.twojachoroba.pl