Zespół żołądkowo-sercowy, objaw Roemhelda objawy leczenie

ZESPÓŁ ŻOŁĄDKOWO-SERCOWY, objaw Roemhelda , zespół żołądkowo-sercowy Roemhelda
Choroba

 

Termin zespół żołądkowo-sercowy lub objaw Roemhelda odnosi się do szeregu odruchowych zmian w funkcjonowaniu serca i naczyń krwionośnych, które wynikają z nadmiernego podrażnienia błony śluzowej żołądka lub przełyku przez czynniki mechaniczne i chemiczne.

Zazwyczaj w dysfunkcję zaangażowany jest nerw błędny, który jest nadmiernie pobudzany w przypadku przepełnienia żołądka powietrzem lub pokarmem.

Główne przyczyny rozwoju zespołu żołądkowo-sercowego to:

  • Nadmierna wrażliwość receptorów śluzówkowych.

  • Bębnica. Wzdęcia brzucha są określane także jako bębnica. Jest to powiększenie obwodu brzucha przez dłuższy okres czasu, a ponadto towarzyszą mu takie objawy jak zaburzenia wypróżniania czy nudności i wymioty.

  • Nerwowość.

  • Zwiększone ciśnienie w jamie brzusznej.

  • Podrażnienie przełyku.

  • Przesunięcie membrany.

  • Skłonność do przejadania się, itp.

 

Zespół żołądkowo-sercowy, objaw Roemhelda objawy

Zespół żołądkowo-sercowy Roemhelda objawia się różnymi zaburzeniami czynności serca, które występują natychmiast po spożyciu posiłku. Pacjenci zgłaszają arytmie i inne nieprawidłowości w funkcjonowaniu organizmu. Czasami mogą odczuwać ból po lewej stronie klatki piersiowej, który w niektórych przypadkach jest intensywny. Mogą również doświadczać ataków paniki. Nieprzyjemne objawy mogą utrzymywać się przez długie godziny. Jednym z głównych wskaźników zespołu żołądkowo-sercowego jest to, że objawy te pojawiają się tuż po spożyciu posiłku.

 

Zespół żołądkowo-sercowy, objaw Roemhelda rozpoznanie

Objawy zespołu żołądkowo-sercowego zwykle wynikają z dysfunkcji układu sercowo-naczyniowego, dlatego pacjenci często konsultują się z kardiologiem. W przypadku podejrzenia choroby przewodu pokarmowego zalecane jest skonsultowanie się z gastroenterologiem. Diagnoza zespołu żołądkowo-sercowego opiera się na wykluczeniu chorób serca (takich jak choroba niedokrwienna, zaburzenia rytmu), innych chorób w obrębie klatki piersiowej (zapalenie śródpiersia, tętniak aorty piersiowej) oraz rozpoznaniu choroby przewodu pokarmowego, które mogą być przyczyną objawów (np. przepuklina rozworu przełykowego, choroba wrzodowa żołądka, nowotwory żołądka, przełyku).

W celu wykluczenia chorób serca u pacjentów z podejrzeniem zespołu żołądkowo-sercowego, zaleca się wykonanie elektrokardiografii. Wynik kardiogramu nie wykazuje cech niedokrwienia mięśnia sercowego charakterystycznych dla choroby niedokrwiennej serca. Podczas napadu mogą występować bradykardia lub tachykardia. W celu zdiagnozowania przepukliny ujścia przeponowego przełyku wykonuje się rentgenografię z kontrastem. Badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej pozwala na wykluczenie choroby wątroby i trzustki. W celu potwierdzenia lub wykluczenia wrzodów żołądka wykonuje się specjalne testy obecności Helicobacter pylori (np. test ureazy oddechowej).

Podczas diagnozowania zespołu żołądkowo-sercowego, metody endoskopowe, są surowo przeciwwskazane przed rozpoczęciem leczenia. Stres psychiczny i podrażnienie receptorów w przełyku i żołądku mogą prowadzić do nadmiernej pobudliwości nerwu błędnego i zatrzymania akcji serca.

 

Zespół żołądkowo-sercowy, objaw Roemhelda leczenie

W leczeniu zespołu żołądkowo-sercowego konieczne jest zaangażowanie gastroenterologa, psychoterapeuty oraz w razie potrzeby chirurga. Bez względu na przyczynę, terapia zespołu żołądkowo-sercowego obejmuje zmiany w diecie, które mają na celu zapobieganie objadaniu się. Pacjent powinien spożywać posiłki w mniejszych porcjach i regularnych odstępach czasu. Istotne jest ograniczenie spożycia pokarmów o dużej zawartości błonnika oraz produktów, które mogą powodować nadmierną produkcję gazów. W przypadku otyłości konieczne jest także zastosowanie działań normalizujących masę ciała.

W celu zapobieżenia występowaniu skurczów jelitowych, stosuje się leki przeciwskurczowe, takie jak papaweryna czy drotaweryna, około pół godziny przed planowanym posiłkiem. Jeśli zespół żołądkowo-sercowy nie ma przyczyny organicznej, wskazana jest terapia psychoterapeutyczna. Jest to skuteczna metoda, która znacząco poprawia jakość życia pacjentów. W leczeniu farmakologicznym stosuje się także środki uspokajające.

W przypadku organicznych schorzeń przewodu pokarmowego konieczne jest w pierwszej kolejności leczenie choroby podstawowej. W przypadku wrzodów żołądka zalecana jest specyficzna terapia mająca na celu zwalczanie infekcji Helicobacter pylori, która obejmuje stosowanie leków przeciwbakteryjnych, inhibitorów pompy protonowej oraz preparatów zawierających bizmut. Przy przepuklinie rozworu przełykowego możliwa jest terapia zachowawcza, która ma na celu zmniejszenie refluksu żołądkowo-przełykowego, redukcję ciśnienia w jamie brzusznej oraz zapobieganie zespołowi żołądkowo-sercowemu.

W przypadku nieskuteczności leczenia farmakologicznego, częstych napadów padaczkowych lub występowania powikłań, może być konieczne przeprowadzenie leczenia operacyjnego. Operacja ma na celu zaszycie ujścia przepukliny, wzmocnienie więzadła przełykowo-przeponowego poprzez plastykę kruroplastyki oraz zespolenie żołądka.

 

Zespół żołądkowo-sercowy, objaw Roemhelda rokowanie zapobieganie

Bardzo istotne jest przestrzeganie środków zapobiegawczych w przypadku zespołu żołądkowo-sercowego. Obejmują one:

  • Ścisłe przestrzeganie zaleceń specjalistów.

  • Leczenie wszystkich współistniejących chorób.

  • Zachowanie odpowiedniej diety.

  • Korekta stylu życia.

  • Unikanie objadania się.

  • Przejście terapii u psychoterapeuty.

  • Prowadzenie aktywnego trybu życia.

  • Redukcja masy ciała.

  • Zapobieganie refluksowi.

  • Zapobieganie zaparciom i innym problemom.

Zazwyczaj, przy skrupulatnym przestrzeganiu wszystkich zaleceń lekarza i wymagań profilaktycznych, nawroty zespołu żołądkowo-jelitowego nie występują. Po wyeliminowaniu głównych przyczyn rozwoju schorzenia, objawy zespołu żołądkowo-sercowego szybko zanikają.