Zapalenie przewodów mlecznych objawy leczenie

Zapalenie przewodów mlecznych
Choroba

 

Wewnątrzprzewodowe zapalenie gruczołów sutkowych jest najczęściej spowodowane namnażaniem patogennej mikroflory w przewodach mlecznych i tkance łącznej otaczającej te przewody. W większości przypadków patogenami odpowiedzialnymi za tę chorobę są gronkowce. Rzadziej za jej powstanie mogą odpowiadać paciorkowce, E. coli, Proteus, grzyby i bakteroidy. Aseptyczna postać zapalenia gruczołów sutkowych jest bardzo rzadka. Procesy zapalne w przewodach sutkowych występują najczęściej, gdy kilka czynników się łączy: obecność wydzieliny w przewodach, zakłócenie odpływu wydzieliny oraz zakażenie patologiczną florą.

Zapalenie przewodów mlecznych galactophoritis najczęściej diagnozuje się u kobiet w wieku do 45-47 lat. Objawy kliniczne tej patologii zależą od wieku pacjentki. U dziewcząt i młodych kobiet przeważają objawy związane z laktacją (czyli z produkcją mleka w gruczołach sutkowych) lub po laktacji (po zakończeniu karmienia piersią), które są bardziej nasilone i szybko postępujące w porównaniu do innych form patologii u innych grup wiekowych. Jeśli kobieta przekroczyła 35 lat, może doświadczyć tzw. przedłużającego się zapalenia bez laktacji, które wynika z zablokowania przewodów mlecznych (wydzielina z brodawki sutkowej). W tym przypadku choroba najczęściej jest związana z mastopatią (zmianami w gruczole sutkowym wynikającymi z zaburzeń hormonalnych) - diagnozuje się ją u 30-40% pacjentek z zapaleniem przewodów gruczołu sutkowego.

Czynniki predysponujące do rozwoju patologii piersi to:

  • Laktostaza, która powstaje w wyniku przekrwienia przewodów mlecznych u karmiących kobiet, stwarzając dogodne warunki do rozwoju Staphylococcus aureus i innych mikroorganizmów.

  • Wydzielanie gruczołu sutkowego w niektórych przypadkach również sprzyja rozwojowi zapalenia gruczołów sutkowych, ponieważ patogenna flora może rozwijać się nie tylko w mleku matki, ale także w innych rodzajach wydzielin wytwarzanych przez gruczoł.

  • Wydłużenie lub ucisk przewodów mlecznych przez cysty, nowotwory lub gruczolakowłókniaki również zwiększa ryzyko zapalenia gruczołów sutkowych.

  • Przewlekłe zmiany zapalne, które występują w postaciach niezwiązanych z karmieniem piersią, wynikają z przenikania patogennych mikroorganizmów do tkanek gruczołu przez układ krwionośny lub limfatyczny z ognisk ostrej lub przewlekłej infekcji.

  • Zaburzenia układu odpornościowego mogą również przyczyniać się do przewlekłego przebiegu zapalenia gruczołów sutkowych. Rozwój tej patologii może być zaobserwowany przy przewlekłym przemęczeniu, stresie, długotrwałych chorobach somatycznych, stosowaniu leków immunosupresyjnych i narażeniu na promieniowanie gamma.

  • Bakteryjne skażenie środowiska może również w niektórych przypadkach stanowić źródło zakażeń szpitalnych, gdzie patogeny dostają się do organizmu kobiety przez przedmioty środowiskowe, bieliznę, instrumenty i sprzęt medyczny. Ten czynnik ma szczególne znaczenie w rozwoju zapalenia gruczołów sutkowych podczas laktacji.

 

Zapalenie przewodów mlecznych objawy

Objawy wewnątrzprzewodowego zapalenia gruczołów sutkowych podczas laktacji obejmują typowe symptomy stanów zapalnych. Pacjentka odczuwa silny ból w klatce piersiowej po stronie objętej zapaleniem, temperatura wzrasta do +38°C lub wyższej, obserwuje się zaczerwienienie skóry nad dotkniętym przewodem. W przeciwieństwie do innych postaci zapalenia gruczołów sutkowych, nie powoduje zauważalnego obrzęku ani nacieku tkanek piersi. U niektórych kobiet dotknięty przewód mleczny jest wyczuwalny jako okrągłe lub cylindryczne, ostro bolesne zgrubienie. Wraz z rozwojem choroby mogą pojawić się objawy innych form zapalenia gruczołów sutkowych podczas laktacji, aż do objawów ropnego zapalenia sutka.

Głównym objawem zapalenia niezwiązanego z laktacją jest obecność patologicznego wydzielania z klatki piersiowej, które wiąże się z umiarkowanie silnym miejscowym bólem i stanem podgorączkowym. Wydzielina z dotkniętego przewodu jest zwykle żółtawa i ropna. Pacjentki często doświadczają surowiczego wycieku, rzadziej mlecznego wycieku z innych przewodów (śladowa laktacja po laktacji). Jednak w przypadku, gdy proces zapalny komplikuje przebieg innych chorób, wydzielina może mieć brązowy kolor (w obecności torbieli i raka piersi) lub zielonkawy kolor (u pacjentek z mastopatią). Mastopatia (inaczej dysplazja sutka) jest ogólną nazwą wszelkich zmian włóknisto-torbielowatych w piersiach.

 

Zapalenie przewodów mlecznych rozpoznanie

W diagnostyce zapalenie przewodów mlecznych głównym celem jest wczesne wykrycie choroby, aby zapobiec rozwojowi typowych stanów zapalnych i ryzyku rozwoju onkopatologii. Rozpoznanie utrudnia brak specyficznych objawów i rzadkie występowanie objawów klinicznych w przypadku przewlekłego przebiegu choroby.

W celu postawienia diagnozy można zlecić pacjentce następujące badania:

  • Badanie cytologiczne wymazu z brodawki sutkowej, które pozwala ocenić mikroskopowo komórki i zmiany w tkankach sutka.

  • Analiza mikrobiologiczna wydzieliny z brodawki sutkowej, która pozwala zidentyfikować patogeny odpowiedzialne za infekcję i określić ich wrażliwość na leki.

  • Duktografia, czyli radiograficzne badanie przewodów mlecznych za pomocą kontrastowego środka, które umożliwia ocenę ich struktury i wykrycie ewentualnych zmian.

W celu ustalenia przyczyn prowadzących do rozwoju zapalenia przewodów mlecznych, może być konieczne wykonanie dodatkowych badań, takich jak:

  • Badanie krwi w celu oceny poziomu hormonów płciowych.

  • Badanie ultrasonograficzne gruczołów sutkowych, które pozwala ocenić ich strukturę i wykryć ewentualne zmiany.

  • Mammografia, czyli radiologiczne badanie piersi, które może ujawnić zmiany guzowate lub torbiele.

  • Badanie cytologiczne biopsji, czyli pobranie próbki tkanki gruczołu sutkowego w celu mikroskopowej oceny komórek i ewentualnego wykrycia zmian nowotworowych.

 

Zapalenie przewodów mlecznych leczenie

Głównymi celami terapeutycznymi w przypadku zapalenia gruczołów sutkowych są oczyszczenie ogniska zakażenia i eliminacja przyczyn, które doprowadziły do rozwoju choroby. Zalecane jest kompleksowe leczenie, obejmujące farmakoterapię w połączeniu z fizjoterapią oraz, w razie konieczności, drenaż przewodów mlecznych. Schemat terapeutyczny obejmuje następujące grupy leków:

  • Antybiotyki: Odpowiedni dobór antybiotyków, uwzględniający wrażliwość mikroorganizmów, pozwala skutecznie zwalczać stan zapalny w dotkniętych przewodach mlecznych.

  • Leki przeciwzapalne: NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne) mają za zadanie hamowanie uwalniania mediatorów stanu zapalnego i zmniejszanie bólu.

W celu zapobieżenia potencjalnym powikłaniom związanym z antybiotykoterapią, zaleca się stosowanie również leków przeciwhistaminowych i przeciwgrzybiczych, a także suplementację eubiotykami. Immunokorektory i kompleksy witaminowo-mineralne mogą mieć korzystny wpływ na szybsze osiągnięcie efektu terapeutycznego. W przypadku zapalenia gruczołów sutkowych podczas laktacji, farmakologiczne leczenie uzupełnia się o odciąganie mleka, normalizację schematu karmienia oraz procedury fizjoterapeutyczne, takie jak terapia UVR (ultrafioletowa), ultradźwięki i opatrunki z maścią olejową. W przypadku przewlekłych postaci zapalenia niezwiązanego z laktacją, które często są związane z zaburzeniami hormonalnymi, stosuje się odpowiednie terapie hormonalne. Skuteczną metodą leczenia u tych pacjentek jest terapia laserowa i ozonowa.

W przypadkach przewlekłego przebiegu procesu zapalnego, gdy objawy utrzymują się pomimo zastosowania kompleksowej farmakoterapii, może być konieczne zastosowanie bardziej radykalnych zabiegów i interwencji chirurgicznych. W przypadku braku poprawy pacjentek z mastopatią wydzielniczą, przeprowadza się płukanie przewodu za pomocą specjalnych cewników PVC. Przepływ przez przewód jest zazwyczaj dezynfekowany roztworem dimeksydu. W przypadku deformującego zapalenia gruczołów sutkowych, które często nawraca, wskazana może być selektywne leczenie w celu zapobieżenia deformacji gruczołów sutkowych i rozwoju nowotworów złośliwych.

 

Zapalenie przewodów mlecznych rokowanie zapobieganie

Prognozy w przypadku zapalenia gruczołów sutkowych są korzystne. Zastosowanie kompleksowego leczenia zachowawczego prowadzi do całkowitego wyleczenia u 90-92,5% pacjentów. Nawet w przypadku trudnego przebiegu zapalenia przewodów mlecznych, selektywne leczenie może zapewnić stabilny wynik terapeutyczny.

Aby zapobiec rozwojowi wewnątrzprzewodowego zapalenia sutka, ważne jest przestrzeganie odpowiedniej techniki i schematu karmienia dziecka, regularne odkażanie ognisk przewlekłej infekcji przed porodem oraz przestrzeganie zasad higieny osobistej przez rodzącą kobietę. Te środki profilaktyczne mogą pomóc w minimalizowaniu ryzyka wystąpienia zapalenia gruczołów sutkowych i utrzymaniu zdrowia piersi.

 

Katalog chorób