Zapalenie pęcherzyka żółciowego u dzieci

Zapalenie pęcherzyka żółciowego u dzieci, Zapalenie woreczka żółciowego u dziecka
Choroba

 

Zapalenie pęcherzyka żółciowego u dziecka charakteryzuje się stanem zapalnym tego organu. Pęcherzyk żółciowy ma za zadanie przechowywanie żółci produkowanej przez wątrobę, która ułatwia trawienie oraz absorpcję tłuszczów. Gdy pęcherzyk żółciowy zostaje uszkodzony, żółć zalega, a organ traci zdolność do jej efektywnego gromadzenia i wydzielania do dwunastnicy. Istnieją dwa typy tego zapalenia: ostre i przewlekłe. Wczesne wykrycie i leczenie są kluczowe, by unikać poważnych powikłań, zwłaszcza u dzieci.

Zapalenie pęcherzyka żółciowego u dzieci jest jednym z najczęstszych schorzeń układu żółciowego, ustępując jedynie dyskinezie pęcherzyka żółciowego. Ta dolegliwość może dotknąć dzieci w każdym wieku, nawet niemowlęta. Ciekawostką jest, że w wieku przedszkolnym choroba ta częściej dotyka chłopców, jednak w okresie dojrzewania, dziewczynki są na nią narażone 3-4 razy częściej. Opóźnienie w diagnozie i niewłaściwe leczenie mogą prowadzić do poważnych powikłań.

Przyczyną objawów zapalenia pęcherzyka żółciowego jest zwykle infekcja bakteryjna spowodowana przez bakterie takie jak gronkowce, E. coli czy enterokoki. Czasami za stan zapalny odpowiedzialne są wirusy, takie jak adenowirusy czy wirus świnki. Ważnym czynnikiem etiologicznym może być również obecność pasożytów, takich jak tasiemce czy przywry wątrobowe. Istnieją także czynniki niezwiązane z infekcją, które sprzyjają rozwojowi zapalenia, w tym:

  • Dyskinezy dróg żółciowych, które prowadzą do zastoju żółci, odkładania się kryształów cholesterolu i powodują refluks dwunastniczo-żółciowy, tworząc korzystne warunki dla rozwoju patogenów. Anomalie wrodzone takie jak zwężenia czy hipoplazje mogą dodatkowo komplikować sytuację.

  • Zmiany w składzie żółci mogą prowadzić do zaburzenia jej właściwości bakteriobójczych, normalnie chroniących przed infekcjami.

  • Zaburzenia metaboliczne, takie jak cukrzyca i otyłość, wpływają na równowagę lipidów i węglowodanów we krwi, co może zwiększać ryzyko powstawania kamieni żółciowych i obniżać odporność.

  • Reakcje alergiczne, zwłaszcza u dzieci ze skazą wysiękową, mogą prowadzić do stanów zapalnych w pęcherzyku żółciowym, wywoływane przez nadmierne reakcje immunologiczne na różnego rodzaju alergeny.

Warto zwrócić uwagę na powyższe czynniki i monitorować stan zdrowia, zwłaszcza u dzieci narażonych na ryzyko zapalenia pęcherzyka żółciowego.

                             Zapalenie pęcherzyka żółciowego u dzieci to schorzenie charakteryzujące się uszkodzeniem ściany tego narządu i postępującym zajęciem dróg żółciowych. Często stan zapalny zaczyna się w okolicy szyjki pęcherzyka, a następnie rozprzestrzenia się na jego pozostałe części oraz drogi żółciowe, w tym wewnątrzwątrobowe. Typowe postępowanie choroby zwykle poprzedza dyskineza związaną ze stanem zapalnym i towarzyszącymi jej zaburzeniami trawienia.

Patogeny mogą dostać się do pęcherzyka żółciowego na kilka sposobów. Najczęściej dochodzi do tego drogą wstępującą, kiedy bakterie lub pasożyty dostają się tam w trakcie refluksu zawartości dwunastnicy. Rzadziej patogeny przedostają się drogą krwiopochodną z innych miejsc infekcji, bądź drogą limfatyczną z jelit.

Klasyfikacja: W zależności od obecności kamieni chorobę dzieli się na zapalenie pęcherzyka żółciowego z kamieniami i bez kamieni. Ta pierwsza forma jest rzadsza u dzieci, ponieważ kamienie najczęściej tworzą się u dorosłych. Chorobę można również podzielić na postać ostrą i przewlekłą, przy czym każda z nich ma okresy zaostrzenia i remisji. W gastroenterologii klinicznej stosuje się też klasyfikację morfologiczną:

  • Kataralne dotyczy jedynie błony śluzowej pęcherzyka, nie wpływając znacząco na wydzielanie żółci. Najczęstsza postać u dzieci.

  • Ropne zapalenie obejmuje całą grubość ściany pęcherzyka, prowadząc do pogorszenia objawów i ogólnego stanu zdrowia.

  • Martwica całej ściany pęcherzyka z ryzykiem perforacji i zajęcia okolicznych tkanek. Występuje w przypadku opóźnionego leczenia.

 

Zapalenie pęcherzyka żółciowego u dzieci objawy

Najbardziej charakterystyczny jest zespół astenowegetatywny. Objawia się on zwiększonym zmęczeniem, drażliwością, zmniejszonym apetytem i większą potrzebą snu. Symptomy te przypominają te występujące przy infekcjach wirusowych, ale są bardziej wydłużone w czasie.

Kolejne objawy to zaburzenia trawienia: bóle brzucha po spożyciu tłustych potraw czy fast foodów, często połączone ze stresem lub wysiłkiem. Ból jest często opisywany, jako łagodny, tępy lub ciągnący. Inne symptomy to nudności, wymioty, uczucie ciężkości w brzuchu po jedzeniu, nieregularność stolca oraz gorzki smak w ustach.

Ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego objawia się nagłym, intensywnym bólem w prawym podżebrzu lub całym brzuchu, często trwającym od kilku minut do kilku godzin. Towarzyszą mu wymioty, żółtaczka oraz gorączka.

 

Zapalenie pęcherzyka żółciowego u dzieci rozpoznanie

Diagnostyka rozpoczyna się od zgromadzenia pełnego wywiadu medycznego oraz rozpoznania potencjalnych czynników ryzyka. U pacjenta z podejrzeniem zapalenia pęcherzyka żółciowego specjalista – pediatra lub gastroenterolog dziecięcy – zwraca uwagę na barwę twardówki oraz błon śluzowych, bada palpacyjnie jamę brzuszną i rozpoznaje charakterystyczne. Proces diagnostyczny skupia się na następujących badaniach:

  • USG dróg żółciowych: Wykrywa pogrubienie ściany narządu, jego ewentualne powiększenie oraz oznaki obrzęku otaczających tkanek. Sonografia może również wskazać na obecność zastoju oraz kamieni. Dla dokładniejszej analizy funkcji przeprowadza się test ze śniadaniem żółciopędnym.

  • Cholecystografia: Ujawnia anatomiczne i czynnościowe cechy dróg żółciowych, pozwala na rozpoznanie objawów chorób zapalnych, kamieni oraz dyskinez. Gdy pojawiają się wady wrodzone lub bliznowate zmiany, bardziej odpowiednim badaniem jest ERCP.

  • Dodatkowe metody: W skomplikowanych przypadkach stosuje się tomografię komputerową narządów jamy brzusznej. Dla pacjentów z przeciwwskazaniami do badań kontrastowych zalecana jest cholescyntygrafia radionuklidowa. Do identyfikacji innych chorób układu pokarmowego przeprowadza się endoskopię górnych dróg trawiennych (EGD).

  • Badania laboratoryjne: W obecności aktywnego zapalenia pęcherzyka żółciowego wskazana jest leukocytoza oraz podwyższona wartość OB. W biochemii krwi odnotowywane jest zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej oraz poziomu cholesterolu. Niezbędne jest także badanie cytologiczne oraz bakteriologiczne żółci.

 

Zapalenie pęcherzyka żółciowego u dzieci leczenie

  • Dieta. W cięższych przypadkach zalecany jest odpoczynek w półleżeniu. Konieczna jest też modyfikacja diety: posiłki podawane 5-6 razy dziennie, ograniczenie tłustych oraz ostrych potraw, wprowadzenie produktów lipotropowych. Dieta jest kontynuowana przez 3 lata od ostatniego epizodu.

  • Terapia lekowa. Dobór leków jest uzależniony od nasilenia oraz przebiegu choroby. Głównym celem jest łagodzenie bólu i leczenie etiopatogenetyczne, które obejmuje antybiotyki, leki choleretyczne, środki litolityczne oraz witaminy.

  • Fizjoterapia. Polecane są wody mineralne o niskim i średnim stężeniu soli oraz zabiegi fizjoterapeutyczne, takie jak mikrofale czy aplikacje parafinowe. Korzystna jest także terapia ruchowa.

  • Chirurgia. Planowane zabiegi chirurgiczne są zalecane w przypadku powtarzających się zaostrzeń u dzieci w wieku 4-12 lat. U młodzieży chirurgiczne interwencje są przeprowadzane tylko w sytuacjach krytycznych. "Złotym standardem" jest cholecystektomia laparoskopowa.

 

Zapalenie pęcherzyka żółciowego u dzieci rokowanie zapobieganie

Wczesne wykrywanie i właściwe leczenie zapalenia pęcherzyka żółciowego umożliwia skuteczne wyleczenie tej dolegliwości, co sprawia, że perspektywy zdrowotne stają się optymistyczne. W przypadku wrodzonych nieprawidłowości strukturalnych narządu pełne wyzdrowienie może być trudniejsze do osiągnięcia. Niemniej jednak starannie dobrana terapia oraz odpowiednie nawyki żywieniowe prowadzą do stabilnej remisji. Kluczem do profilaktyki jest zapobieganie zaburzeniom funkcjonowania pęcherzyka żółciowego u dzieci, przestrzeganie wskazówek żywieniowych oraz kontrolowanie i zwalczanie źródeł zakażeń.

 

Katalog chorób