Zapalenie pęcherzyka żółciowego u dziecka charakteryzuje się stanem zapalnym tego organu. Pęcherzyk żółciowy ma za zadanie przechowywanie żółci produkowanej przez wątrobę, która ułatwia trawienie oraz absorpcję tłuszczów. Gdy pęcherzyk żółciowy zostaje uszkodzony, żółć zalega, a organ traci zdolność do jej efektywnego gromadzenia i wydzielania do dwunastnicy. Istnieją dwa typy tego zapalenia: ostre i przewlekłe. Wczesne wykrycie i leczenie są kluczowe, by unikać poważnych powikłań, zwłaszcza u dzieci.
Zapalenie pęcherzyka żółciowego u dzieci jest jednym z najczęstszych schorzeń układu żółciowego, ustępując jedynie dyskinezie pęcherzyka żółciowego. Ta dolegliwość może dotknąć dzieci w każdym wieku, nawet niemowlęta. Ciekawostką jest, że w wieku przedszkolnym choroba ta częściej dotyka chłopców, jednak w okresie dojrzewania, dziewczynki są na nią narażone 3-4 razy częściej. Opóźnienie w diagnozie i niewłaściwe leczenie mogą prowadzić do poważnych powikłań.
Przyczyną objawów zapalenia pęcherzyka żółciowego jest zwykle infekcja bakteryjna spowodowana przez bakterie takie jak gronkowce, E. coli czy enterokoki. Czasami za stan zapalny odpowiedzialne są wirusy, takie jak adenowirusy czy wirus świnki. Ważnym czynnikiem etiologicznym może być również obecność pasożytów, takich jak tasiemce czy przywry wątrobowe. Istnieją także czynniki niezwiązane z infekcją, które sprzyjają rozwojowi zapalenia, w tym:
-
Dyskinezy dróg żółciowych, które prowadzą do zastoju żółci, odkładania się kryształów cholesterolu i powodują refluks dwunastniczo-żółciowy, tworząc korzystne warunki dla rozwoju patogenów. Anomalie wrodzone takie jak zwężenia czy hipoplazje mogą dodatkowo komplikować sytuację.
-
Zmiany w składzie żółci mogą prowadzić do zaburzenia jej właściwości bakteriobójczych, normalnie chroniących przed infekcjami.
-
Zaburzenia metaboliczne, takie jak cukrzyca i otyłość, wpływają na równowagę lipidów i węglowodanów we krwi, co może zwiększać ryzyko powstawania kamieni żółciowych i obniżać odporność.
-
Reakcje alergiczne, zwłaszcza u dzieci ze skazą wysiękową, mogą prowadzić do stanów zapalnych w pęcherzyku żółciowym, wywoływane przez nadmierne reakcje immunologiczne na różnego rodzaju alergeny.
Warto zwrócić uwagę na powyższe czynniki i monitorować stan zdrowia, zwłaszcza u dzieci narażonych na ryzyko zapalenia pęcherzyka żółciowego.
Zapalenie pęcherzyka żółciowego u dzieci to schorzenie charakteryzujące się uszkodzeniem ściany tego narządu i postępującym zajęciem dróg żółciowych. Często stan zapalny zaczyna się w okolicy szyjki pęcherzyka, a następnie rozprzestrzenia się na jego pozostałe części oraz drogi żółciowe, w tym wewnątrzwątrobowe. Typowe postępowanie choroby zwykle poprzedza dyskineza związaną ze stanem zapalnym i towarzyszącymi jej zaburzeniami trawienia.
Patogeny mogą dostać się do pęcherzyka żółciowego na kilka sposobów. Najczęściej dochodzi do tego drogą wstępującą, kiedy bakterie lub pasożyty dostają się tam w trakcie refluksu zawartości dwunastnicy. Rzadziej patogeny przedostają się drogą krwiopochodną z innych miejsc infekcji, bądź drogą limfatyczną z jelit.
Klasyfikacja: W zależności od obecności kamieni chorobę dzieli się na zapalenie pęcherzyka żółciowego z kamieniami i bez kamieni. Ta pierwsza forma jest rzadsza u dzieci, ponieważ kamienie najczęściej tworzą się u dorosłych. Chorobę można również podzielić na postać ostrą i przewlekłą, przy czym każda z nich ma okresy zaostrzenia i remisji. W gastroenterologii klinicznej stosuje się też klasyfikację morfologiczną:
-
Kataralne dotyczy jedynie błony śluzowej pęcherzyka, nie wpływając znacząco na wydzielanie żółci. Najczęstsza postać u dzieci.
-
Ropne zapalenie obejmuje całą grubość ściany pęcherzyka, prowadząc do pogorszenia objawów i ogólnego stanu zdrowia.
-
Martwica całej ściany pęcherzyka z ryzykiem perforacji i zajęcia okolicznych tkanek. Występuje w przypadku opóźnionego leczenia.