Choroba
Zapalenie nagłośni jest chorobą zapalną nagłośni i sąsiednich struktur o gwałtownym przebiegu, która może prowadzić do zagrażającej życiu niedrożności dróg oddechowych. Najczęściej chorują dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym, więc zapalenie nagłośni jest uważane za chorobę wieku dziecięcego. Najwyższą zapadalność na zapalenie nagłośni obserwuje się u dzieci w wieku 2-5 lat; chłopcy chorują 1,5-2 razy częściej niż dziewczęta. Jednak infekcja może dotyczyć również dorosłych ma bardzo ciężki przebieg, liczne powikłania i wysoką śmiertelność (w 20-50% przypadków).
W przypadku zakaźnego charakteru choroby zapalenie powstaje w wyniku bakteriemii i/lub bezpośredniej inwazji drobnoustroju do błony śluzowej nagłośni. W wyniku obrzęku i gromadzenia się komórek zapalnych między warstwą nabłonkową a chrząstką nagłośni, ta ostatnia powiększa się. Obrzęk postępuje szybko i obejmuje cały przedsionek krtani (przeważnie obszar krtani poniżej fałdów głosowych nie jest dotknięty), drogi oddechowe zwężają się do całkowitej niedrożności, co prowadzi do zatrzymania akcji serca i śmierci.
Nagłośnia to klapa w kształcie liścia znajduje się w gardle, która zapobiega przedostawaniu się pokarmu do tchawicy, płuc. Podczas oddychania otwiera się, umożliwiając przedostanie się powietrza do krtani. Podczas połykania zamyka się, aby zapobiec wchłanianiu pokarmu do płuc, zmuszając połknięte płyny lub pokarm do przejścia przez przełyk w kierunku żołądka. Jest to zatem zastawka, która kieruje przejście do tchawicy lub przełyku.
Jak wygląda nagłośnia zdjęcie:
Zapalenie nagłośni może być spowodowane przez patogeny bakteryjne, wirusowe i grzybicze.
U zdrowych dzieci większość przypadków zapalenia nagłośni jest spowodowana infekcją bakteryjną. Najczęstszym patogenem jest Haemophilus influenzae typu b (Hib). Inne patogeny to pneumokoki, paciorkowce (w tym paciorkowce beta-hemolizujące grupy A, GABHS), Staphylococcus aureus (w tym jego szczepy metycylinooporne, MRSA).
U dorosłych zapalenie nagłośni jest związane z szeroką gamą bakterii, wirusów, infekcji grzybiczych i ich kombinacji.
Wśród niezakaźnych przyczyn zapalenia nagłośni najczęściej diagnozuje się urazowe: połknięcie ciała obcego, oparzenie termiczne, oparzenie kwasem lub zasadą.
Zapalenie nagłośni może być jednym z objawów przewlekłych chorób ziarniniakowych (zapalenie wielonaczyniowe, sarkoidoza, toczeń rumieniowaty układowy itp.).
Prawdopodobieństwo zapalenia nagłośni jest wyższe u dzieci:
-
Które przeszły oparzenia chemiczne lub termiczne, urazy (w tym ciała obce ) krtani i gardła;
-
Dzieci z chorobami alergicznymi, encefalopatią okołoporodową;
-
Dzieci cierpiących na niedobór odporności, limfogranulomatozę, anemię sierpowatą;
-
Często chorujące dzieci.
Zapalenie nagłośni objawy
Objawy kliniczne zapalenia nagłośni różnią się w zależności od etiologii, wieku i ciężkości choroby.
U małych dzieci zwykle diagnozuje się zespół niewydolności oddechowej - postępującą chorobę oddechową, objawiającą się dusznością, cofaniem klatki piersiowej przy wdechu, sinicą, bladością skóry, świszczącym oddechem. Aby ułatwić oddychanie, dziecko przyjmuje pozycję siedzącą z ciałem pochylonym do przodu, szyja jest wyciągnięta, podbródek wysunięty do przodu. Może występować ślinienie.
U starszych dzieci, młodzieży, dorosłych zapalenie nagłośni częściej objawia się bólem gardła, ślinieniem. W przypadku faryngoskopii (badanie gardła) często nie ma przekrwienia i obrzęku - część ustna gardła wygląda zdrowo. Usta, skóra osoby cierpiącej na zapalenie nagłośni są często niebieskawe.
Zapalenie nagłośni u dzieci charakteryzuje się nagłym początkiem i szybkim postępem choroby. Z reguły od pierwszych oznak do hospitalizacji mija 12-24 godziny.
Główne objawy zapalenia nagłośni u dzieci:
-
Trudności w oddychaniu;
-
Stridor inaczej świst krtaniowy, szmer krtaniowy, to objaw występujący przy silnym obrzęku krtani;
-
Przytłumiony głos lub chrypka;
-
Zapalenie gardła;
-
Gorączka;
-
Ból gardła;
-
Wrażliwość przedniej powierzchni szyi;
-
Kaszel;
-
Trudności w połykaniu;
-
Zmiana głosu.
Główne objawy zapalenia nagłośni u dorosłych:
-
Ból gardła;
-
Gorączka ≥37,5°C;
-
Przytłumiony głos;
-
Ślinienie;
-
Stridor;
-
Chrypka.
Zapalenie nagłośni rozpoznanie
Diagnozę przeprowadza się dopiero po endoskopii dróg oddechowych. Jednak często trudno jest zbadać gardło, ponieważ nie można odepchnąć języka szpatułką - może to spowodować odruchowy skurcz krtani i doprowadzić do niedrożności dróg oddechowych. Zwłaszcza u dzieci. Następnie zrób prześwietlenie szyi w rzucie bocznym. Zdjęcie rentgenowskie pokazuje powiększoną nagłośnię. U dorosłych nagłośnię bada się za pomocą laryngoskopu. Jednocześnie lekarz powinien mieć pod ręką wszystko, co niezbędne do intubacji tchawicy.
W przypadku zapalenia nagłośni spowodowanego infekcją wymagane jest badanie mikroskopowe wymazu z gardła w celu wyjaśnienia patogenu.
Diagnostyka różnicowa zapalenia nagłośni
Diagnozę różnicową zapalenia nagłośni przeprowadza się z następującymi chorobami:
-
Ostre zwężające zapalenie krtani i tchawicy,
-
Ropień gardła,
-
Ropień nasady języka,
-
Astma oskrzelowa,
-
Zmiany termiczne lub chemiczne błony śluzowej jamy ustnej i gardła,
-
Ciało obce w krtani,
-
Naczyniak podgłośniowy,
-
Brodawczakowatość krtani,
-
Liczne guzy tkanek miękkich jamy ustnej i gardła,
-
Zapalenie oskrzelików,
-
Krztusiec.
Zapalenie nagłośni leczenie
W przypadku podejrzenia zapalenia nagłośni pacjent wymaga pilnej pomocy lekarskiej.
Głównym celem postępowania z pacjentami z zapaleniem nagłośni jest ustalenie ostatecznej diagnozy i szybkie leczenie (przed wystąpieniem niedrożności dróg oddechowych).
W standardowych przypadkach przepisuje się antybiotykoterapię empiryczną z uwzględnieniem najczęstszych patogenów. W przypadku ciężkiego przebiegu, obecności sepsy, zapalenia opon mózgowych, wysokiego prawdopodobieństwa zapalenia nagłośni MRSA, przepisuje się antybiotyk wankomycynę. W przypadku pacjentów z niedoborami odporności (w tym zakażonych wirusem HIV) antybiotyki dobiera się z uwzględnieniem najczęstszych patogenów w tej grupie pacjentów, a także, jeśli to możliwe, wyników badania bakteriologicznego.
Optymalny czas trwania antybiotykoterapii w zapaleniu nagłośni nie jest znany. Większość klinicystów leczy przez 7 do 10 dni, w zależności od stanu pacjenta.
Zapalenie nagłośni rokowanie zapobieganie
Wynik leczenia zapalenia nagłośni u dzieci w dużej mierze zależy od terminowości diagnozy, opieki w nagłych wypadkach i rozpoczęcia racjonalnej antybiotykoterapii. Rokowanie leczenia przy odpowiedniej wentylacji płuc śmiertelność nie przekracza 1%. Głównym problemem we wczesnym rozpoznawaniu zapalenia nagłośni u dzieci jest duża liczba błędów diagnostycznych na etapie przedszpitalnym, szybka progresja objawów, prowadząca do śmierci dziecka z powodu asfiksji w ciągu kilku godzin. Asfiksja (z gr. ἀσφυξία, ἀ bez, σφύξη tętno), zamartwica – stan niedoboru tlenowego w organizmie. Jeśli nie podejmie się natychmiastowych czynności ratowniczych, prowadzi do szybkiej utraty przytomności i śmierci. Asfiksja to inaczej uduszenie lub anoksemia.
Zapobieganie zapaleniu nagłośni i innym zakażeniom Hib wymaga szerokiego zakresu szczepień ochronnych przeciwko Haemophilus influenzae u małych dzieci. Haemophilus influenzae typu B (Hib) jest bakterią mogącą powodować ciężkie zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, posocznice (sepsę), a także inne inwazyjne choroby, w tym zapalenie nagłośni, zapalenie skóry, stawów. Hib występuje na całym świecie.
ICD 10 Zapalenie nagłośni ICD-10: J05.1 - Ostre zapalenie nagłośni
Katalog chorób
Objawy choroby