Wrodzona niedoczynność tarczycy to wrodzona choroba tarczycy, która charakteryzuje się niemożnością wyprodukowania hormonów tarczycy lub ich niewystarczającą ilością. Wrodzona niedoczynność tarczycy jest groźna, ponieważ nie pozwala na prawidłowy wzrost i rozwój organizmu dziecka, prowadząc do różnych form opóźnienia umysłowego i fizycznego.
Statystyki pokazują, że wrodzona niedoczynność tarczycy ta występuje u jednego dziecka na 4-5 tysiące. Wrodzona niedoczynność tarczycy częściej występuje u dziewcząt - 2-2,5 razy częściej niż u noworodków chłopców.
Wrodzona niedoczynność tarczycy możliwe przyczyny
Przyczyny niedoczynności tarczycy u noworodków mogą być różnorodne. Choroba rozwija się na skutek nieprawidłowego rozwoju tarczycy. Taką nieprawidłowością może być nieprawidłowy rozwój prenatalny narządów płodu: tarczyca może rozwijać się w przestrzeni za mostkiem lub w przestrzeni podjęzykowej, a także tkanki samego narządu mogą być niewystarczająco rozwinięte lub ich całkowite brak.
Choroba może być również wywołana przez niekorzystne czynniki wpływające na kobietę w okresie ciąży:
-
Niewłaściwe odżywianie (niedobór witamin i minerałów, ważnych składników odżywczych dla tarczycy, takich jak jod i selen);
-
Choroby zakaźne;
-
Choroby autoimmunologiczne;
-
Zatrucie organizmu;
-
Nadużywanie różnych leków;
-
Przebywanie w strefie promieniowania radioaktywnego.
Według danych statystycznych, tylko u 2% noworodków niedoczynność tarczycy jest spowodowana genetycznie.