Wodniak jajowodu, hydrosalpinx to stan chorobowy, polegający na rozszerzeniu jednego lub obu jajowodów wskutek gromadzenia się w nich płynu. Najczęściej jest to rezultat zapalenia narządów płciowych kobiet, takiego jak endometrioza czy zakażenia przenoszone drogą płciową.
Ten stan może być przyczyną niepłodności, gdyż płyn w jajowodzie utrudnia dostęp plemników do komórki jajowej, a także może wywoływać komplikacje w ciąży, na przykład ciążę pozamaciczną.
W terapii stosuje się metody chirurgiczne, polegające na usunięciu zmienionej chorobowo tkanki lub całego jajowodu. W niektórych przypadkach rekomenduje się zabiegi wspomagające rozród.
Do przyczyn i czynników sprzyjających powstawaniu wodniaka jajowodu zaliczamy:
-
Endometriozę;
-
Zapalenie bakteryjne pochwy;
-
Rzeżączkę;
-
Zakażenie chlamydiami;
-
Mykoplazmozę;
-
Ureaplazmozę;
-
Gruźlicę;
-
Kandydozę.
Dodatkowo, na rozwój tej choroby mogą mieć wpływ operacje przeprowadzone na organach miednicy mniejszej, długotrwałe stosowanie wewnątrzmacicznych środków antykoncepcyjnych, wczesne rozpoczęcie życia seksualnego, komplikacje po porodzie oraz przerywanie ciąży.
Wodniak jajowodu najczęściej diagnozowany jest u kobiet w wieku 20-40 lat, które przeszły przez zapalne procesy w narządach płciowych lub mają inne czynniki ryzyka.
Wyróżnia się różne klasyfikacje wodniaka, opierające się na przyczynach, zakresie i lokalizacji zmian. Dwie główne formy to:
-
Wodniak jajowodu z odwróconym transportem, który może wynikać z infekcji, takich jak chlamydia, rzeżączka, mykoplazmoza, a także z niedoborów odpornościowych.
-
Wodniak jajowodu pooperacyjny, który może rozwinąć się po interwencjach na macicy lub jajnikach, na przykład cesarskim cięciu, laparoskopii, wycięciu mięśniaków czy guzów.
W zależności od skali uszkodzeń wyróżniamy:
-
Formę umiarkowaną – nieznacznie zwiększony rozmiar jajowodu, objawy mogą być nieistotne lub całkowicie brak;
-
Formę ciężką – znaczące powiększenie jajowodu, które prowadzi do silnego bólu i komplikacji.
Lokalizacja wodniaka może być jednostronna lub obustronna.
Rozmiar wodniaka zależy od stopnia zaawansowania zmian: forma umiarkowana zazwyczaj nie przekracza 4–5 cm, natomiast forma ciężka jest większa niż 5 cm.
Wodniak jajowodu to określenie na zaburzenia strukturalne jajowodów, gdzie ich wnętrze wypełnia się płynem. W przypadku tego schorzenia, wnętrze jajowodu wypełnia przezroczysty płyn surowiczy, natomiast w przypadku ropnia jajowodu mamy do czynienia z ropną zawartością. Zmiana może być zlokalizowana po jednej lub po obu stronach ciała.
Wyróżniamy proste formy wodniaka jajowodu, gdzie wewnątrz jajowodu tworzy się pojedyncza zamknięta przestrzeń, oraz postać pęcherzykową (multilokularną), charakteryzującą się wieloma jamami rozdzielonymi przez zrosty. Jeśli płyn z jajowodu jest czasowo eliminowany i przenika do macicy, a następnie na zewnątrz, mówimy o wodniaku brzusznym (lub drenującym). Choroba może przebiegać w formie ostrej, z aktywnym stanem zapalnym, lub przewlekłej, z wolno postępującym zapaleniem. Wielkość zmiany waha się od kilku milimetrów do wielu centymetrów.
Przyczyny wodniaka jajowodu. Proces transformacji jajowodów w wodniak sprzyja proces adhezyjny, będący wynikiem przeszłych chorób narządów miednicy mniejszej. W efekcie w świetle jajowodu dochodzi do proliferacji tkanki łącznej i formowania się przegród, które tworzą torbiele rzekome. Światło jajowodu może się zwężać aż do całkowitego zamknięcia w pewnym obszarze. Zaburzenia krążenia krwi i limfy w ścianach jajowodu prowadzą do gromadzenia się przesięku, składającego się z sekretów produkowanych przez błonę śluzową, osocza krwi i płynu międzykomórkowego. Gdy jama jajowodu wypełnia się przesiękiem, jego ściany ulegają rozciągnięciu, deformacji i stają się cieńsze. Płyn może czasami wypływać lub być częściowo absorbowany przez ścianki, jednak obecność zrostów i stan zapalny przyczyniają się do ponownego tworzenia się wodniaka i nawrotu dolegliwości.