Wirusowe zapalenie wątroby typu D objawy leczenie

Wirusowe zapalenie wątroby typu d
Choroba

 

Wirusowe zapalenie wątroby typu D, nazywane popularnie "zapaleniem wątroby typu delta", stanowi wirusową infekcję wątroby (HDV). Przenosi się jedynie na osoby zakażone równocześnie wirusem zapalenia wątroby typu B. Infekcja wirusowym zapaleniem wątroby typu D następuje, gdy krew lub inne płyny ustrojowe osoby zarażonej dostają się do organizmu osoby niezarażonej. Objawy tej choroby mogą przebiegać w postaci ostrej, krótkotrwałej infekcji lub przewlekłej, długotrwałej choroby. Niestety, wirusowe zapalenie wątroby typu D może prowadzić do poważnych schorzeń i chorób, które mają zdolność do trwałego uszkodzenia wątroby lub nawet spowodowania śmierci.

Ludzie mogą zarazić się jednocześnie zarówno wirusem zapalenia wątroby typu B, jak i wirusem zapalenia wątroby typu D (co nazywa się "koinfekcją"), lub mogą zarazić się wirusem zapalenia wątroby typu D po wcześniejszym zakażeniu wirusem zapalenia wątroby typu B (co jest znane jako "nadkażenie"). Należy zaznaczyć, że obecnie nie istnieje szczepionka zapobiegająca wirusowemu zapaleniu wątroby typu D. Jednak szczepienie przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B jest skutecznym sposobem ochrony przed potencjalnym zakażeniem wirusem zapalenia wątroby typu D.

Wirus zapalenia wątroby typu D, znany również jako HDV (z ang. Hepatitis D Virus) lub wirus delta, jest małym, kolistym wirusem RNA o średnicy 36 nm. Jego genom składa się z pojedynczej, ujemnie polarności nici RNA, co czyni go najmniejszym genomem występującym w wirusach ludzkich i zwierzęcych. HDV jest zdolny do namnażania się tylko w organizmach zainfekowanych wirusem zapalenia wątroby typu B (HBV). Istnieje ścisły związek między tymi dwoma wirusami, wynikający z faktu, że HDV nie koduje białka osłonki HBsAg. Genom wirusa HDV otoczony jest:

Antygenem powierzchniowym wirusa HBV (HBsAg)

Nukleoproteiną HDAg

HDV przenosi się drogą pozajelitową przez zakażone igły, strzykawki, narzędzia chirurgiczne i stomatologiczne, a także podczas przetaczania krwi zakażonej wirusami oraz kontaktu z zakażonymi wydzielinami organizmu, takimi jak sperma czy śluz szyjkowy. Nie występuje w kale, ślinie ani łzach.

 

Wirusowe zapalenie wątroby typu D objawy

Objawy wirusowego zapalenia wątroby typu D są podobne do zakażenia wirusem wzw B, z którym jest powiązane. W fazie ostrej choroby zwykle nie występują wyraźne objawy, jednak charakterystyczne symptomy pojawiają się głównie w formie przewlekłej wzw D. Należą do nich:

  • Żółtaczka - czyli żółte zabarwienie skóry i oczu.

  • Zmęczenie i osłabienie organizmu.

  • Nudności i wymioty.

  • Ciemna barwa moczu.

  • Bóle w okolicy brzucha.

Warto zwrócić uwagę na konkretny opis dolegliwości, takie jak kolejność ich pojawienia się, nasilenie i ewentualne zmiany w charakterze. Jeśli występuje ból, ważne jest dokładne określenie jego lokalizacji. Informacje o tym, czy określone czynniki, takie jak rodzaj posiłków czy ruch, wpływają na nasilenie lub zmniejszenie dolegliwości, mogą być cenne dla lekarza.

 

Wirusowe zapalenie wątroby typu D rozpoznanie

Podczas wizyty u lekarza, bez względu na objawy, kluczowe jest precyzyjne określenie, co Ci dolega i od kiedy obserwujesz problem. Jeżeli doświadczasz kilku problemów zdrowotnych, często istotne są:

  • Kolejność pojawiania się symptomów (który pojawił się jako pierwszy, jak się układały)

  • Najbardziej uciążliwe objawy

  • Ewolucja charakteru dolegliwości (czy objawy są stałe, czy ulegają zmianie).

W przypadku bólów, ważne są następujące informacje:

  • Lokalizacja bólu (można wskazać palcem),

  • Charakter bólu (czy jest ciągły, ostry, piekący, ściskający, nieznośny, tępy),

  • Czynniki wpływające na intensywność bólu (na przykład zmiana pozycji, konkretny ruch, posiłek).

Jeśli doświadczasz nudności lub wymiotów, lekarz będzie chciał wiedzieć, jak często się one pojawiają, w jakich okolicznościach (na przykład czy po posiłkach czy po zażyciu leków) i jakiej są treści (pokarmowej, żółciowej, śliny, z domieszką krwi, fusów jak od kawy).

Jeżeli doświadczyłeś utraty wagi, kluczowe jest określenie, w jakim czasie to nastąpiło, mniej więcej ile kilogramów straciłeś i przede wszystkim, czy utrata wagi była rezultatem celowego odchudzania. Zastanów się, czy wcześniej doświadczyłeś podobnych objawów. Jeżeli podejrzewasz możliwość zakażenia się chorobą zakaźną lub zatruciem pokarmowym, zastanów się, kiedy i w jakich okolicznościach to mogło nastąpić. Nieocenione jest przeprowadzenie wywiadu epidemiologicznego, mimo że niektóre pytania ze strony lekarza mogą wydawać się "niewygodne" (na przykład pytanie o aktywność seksualną).

 

Wirusowe zapalenie wątroby typu D leczenie

Wirusowe zapalenie wątroby typu D leczenie wymaga koniecznej obserwacji przez specjalistę. Należy unikać prób samodzielnego leczenia wirusowego zapalenie wątroby typu D (a także innych typów zakażeń WZW), ponieważ może to pogorszyć stan zdrowia i prowadzić do niewydolności wątroby. Aby zminimalizować ryzyko rozprzestrzeniania się wirusa, ważne jest unikanie współdzielonych przyborów do makijażu, zabiegów związanych z ryzykiem uszkodzenia tkanek i innych potencjalnie ryzykownych działań. Osoby przebywające z chorym oraz bliscy powinni być poinformowani o zwiększonym ryzyku zakażenia i zachęcani do zaszczepienia się.

W przypadku ostrego zakażenia wirusowe zapalenie wątroby typu D zaleca się odpoczynek, ograniczenie stosowania większości leków oraz wyeliminowanie alkoholu z diety. Ważne jest również przestrzeganie diety lekkostrawnej. Dieta ta polega na ograniczeniu spożycia błonnika, produktów pełnoziarnistych, surowych owoców i warzyw. W diecie lekkostrawnej preferuje się delikatne przyprawy ziołowe, a unika sosów, musztardy, marynat, keczupu, octu, chrzanu i czosnku. Należy wykluczyć z diety wysoko przetworzone produkty i skoncentrować się na spożyciu produktów mlecznych, chudego mięsa, ryb, gotowanych warzyw, a także kisieli, budyniów i kleików.

W zależności od decyzji lekarza, leczenie może również obejmować farmakoterapię. W przypadku przewlekłego zakażenia, farmakoterapia jest często jednym z głównych elementów terapii, jednak wybór dawek i rodzaju podawanych leków jest indywidualny i zależy od stanu zdrowia pacjenta oraz wielu innych czynników.

 

Wirusowe zapalenie wątroby typu D rokowanie zapobieganie

Rokowanie w przypadku łagodnej do umiarkowanej formy choroby jest bardziej korzystne, ponieważ całkowite wyleczenie obserwuje się znacznie częściej niż w przypadku nadkażenia. Jednak współzakażenie wirusem zapalenia wątroby typu B i D często przebiega w ciężkiej postaci, z rozwojem zagrażających życiu powikłań. Przewlekła koinfekcja rozwija się w około 1-3% przypadków, a nadkażenie przechodzi w postać przewlekłą u około 70-80% pacjentów. Przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu D prowadzi do rozwoju marskości wątroby. Wyzdrowienie z nadkażenia jest niezwykle rzadkie.

Profilaktyka wirusowego zapalenia wątroby typu D jest podobna do profilaktyki wirusowego zapalenia wątroby typu B. Działania profilaktyczne mają szczególne znaczenie dla osób z wirusowym zapaleniem wątroby typu B, u których stwierdzono obecność antygenu HBsAg. Specyficzne szczepienie przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B skutecznie chroni przed wirusowym zapaleniem wątroby typu delta.

 

Katalog chorób