Tętniak zatoki Valsalvy jest bolesną wadą serca powikłaną niewydolnością serca u pacjentów. Choroba postępuje w przypadku pęknięcia tętniaka i zatoki Valsalvy, chorobie towarzyszy ból w okolicy klatki piersiowej i wzrost wszelkiego rodzaju dolegliwości, pojawia się również duszność.
Początkowy, znajdujący się wewnątrzsercowo odcinek aorty jest podzielony przez płatki zastawki aortalnej na trzy jednakowej wielkości, wypukłego kształtu przestrzenie — zatoki aorty zwane zatokami Valsalvy.
Przypuszczalnie pojawienie się wrodzonej choroby serca tętniaka zatoki Valsalvy wiąże się ze słabością połączenia ściany aorty z pierścieniem włóknistym, czemu towarzyszy oderwanie ośrodka aorty i powstanie tętniaka. W związku z tym predyspozycje do wystąpienia tej choroby można określić nawet na etapie ciąży.
Po urodzeniu dziecka tętniaki nie są wykrywane, jednak wraz z rozwojem dziecka choroba postępuje, ściana naczyń staje się cieńsza, a w końcu powstaje patologiczny występ podatny na perforację. Pęknięcie tętniaka w tej okolicy najczęściej obserwuje się między 20 a 40 rokiem życia, ale w rzadkich przypadkach można je również wykryć u małych dzieci.
Również stany zapalne, zaburzenia zwyrodnieniowe i urazowe uszkodzenia klatki piersiowej mogą przyczynić się do powstania worka tętniaka zatoki Valsalvy. W takich przypadkach tętniak zatoki Valsalvy może być spowodowany dystroficzną zmianą tkanki naczyniowej, która znajduje się na wewnętrznej powierzchni naczynia.