Stan przedrzucawkowy to komplikacja występująca podczas ciąży, która może pojawiać się po 20 tygodniu. Jego główne objawy to podwyższone ciśnienie tętnicze, białko w moczu oraz obrzęki.
Podłożem tego stanu jest nieprawidłowe działanie naczyń krwionośnych. Naukowcy uważają, że przyczyną jest niewłaściwa integracja kosmków kosmówkowych z tętnicami spiralnymi macicy. Nieprawidłowy rozwój łożyska sprawia, że pewna ilość komórek mięśni gładkich zatrzymuje się w naczyniach macicy – co nie jest typowe dla zdrowej ciąży. W obliczu różnych bodźców, te komórki mogą kurczyć się, co prowadzi do miejscowego niedotlenienia łożyska.
W rezultacie, naruszone jest odżywianie płodu, co aktywuje mechanizmy kompensacyjne. Skutkiem jest skurcz naczyń w różnych częściach organizmu kobiety, najbardziej odczuwalny w nerkach, siatkówce i mózgu. W związku z tym występują zakłócenia w przepływie krwi oraz zwiększone ryzyko powstawania zakrzepów. Ostatecznie, płód doświadcza niedotlenienia i opóźnienia w wzroście. Ta sieć powiązanych reakcji objawia się jako typowe symptomy gestozy.
Mimo wielu badań, dokładne przyczyny stanu przedrzucawkowego pozostają nieznane. Istnieją przypuszczenia, że kluczowy wpływ ma oddziaływanie na organizm matki obcych (pochodzących od ojca) komponentów zapłodnionej komórki jajowej. Ważną rolę odgrywają także zaburzenia interakcji między układem nerwowym a narządami wewnętrznymi. Osoby z problemami trawiennymi, wątrobowymi oraz zaburzeniami astenowegetatywnymi są bardziej narażone na wczesne objawy zatrucia ciążowego. Na rozwój choroby wpływają również czynniki psychologiczne takie jak negatywne emocje, lęk o przebieg ciąży, konflikty rodzinne czy nieprzygotowanie do ciąży.
W łagodniejszych przypadkach stan przedrzucawkowy objawia się ona nadwrażliwością na zapachy oraz sporadycznymi nudnościami i wymiotami, zwykle na czczo. Jeśli jednak wymioty są częstsze, apetyt maleje, a występują zaburzenia smaku oraz nadmierne wydzielanie śliny, wtedy wczesna gestoza wymaga interwencji medycznej.