W przypadku stanu astmatycznego rozwija się zagrażająca życiu postępująca niedrożność oskrzeli z postępującym brakiem wentylacji i wymiany gazowej w płucach. Ten stan w około 1-3% przypadków prowadzi do śmierci, dlatego wymaga udzielenia pomocy medycznej w nagłych wypadkach. Oskrzela, czyli drzewo oskrzelowe to odcinek dolnych dróg oddechowych zaczynający się na wysokości IV kręgu piersiowego, gdzie tchawica rozdziela się na dwa oskrzela główne: prawe i lewe.
Oskrzela główne budową i wyglądem przypominają tchawicę. Mają więc postać rury, której ściana od wnętrz wyścielona jest błoną śluzową pokrytą nabłonkiem migawkowym wielorzędowym . Pod błoną śluzową znajduje się tkanka podśluzowa. Zewnętrzną warstwę oskrzeli stanowią natomiast chrząstki podkowiaste połączone pasmami tkanki łącznej i mięśniówki gładkiej.
Oskrzela ułożone są względem siebie pod kątem prostym, z tym, że oskrzele prawe przebiega w przedłużeniu tchawicy, czyli bardziej pionowo. Oskrzele lewe biegnie bardziej poziomo, dlatego różne ciała obce z tchawicy trafiają z reguły nie do niego, lecz do sąsiada. Oskrzele prawe jest szersze i prawie dwa razy dłuższe (ok. 5cm długości) od oskrzela lewego (ok. 2, 5 cm długości).
Stan astmatyczny przyczyny
Stan astmatyczny w większości przypadków jest wynikiem nieodpowiedniego leczenia astmy oskrzelowej, niekontrolowanego przyjmowania leków rozszerzających oskrzela, nagłego odstawienia lub zmiany dawki glikokortykosteroidów, niedostatecznego leczenia. Glikokortykosteroidy znane są pod skrótową nazwą i w potocznym obiegu słownym funkcjonują jako sterydy. Są to naturalne hormony, które wytwarza kora nadnerczy. Mają one ogromne znaczenie z punktu widzenia metabolizmu, procesów obronnych organizmu, a także wydzielania pozostałych hormonów. Czynniki prowokujące są takie same jak w normalnym ataku astmy oskrzelowej: kontakt z alergenami, infekcja wirusowa dróg oddechowych, zmiany temperatury lub wilgotności, przeciążenie emocjonalne.