Rozrodczak mózgu jest guzem dysontogenetycznym, często o charakterze złośliwym, zlokalizowanym w głębokich strukturach mózgu. Rozrodczak mózgu może objawiać się połączeniem objawów klinicznych wodogłowia z zaburzeniami widzenia, zaburzeniami psycho-emocjonalnymi i/lub różnymi zespołami neuroendokrynnymi.
Rozrodczak mózgu najczęściej występuje w przedziale wiekowym od 10 do 20 lat. Niektóre źródła sugerują, że mężczyźni są bardziej podatni na ten rodzaj nowotworu. Guz zarodkowy mózgu bywa zazwyczaj złośliwy i skłonny do rozsiewania się w otaczających tkankach mózgowych. Niemniej jednak, około jednej czwartej przypadków stanowią łagodne nowotwory.
Przyczyny występowania germinoma mózgu związane są z grupą guzów dysontogenetycznych, do których zalicza się także potworniaki, raki naczyniówki, czaszkogardlaki, torbiele koloidowe komory trzeciej i inne. Wszystkie te nowotwory mają swoje źródło w różnych zaburzeniach rozwojowych embrionalnych. Chociaż teoria dysontogenetyczna jako przyczyna powstawania guzów zarodkowych mózgu nie jest jeszcze w pełni potwierdzona, to wiek pacjentów diagnozowanych z tym typem guza zdaje się ją wspierać. Zgodnie z tą teorią, guz zarodkowy mózgu rozwija się na skutek zaburzeń różnicowania i migracji tkanek w wczesnych fazach rozwoju zarodkowego (w I trymestrze ciąży).
Zaburzenia embrionalne mogą być wynikiem różnorodnych negatywnych skutków, które oddziałują na płód, często poprzez organizm matki. Przykładowo, ekspozycja na promieniowanie, toksyny, kontakt z substancjami rakotwórczymi oraz przebyte choroby zakaźne (takie jak opryszczka, odra, ciężka grypa, chlamydia itp.) mogą wpływać na procesy rozwojowe płodu.