Przewlekłe zanikowe zapalenie krtani jest chorobą, którą można zidentyfikować dzięki charakterystycznym objawom, takim jak gromadzenie się gęstego śluzu, intensywny kaszel z lepką plwociną, silne osłabienie oraz uczucie suchości w gardle. Te symptomy wynikają z postępującego zaniku tkanek gardła i jamy nosowej, spowodowanego ciągłym i silnym podrażnieniem krtani.
Przewlekłe zanikowe zapalenie krtani jest stanem, który może być spowodowany kilkoma czynnikami. Występowanie tej choroby często związane jest z suchym powietrzem oraz jego zanieczyszczeniem pyłem i różnymi substancjami chemicznymi, które mogą występować w różnych stanach skupienia. Dodatkowo, obecność innych chorób może predysponować organizm do rozwoju tego schorzenia, takich jak choroby serca, nerek i narządów krwiotwórczych. Nawet ostre choroby zakaźne, jak szkarlatyna czy błonica, mogą stanowić czynnik predysponujący dla rozwoju przewlekłego zanikowego zapalenia krtani.
W przypadku tej choroby, obserwuje się wyraźny naciek drobnokomórkowy w błonie śluzowej i tkankach podśluzówkowych, szczególnie widoczny w okolicach gruczołów i naczyń krwionośnych. W miarę postępu choroby, tkanka łączna gęstnieje, a część gruczołów ulega zanikowi. Ponadto, pewne naczynka mogą ulec obtarciu, co powoduje zwężenie i zatknięcie, prowadząc do zaniku błony śluzowej, utraty naturalnego nawilżenia oraz jej naturalnego koloru. Pozostałe gruczoły, które przetrwały, wytwarzają gęsty śluz, który szybko wysycha, tworząc skorupy.
Atrofia jest procesem chorobowym, który prowadzi do zmniejszenia objętości tkanek oraz utraty ich funkcji związanej z wymianą włóknistą. W przypadku zanikowej postaci przewlekłego zapalenia krtani dochodzi do przekształcenia prawidłowego cylindrycznego nabłonka rzęskowego w nabłonek płaski rogowaciejący. Następuje hipotrofia i zwłóknienie mikronaczyń, mięśni i gruczołów śluzowych. W efekcie wydzielina szybko wysycha, tworząc suche strupki, które pokrywają zanikłe fałdy głosowe.
Starzenie się organizmu jest jedną z przyczyn atrofii. W miarę upływu lat zdolność tkanki do regeneracji maleje, a jednocześnie wzrasta jej podatność na działanie czynników chorobotwórczych. Wariant trofoneurotyczny manifestuje się uszkodzeniem tętnic regionalnych, najczęściej spowodowanym miażdżycą, lub uszkodzeniem zakończeń nerwowych, co ogranicza zdolność krtani do samonaprawy i funkcjonowania. Niedobór składników odżywczych, witamin oraz choroby endokrynologiczne wpływają negatywnie na miejscową i ogólną odporność organizmu, zwiększając prawdopodobieństwo wystąpienia stanów zapalnych. Dodatkowym zagrożeniem jest narażenie zawodowe na szkodliwe substancje oraz ekspozycja na dym tytoniowy, które wywierają bezpośrednie działanie cytotoksyczne na komórki nabłonka, prowadząc do ich atrofii.