Przewlekłe przerostowe zapalenie krtani objawy leczenie

Przewlekłe przerostowe zapalenie krtani
Choroba

 

Przewlekłe przerostowe zapalenie krtani jest chorobą zapalną, która stanowi jedną z postaci przewlekłego zapalenia krtani. Charakteryzuje się rozlanym lub ograniczonym rozrostem błony śluzowej krtani, mogącym prowadzić do jej pogrubienia. Czasami wraz z pogrubieniem błony śluzowej mogą pojawić się obszary patologicznego rogowacenia nabłonka krtani, takie jak leukoplakia czy hiperkeratoza. W przypadku tej postaci zapalenia krtani, typowym objawem jest długi, nawracający przebieg choroby.


Przewlekłe przerostowe zapalenie krtani jest diagnozowane w przypadku 6-8% wszystkich schorzeń otolaryngologicznych. Większość przypadków (ponad 50%) rozwija się na podłożu ostrego procesu. Około 90% pacjentów cierpiących na tę postać zapalenia krtani ma długą historię palenia tytoniu. Przewlekłe przerostowe zapalenie krtani występuje głównie u osób w wieku od 35 do 60 lat, przy czym statystycznie częściej dotyka mężczyzn niż kobiet. Nie obserwuje się wyraźnych różnic geograficznych w rozpowszechnieniu choroby. Średni czas rekonwalescencji po leczeniu chirurgicznym wynosi od 1 do 2 miesięcy. Poważne powikłania występują stosunkowo rzadko, jedynie w 5-8% przypadków.

Przyczyny zapalenia krtani mogą być podzielone na endogenne (wewnętrzne) i egzogenne (zewnętrzne).

Przyczyny endogenne obejmują:

  • Choroby przewodu pokarmowego, które mogą wpływać na stan błony śluzowej krtani.

  • Zanik błony śluzowej, który może powodować podatność na infekcje.

  • Reakcje alergiczne, które mogą prowadzić do zapalenia krtani.

  • Osłabienie układu odpornościowego, które czyni organizm bardziej podatnym na infekcje.

Przyczyny egzogenne obejmują:

  • Hipotermię, czyli wystawienie krtani na niskie temperatury.

  • Podrażnienie błony śluzowej krtani, na przykład przez substancje drażniące.

  • Złe nawyki. U większości pacjentów rozwój zmian zapalnych jest związany z długotrwałym paleniem tytoniu, nadużywaniem alkoholu i środków odurzających.

  • Warunki pracy lub życia, takie jak pyły, gazy lub opary, które mogą drażnić krtani.

  • Spożywanie bardzo zimnych lub gorących potraw, co może prowokować podrażnienie krtani.

  • Uszkodzenia błony śluzowej krtani, na przykład w wyniku urazu.

U dzieci istnieje większe ryzyko zachorowania na choroby układu oddechowego, w tym zapalenie krtani. Dodatkowo, uczęszczanie do przedszkoli lub klubów oraz czynniki środowiskowe związane z życiem w mieście mogą negatywnie wpływać na odporność dzieci, predysponując je do zapalenia krtani.

 

Przewlekłe przerostowe zapalenie krtani objawy

Objawy przewlekłego przerostowego hiperplastycznego zapalenia krtani są następujące:

Głównym objawem tej postaci przewlekłego zapalenia krtani jest chrypka, która zazwyczaj pojawia się pod koniec dnia lub po wysiłku fizycznym. Z czasem staje się ona trwała, a głos szybko męczy się podczas rozmowy. U wielu pacjentów dochodzi do zmiany barwy głosu, który staje się niższy i bardziej chropowaty. Dodatkowo, mogą występować pocenie się, uczucie łaskotania oraz parestezje, takie jak uczucie ciała obcego w gardle.

W towarzystwie wymienionych objawów występuje umiarkowany ból, ciągły kaszel z nieudanymi próbami odkrztuszania. Często pacjenci odczuwają wydzielanie niewielkiej ilości lepkiej plwociny zawierającej śluz i ropę, zwłaszcza zwiększające się rano. Niektórzy pacjenci mogą także doświadczać duszności o różnym stopniu nasilenia.

 

Przewlekłe przerostowe zapalenie krtani rozpoznanie

Rozpoznanie przewlekłego rozrostowego zapalenia krtani opiera się na wywiadzie, objawach klinicznych oraz badaniu fizykalnym. Podczas badania otolaryngolog zbiera informacje dotyczące historii choroby, dynamiki objawów, czynników ryzyka oraz wykonywanego zawodu przez pacjenta. Specjalista zwraca uwagę na brzmienie głosu pacjenta. Następnie przeprowadza się następujące badania:

  • Badanie lekarskie ocena konturów szyi, udziału mięśni w fonacji. Podczas rozmowy i kaszlu obserwuje się nadmierne napięcie mięśni zewnętrznych. Palpacja pozwala na stwierdzenie umiarkowanego powiększenia węzłów chłonnych szyi.

  • Laryngoskopia pośrednia lub endoskopowa obraz laryngoskopowy charakteryzuje się rozproszonym lub ogniskowym, ale symetrycznym pogrubieniem i przekrwieniem błon śluzowych krtani. Stwierdza się również przerost fałdów głosowych i komór krtani, które przekraczają granice przedsionków. Można zaobserwować symetryczne guzki o średnicy 1-2 mm na fałdach głosowych.

  • Badania laboratoryjne w badaniu krwi obserwuje się niespecyficzne zmiany charakterystyczne dla procesu zapalnego, takie jak wzrost poziomu leukocytów, przesunięcie formuły leukocytów w kierunku młodych neutrofili oraz wzrost wskaźnika OB. Przeprowadza się również badanie bakteriologiczne w celu identyfikacji patogenu.

  • Badanie histologiczne próbka tkanki krtani jest poddawana badaniu histologicznemu, co pozwala na identyfikację zmian reaktywnych w nabłonku, zmian zapalnych, regeneracyjnych i włóknistych w błonie śluzowej. Nacieki głównie składają się z komórek jednojądrzastych i komórek plazmatycznych. Przy obecności pachydermii występuje wyraźna akantoza nabłonka wielowarstwowego płaskiego.

  • Tomografia komputerowa szyi wykonuje się tomografię komputerową, jeśli nie można dokładnie odróżnić przewlekłego zapalenia od nowotworów. Przy przewlekłym zapaleniu obserwuje się symetryczne pogrubienie błon śluzowych i fałdów krtani, podczas gdy w przypadku guzów proces patologiczny jest jednostronny.

 

Przewlekłe przerostowe zapalenie krtani leczenie

Leczenie przewlekłego rozrostowego zapalenia krtani ma na celu kontrolowanie procesu zapalnego, przywracanie funkcji głosu oraz zapobieganie ewentualnemu rozwojowi nowotworu w dotkniętych tkankach. Ważne jest również minimalizowanie obciążenia głosowego, w tym używanie mowy szeptanej, aby stworzyć warunki do naturalnej fonacji. Program terapeutyczny dla tej choroby może obejmować:

  • Farmakoterapia na początku stosuje się antybiotykoterapię zgodnie z wynikami wrażliwości na antybiotyki. W celu zwalczania hiperplazji tkanek śluzowych stosuje się miejscowe zastosowanie roztworu lapisu. Dodatkowo można podać leki przeciwzapalne, przeciwhistaminowe, kompleksy witaminowe, mukolityki ogólnoustrojowe oraz enzymy.

  • Leczenie chirurgiczne w przypadku tej postaci zapalenia krtani przeprowadza się dekortykację fałdów głosowych wewnątrz krtani oraz usunięcie przerostu błony śluzowej krtani. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. W przypadku konieczności usuwa się również "śpiewające guzki" za pomocą kleszczyków krtaniowych Kordesa.

  • Metody fizjoterapeutyczne inhalacje z kortykosteroidami, roztworami antyseptycznymi oraz wodami mineralnymi odgrywają istotną rolę. Wybór środków zależy od czasu wykonywania zabiegu - przed nim, jako przygotowanie lub po nim w celu poprawy fonacji. Często stosowane są również elektroforeza, fonoforeza krtaniowa, terapia laserowa oraz terapia falami.

 

Przewlekłe przerostowe zapalenie krtani zapobieganie rokowanie

Prognoza dla przerostowego wariantu przewlekłego zapalenia krtani jest zazwyczaj korzystna. Przy kompleksowym i skutecznym leczeniu możliwe jest osiągnięcie stabilnej remisji klinicznej. Ważne jest jednak zrozumienie, że ta choroba jest stanem przedrakowym i istnieje ryzyko rozwoju nowotworu złośliwego.

Środki zapobiegawcze obejmują wcześnie rozpoznanie i leczenie ostrej postaci zapalenia krtani, GERD (refluksu żołądkowo-przełykowego), patologii górnych dróg oddechowych oraz unikanie urazów szyi. Ważne jest także porzucenie szkodliwych nawyków, przestrzeganie zasad bezpieczeństwa w miejscu pracy oraz korekcja stanów osłabienia odporności.

Najczęstszym powikłaniem przerostowego zapalenia krtani jest utrzymująca się zmiana lub utrata głosu z powodu niedowładu strun głosowych. U osób pracujących w zawodach związanych z głosem może to prowadzić do całkowitej utraty zdolności do pracy. Obecność trwałego ogniska infekcji w krtani predysponuje do częstych zmian zapalnych w dolnych odcinkach układu oddechowego, takich jak zapalenie tchawicy, oskrzeli czy płuc. Istniejące metaplazje błony śluzowej są zmianami przednowotworowymi, które w przyszłości mogą prowadzić do powstania łagodnych lub złośliwych guzów, takich jak naczyniaki, włókniaki, torbielowate formacje czy mięsaki. W rzadkich przypadkach po leczeniu chirurgicznym może dojść do powstania zwężenia krtani z bliznowaceniem.