Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek to długotrwałe, zapalne uszkodzenie tkanek nerek, które prowadzi do stopniowej utraty funkcji narządu. Nerki pełnią kluczową rolę w organizmie, ponieważ filtrowanie krwi pozwala na usuwanie nadmiaru płynu i zbędnych substancji, które następnie są wydalane z moczem. Zaburzenia funkcji nerek prowadzą do zakłóceń w procesie usuwania szkodliwych substancji, co może prowadzić do niebezpiecznych zmian w organizmie.
Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek często jest wynikiem braku odpowiedniego leczenia ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek oraz innych stanów zapalnych układu moczowego, takich jak zapalenie pęcherza moczowego czy kamica moczowa. Najczęściej chorobę tę diagnozuje się u kobiet, a wynika to z cech anatomicznych ich układu moczowego - cewka moczowa u kobiet jest krótsza i szersza niż u mężczyzn, co sprzyja penetracji bakterii do narządów układu moczowego.
Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek przebieg choroby u mężczyzn oraz kobiet jest różny. U kobiet, bakterie najczęściej przedostają się do nerek w drodze wstępującej, co wynika z anatomicznych cech ich układu moczowego. Natomiast u mężczyzn, przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek występuje hematogennie, a szczególnie często pojawia się u mężczyzn w wieku pięćdziesięciu lat, którzy chorują na choroby układu moczowo-płciowego, takie jak zapalenie gruczołu krokowego.
Rodzaje przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek można sklasyfikować na podstawie kilku wskaźników, w tym pochodzenia (co spowodowało chorobę), lokalizacji (czy choroba dotyczy jednej nerki czy obu), charakteru przebiegu (czy choroba towarzyszy innym niepożądanym stanom), formy przebiegu (jakie procesy zachodzą podczas stanu zapalnego) oraz stadium choroby (jak zaawansowany jest stan zapalny i jakie zmiany powoduje).
Pochodzenie choroby może być pierwotne, gdy rozwija się bez znaczących zaburzeń urodynamicznych, lub wtórne, gdy występuje na tle chorób uniemożliwiających normalny odpływ moczu, takich jak kamica moczowa, nieprawidłowości w układzie moczowym, zwężenie moczowodu lub cewki moczowej, refluks pęcherzowo-moczowodowy, powiększenie gruczołu krokowego, torbiele, guzy i nowotwory nerek i dróg moczowych.
Ze względu na lokalizację, choroba może być jednostronna, gdy rozwija się tylko w jednej nerce, lub obustronna, gdy wpływa na obie nerki.
Jeśli chodzi o charakter przebiegu, choroba może mieć naturę obturacyjną, któremu towarzyszy utrudniony odpływ moczu, lub nieobturacyjną, gdy odpływ moczu nie jest utrudniony. Może też mieć charakter wyrachowany, gdy występują kamienie nerkowe.
Kształt przepływu również odgrywa rolę w klasyfikacji choroby. Może to być nieżyt, czyli zapalenie tkanek nerek, ropny, czyli tworzenie się ropy w tkankach nerki, włóknisty, czyli zastąpienie tkanek nerek tkanką łączną, lub destrukcyjny, czyli zniszczenie i śmierć tkanek nerek.
Ostatecznie, chorobę można sklasyfikować według etapu jej przebiegu. Może być aktywna, gdy towarzyszą jej objawy i zmiany w badaniach moczu, utajona, gdy większość objawów choroby jest nieobecna, ale badania laboratoryjne wskazują na stan zapalny, lub w fazie remisji lub powrotu do zdrowia, gdy nie ma objawów choroby i wyniki badań laboratoryjnych są w normie.
Przyczyny przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek
Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek to schorzenie polegające na zmianie funkcjonowania nerek, którą wywołuje obecność bakterii. Istnieje kilka czynników sprawczych, które mogą doprowadzić do tego stanu.
Do głównych przyczyn przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek zaliczamy Escherichia coli, gronkowca złocistego, paciorkowca oraz florę bakteryjną. Warto podkreślić, że ropne choroby zapalne również mogą stać się źródłem choroby.
Do chorób, które zwiększają ryzyko rozwoju przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek, należą próchnica zębów, zapalenie płuc, czyraki oraz ogniska zapalne w narządach wewnętrznych. Istnieją trzy drogi, przez które patogen może dostać się do nerek. Są to: krwioobieg, drogi krążenia oraz uszkodzenie nabłonka dróg moczowych.