Przepuklina pępkowa objawy, leczenie u dzieci i dorosłych

Choroba

Można stwierdzić iż, jedną z najczęstszych chorób typu przepuklinowego jest przepuklina pępkowa ( stanowi około 5% wszystkich typów przepuklin ). Jest to stan w którym narządy wewnętrzne, różne elementy jamy brzuszne i jelita, wychodzą przez osłabiony otwór zwany pierścieniem pępowinowym na zewnątrz ściany brzucha pod skórą. Przepukliny pępkowe występują w dowolnym miejscu w jamie brzusznej w odległości od 2 do 3 cm od środka pępka. Narządy mogą wypadać bezpośrednio przez pępek (pierścień pępowinowy) lub przez szczelinę w pobliżu przewodu pępowinowego - najpierw do tkanki podskórnej, a dopiero potem do pępowiny. Wypadające narządy kończą się cienką warstwą tkanki łącznej - workiem przepuklinowym. Upuszczone narządy mogą znajdować się w worku przepuklinowym swobodnie lub tworzyć z nim lut - pojedynczą strukturę.

Otwór przepuklinowy ma zwykle okrągły kształt, jego średnica waha się od 1 do 10 cm, więc przepukliny pępkowe mogą osiągać bardzo duże rozmiary. Cechą tego typu przepuklin, którą należy wziąć pod uwagę, jest znacznie większe obciążenie mechaniczne obszaru plastycznego zamknięcia ubytku w porównaniu z innymi typami przepuklin.

Pierścień pępowinowy jest najsłabszym punktem ściany brzucha, to przez niego płód jest połączony z matką pępowiną. Przepukliny pępkowe są klasyfikowane jako wrodzone lub nabyte.

Wrodzona przepuklina pępkowa

Po narodzinach dziecka pępowina stopniowo goi się. Ten proces jest w pełni zakończony po 5 latach od narodzin. Dlatego dzieci z przepukliną pępkową nie są wcześniej operowane. Jeśli pierścień pępkowy nie wygoił się całkowicie, wówczas przepuklinowy wyrost pozostaje i taką przepuklinę nazywa się wrodzoną.

Nabyta przepuklina pępkowa

Nabyta przepuklina pojawia się później. Częściej u kobiet po 40 roku życia. Istnieje kilka przyczyn przepukliny. Przede wszystkim jest to ciąża, w której dochodzi do znacznego rozciągnięcia ścian jamy brzusznej i wzrostu ciśnienia wewnątrzbrzusznego. Ponadto zmienia się tło hormonalne, co prowadzi do zmiany struktury tkanki łącznej, czyniąc ją bardziej „luźną”. Ważną rolę odgrywa duża aktywność fizyczna, obecność różnych chorób somatycznych, prowadzących do wzrostu ciśnienia wewnątrzbrzusznego.

Przepuklina pępkowa u dorosłych może rozwijać się z powodów:

W grupie szczególnego ryzyka znajdują się następujące kategorie osób dorosłych:

Osoby z dziedziczną predyspozycją. Jeśli w rodzinie ktoś miał już przepuklinę pępkową (szczególnie u krewnych w linii prostej), należy pamiętać: nie należy dopuścić do zmniejszenia napięcia, osłabienia (dysplazja, determinacja) tkanki łącznej w jamie brzusznej. Dlatego ćwiczenia wzmacniające mięśnie brzucha powinny być wykonywane codziennie.
Kobiety, które pierwszy poród urodziły się dość późno - po 35 latach.
Osoby ze słabym metabolizmem (zaburzenia metaboliczne prowadzą do zmian w tkance łącznej).
Osoby uprawiające sporty siłowe. Przepukliny pępkowe u sportowców występują rzadziej niż przepukliny pachwinowe, ale przy krytycznym poziomie stresu sportowcy stanowią bardzo charakterystyczną grupę ryzyka w kontekście problemu rozwoju przepuklin pępkowych. Ostry wzrost ciśnienia w jamie brzusznej i nagłe ruchy podczas pracy na symulatorach siły podczas podnoszenia sztangi mogą wywołać wysunięcie części ściany brzucha na zewnątrz, powstanie worka przepuklinowego.

Wygląd przepukliny pępkowej u dorosłego zdjęcie:

Przepuklina pępkowa u kobiet w ciąży może rozwijać się z powodów:

Potencjalna grupa ryzyka obejmuje kobiety w ciąży:

Często ciąże mnogie prowadzą do przepuklin pępkowych. Kobiety noszące bliźnięta, nie mówiąc już o trojaczkach, są pod szczególną kontrolą lekarza ginekologa, który cały czas monitoruje ciąże.
Innym czynnikiem wywołującym przepuklinę pępkową u kobiet w ciąży jest wielowodzie - nadmiar płynu owodniowego (płynu owodniowego w macicy). Jeżeli istnieje podejrzenie odchylenia ilości płynu owodniowego w macicy kobiety ciężarnej, lekarz przejmuje nad nim kontrolę. Ważne jest, aby z jednej strony płyn owodniowy był wystarczający do swojej bezpośredniej funkcji - do ochrony płodu, z drugiej zaś nie powinien wywoływać warunków do ucisku pępowiny. Płyn owodniowy pobierany jest przez pochwę lub przez ścianę brzucha pod kontrolą USG.
W grupie ryzyka są kobiety w ciąży u których płód rośnie bardzo szybko.

Obecność przepukliny odciska piętno zarówno na prowadzeniu ciąży, jak i podczas porodu dla kobiety.

Przepuklina pępkowa u kobiety w ciąży tak może wyglądać zdjęcia:

Przepuklina pępkowa u noworodka może rozwinąć się z powodu:

Nadwaga noworodka;
powolny proces gojenia pierścienia pępowinowego;
silny kaszel;
ciągły silny płacz (możliwa kolka);
krzywica (powoduje spadek napięcia mięśniowego);
częste zaparcie;
zwiększone ciśnienie w jamie brzusznej;
wcześniactwo;
ciężkie patologie (wrodzone);
ciężkiej z zagrożonej ciąży;
statystyki pokazują: przepuklina pępkowa u dziewcząt występuje częściej niż u chłopców.

Tak może wyglądać przepuklina u dziecka zdjęcie poniżej:

Objawy przepukliny pępkowej u niemowlaków i dzieci:

Objawy przepukliny pępkowej nie są trudne do zidentyfikowania. Podczas badania domowego dziecka przez rodziców widać wybrzuszenie w pępku, którego wielkość waha się do średnicy grochu do średnicy kurzego jaja. W badaniu palcami forma ta ma miękką konsystencję, łatwo się ją naciska, może towarzyszyć bulgotanie. Kiedy dziecko leży na plecach, wypukłość może zniknąć, a następnie można wyczuć granice pępowiny. Podczas krzyku lub płaczu dziecka ciśnienie w jamie brzusznej wzrasta i ponownie pojawia się worek przepuklinowy.

Szczególną uwagę należy zwrócić na objawy naruszenia, które są pilnymi wskazaniami do hospitalizacji:

Niepokój dziecka. Staje się płaczliwe, podrażnione z powodu silnego bólu.
Ostre naruszenie trawienia. Występują wymioty, zatrzymanie stolca, nudności. Dzieje się tak w wyniku niedrożności i podrażnienia przygniecionego odcinka jelita.
Bolesne badanie dotykowe i stwardnienie.
Niemożność zmiany pozycji przez dziecko.

Najczęstsze objawy przepukliny pępkowej u dorosłych to:

Miękki guzek w pępku, który może mieć różne rozmiary, ale zawsze znika lub znacznie się zmniejsza w pozycji leżącej;
Ciągnące bóle brzucha, które pojawiają się podczas wysiłku fizycznego, kaszlu, wysiłku podczas wypróżniania;
Częste zaparcia i wzdęcia;
Zatrucie, które występuje z powodu długotrwałych zaparć (objawiających się nudnościami i wymiotami).

Rozpoznanie przepukliny pępkowej

Z reguły rozpoznanie przepukliny pępkowej jest proste. Podczas badania lekarz koncentruje się na obecności wybrzuszenia w pępowinie, jego gęstości oraz zdolności do zmiany pozycji podczas ruchów. Badanie palpacyjne przepukliny dostarcza chirurgowi wystarczających informacji o postawieniu diagnozy. W wątpliwych przypadkach sięgają po instrumentalne metody badawcze.

Badanie ultrasonograficzne (USG) to najszybsza i najwygodniejsza metoda. Z jego pomocą bada się narządy jamy brzusznej i przepuklinę. Jeśli to możliwe, lepiej wykonać tomografię komputerową.

Konieczne jest różnicowanie tej choroby z przerzutami raka żołądka do pępka.

Leczenie przepukliny pępkowej u dzieci i dorosłych.

U dzieci w wieku poniżej 5 lat przepuklina pępkowa nie jest operowana, ponieważ istnieje duże prawdopodobieństwo, że wada sama zniknie. W tym celu zaleca się masaż strefy pępkowej, ćwiczenia fizjoterapeutyczne i ogólne procedury wzmacniające.

U dorosłych przepuklinę pępkową leczy się chirurgicznie i istnieje kilka metod leczenia:

Noszenie bandaża . Nie rozwiązuje całkowicie problemu, ale minimalizuje ryzyko rozwoju patologii. Jest przepisywany, jeśli niemożliwe jest pilne wykonanie operacji (na przykład w późnej ciąży).
Leczenie chirurgiczne . Operacje mogą być nagłe lub zaplanowane. Operację awaryjną stosuje się w przypadku naruszenia worka przepuklinowego, wyraźnego procesu zapalnego, rozpoznania niedrożności jelit, krwawienia. W ratunkowej naprawie przepukliny chirurdzy koncentrują się na operacjach brzucha. Rehabilitacja po takich operacjach jest długa. Ale gdy dochodzi do naruszenia przepukliny, lekarze walczą o życie człowieka, dlatego zastosowanie operacji brzucha w tym przypadku jest uzasadnione. W przypadku planowanych operacji chirurdzy stosują laparoskopową plastykę przepukliny. Ból jest minimalny. Proces rekonwalescencji jest wystarczająco szybki.

Operacje chirurgiczne mogą mieć na celu rozwiązanie dwóch problemów - wycięcie przepukliny lub zszycie ujścia przepukliny. Operacje wycięcia przepukliny nazywane są nacięciami przepuklin. Za najskuteczniejsze i najbezpieczniejsze techniki operacyjne leczenia przepukliny pępkowej uważa się naprawę przepukliny bez napinania tkanek i plastiku z użyciem materiału z surowców mineralnych. Za pomocą operacji można niezawodnie naprawić ujście przepukliny, wykluczyć nawroty i skrócić czas rehabilitacji.

Zapobieganie przepuklinie pępkowej u dzieci i dorosłych:

Głównym sposobem zapobiegania przepuklinom jest sport. Ponadto mile widziana jest każda aktywność fizyczna w zależności od ogólnego stanu osoby np. fitness , pływanie , ćwiczenia fizjoterapeutyczne lub poranne. Jednak do wszystkiego trzeba podchodzić mądrze i z umiarem, nie należy podnosić ciężkich ciężarów, przemęczać się na siłowni , trzeba unikać urazów ściany brzucha . Ważne jest, aby kontrolować swoją wagę .

Aby nie rozwinąć się przepukliny pępkowej, konieczne jest terminowe leczenie chorób prowadzących do wzrostu ciśnienia w jamie brzusznej. Należą do nich przewlekłe choroby płuc, zaparcia, choroby, którym towarzyszy kaszel, zaburzenia układu moczowego, wodobrzusze.

W czasie ciąży kobiety muszą dobrze się odżywiać, unikać zaparć i ćwiczyć, gdy tylko jest to możliwe. Po porodzie zaleca się noszenie specjalnego bandaża i ćwiczenia.

U noworodków w pierwszych dniach należy uważnie pielęgnować pępek, nie przekarmiać i okresowo, kilka razy dziennie, nakładać na brzuch.

ICD-10 K42 Przepuklina pępkowa

Katalog chorób

Choroby układu pokarmowego

Objawy choroby

Ból w pępku

Ból brzucha

Zaparcie

Przepuklina pępkowa objawy, leczenie u dzieci i dorosłych

Pierścień pępowinowy jest najsłabszym punktem ściany brzucha, to przez niego płód jest połączony z matką pępowiną. Przepukliny pępkowe są klasyfikowane jako wrodzone lub nabyte.

Wrodzona przepuklina pępkowa

Nabyta przepuklina pępkowa

Przepuklina pępkowa u dorosłych może rozwijać się z powodów:

W grupie szczególnego ryzyka znajdują się następujące kategorie osób dorosłych:

Kobiety, które pierwszy poród urodziły się dość późno - po 35 latach.

Osoby ze słabym metabolizmem (zaburzenia metaboliczne prowadzą do zmian w tkance łącznej).

Wygląd przepukliny pępkowej u dorosłego zdjęcie:

Przepuklina pępkowa u kobiet w ciąży może rozwijać się z powodów:

Potencjalna grupa ryzyka obejmuje kobiety w ciąży:

Często ciąże mnogie prowadzą do przepuklin pępkowych. Kobiety noszące bliźnięta, nie mówiąc już o trojaczkach, są pod szczególną kontrolą lekarza ginekologa, który cały czas monitoruje ciąże.

W grupie ryzyka są kobiety w ciąży u których płód rośnie bardzo szybko.

Obecność przepukliny odciska piętno zarówno na prowadzeniu ciąży, jak i podczas porodu dla kobiety.

Przepuklina pępkowa u kobiety w ciąży tak może wyglądać zdjęcia:

Przepuklina pępkowa u noworodka może rozwinąć się z powodu:

Nadwaga noworodka;

powolny proces gojenia pierścienia pępowinowego;

silny kaszel;

ciągły silny płacz (możliwa kolka);

krzywica (powoduje spadek napięcia mięśniowego);

częste zaparcie;

zwiększone ciśnienie w jamie brzusznej;

wcześniactwo;

ciężkie patologie (wrodzone);

ciężkiej z zagrożonej ciąży;

statystyki pokazują: przepuklina pępkowa u dziewcząt występuje częściej niż u chłopców.

Tak może wyglądać przepuklina u dziecka zdjęcie poniżej:

Objawy przepukliny pępkowej u niemowlaków i dzieci:

Szczególną uwagę należy zwrócić na objawy naruszenia, które są pilnymi wskazaniami do hospitalizacji:

Niepokój dziecka. Staje się płaczliwe, podrażnione z powodu silnego bólu.

Ostre naruszenie trawienia. Występują wymioty, zatrzymanie stolca, nudności. Dzieje się tak w wyniku niedrożności i podrażnienia przygniecionego odcinka jelita.

Bolesne badanie dotykowe i stwardnienie.

Niemożność zmiany pozycji przez dziecko.

Najczęstsze objawy przepukliny pępkowej u dorosłych to:

Miękki guzek w pępku, który może mieć różne rozmiary, ale zawsze znika lub znacznie się zmniejsza w pozycji leżącej;

Ciągnące bóle brzucha, które pojawiają się podczas wysiłku fizycznego, kaszlu, wysiłku podczas wypróżniania;

Częste zaparcia i wzdęcia;

Zatrucie, które występuje z powodu długotrwałych zaparć (objawiających się nudnościami i wymiotami).

Rozpoznanie przepukliny pępkowej

Badanie ultrasonograficzne (USG) to najszybsza i najwygodniejsza metoda. Z jego pomocą bada się narządy jamy brzusznej i przepuklinę. Jeśli to możliwe, lepiej wykonać tomografię komputerową.

Konieczne jest różnicowanie tej choroby z przerzutami raka żołądka do pępka.

Leczenie przepukliny pępkowej u dzieci i dorosłych.

U dzieci w wieku poniżej 5 lat przepuklina pępkowa nie jest operowana, ponieważ istnieje duże prawdopodobieństwo, że wada sama zniknie. W tym celu zaleca się masaż strefy pępkowej, ćwiczenia fizjoterapeutyczne i ogólne procedury wzmacniające.

U dorosłych przepuklinę pępkową leczy się chirurgicznie i istnieje kilka metod leczenia:

Noszenie bandaża . Nie rozwiązuje całkowicie problemu, ale minimalizuje ryzyko rozwoju patologii. Jest przepisywany, jeśli niemożliwe jest pilne wykonanie operacji (na przykład w późnej ciąży).

Zapobieganie przepuklinie pępkowej u dzieci i dorosłych:

Aby nie rozwinąć się przepukliny pępkowej, konieczne jest terminowe leczenie chorób prowadzących do wzrostu ciśnienia w jamie brzusznej. Należą do nich przewlekłe choroby płuc, zaparcia, choroby, którym towarzyszy kaszel, zaburzenia układu moczowego, wodobrzusze.

W czasie ciąży kobiety muszą dobrze się odżywiać, unikać zaparć i ćwiczyć, gdy tylko jest to możliwe. Po porodzie zaleca się noszenie specjalnego bandaża i ćwiczenia.

U noworodków w pierwszych dniach należy uważnie pielęgnować pępek, nie przekarmiać i okresowo, kilka razy dziennie, nakładać na brzuch.

ICD-10 K42 Przepuklina pępkowa

Zobacz zdjęcia chorób występujących na