Próchnica wtórna określana przez pacjentów jako próchnica pod plombą, wypełnieniem czy nieszczelna plomba to proces nawrotu próchnicy w już wcześniej uleczonej i wypełnionej koronie zęba. Choć najczęstszą przyczyną tego schorzenia jest błędne leczenie przez dentystę, nie zawsze jest to winą specjalisty. Innymi czynnikami wpływającymi na rozwój próchnicy wtórnej są m.in. nieprawidłowy zgryz pacjenta oraz stosowanie materiałów wypełniających niskiej jakości.
Próchnica wtórna to choroba, która rozwija się na skutek narażenia na połączenie czynników miejscowych i ogólnoustrojowych. Wśród czynników miejscowych wymienia się między innymi niewystarczające szlifowanie i polerowanie wypełnienia, co prowadzi do powstawania mikropęknięć i kanalików, które stają się doskonałym miejscem do rozwoju bakterii. Bakterie produkują kwasy organiczne, które niszczą powierzchnię wypełnienia i tkanki zęba. Próchnica wtórna obejmuje również rozprzestrzenianie się ogniska próchnicowego na zdrowe tkanki w pobliżu wypełnienia.
Innym czynnikiem miejscowym, który może przyczynić się do rozwoju próchnicy wtórnej, jest stosowanie materiałów wypełniających niskiej jakości. Materiały te stopniowo się kurczą, co powoduje zmniejszenie wielkości wypełnienia i odsłonięcie tkanek zęba.
Nieprzestrzeganie zasad higieny jamy ustnej to główny czynnik miejscowy, który prowadzi do postępu zmian próchnicowych. Pozostałości martwiczych tkanek zęba mogą utrzymywać się po niepełnym oczyszczeniu ubytku próchnicowego.
Wady zgryzu to kolejny czynnik miejscowy, który przyczynia się do nadmiernego gromadzenia się płytki nazębnej i powstawania ukrytych ognisk infekcji, co z kolei sprzyja rozwojowi próchnicy wtórnej.
Większość przyczyn próchnicy wtórnej związana jest z niewłaściwą opieką stomatologiczną, dlatego leczenie tego schorzenia powinno być przeprowadzane przez doświadczonych specjalistów.
Istnieją jednak również czynniki ogólnoustrojowe, które predysponują do rozwoju próchnicy wtórnej, a wśród nich wymienić można:
-
Palenie tytoniu i nadużywanie alkoholu, które osłabiają układ odpornościowy organizmu;
-
Przewlekłe choroby przewodu pokarmowego, takie jak choroba refluksowa lub choroba Crohna, które prowadzą do zmniejszenia wydzielania śliny i obniżenia pH w jamie ustnej;
-
Cukrzyca i inne choroby układu hormonalnego, które wpływają na zmiany składu i pH śliny, sprzyjając rozwojowi próchnicy;
-
Stres, który zwiększa wydzielanie kortyzolu i może osłabić układ odpornościowy, co z kolei sprzyja rozwojowi bakterii w jamie ustnej.
Próchnica wtórna rozwija się w kilku etapach. W pierwszej fazie pod wpływem czynników miejscowych powstają mikropęknięcia i kanały w wypełnieniu, które umożliwiają wniknięcie bakterii z płynami z jamy ustnej. Bakterie te produkują kwas, który niszczy tkanki zęba, szczególnie zębinę. Kwas i enzymy prowadzą również do uszkodzenia wypełnienia i jego utraty bliskiego kontaktu z zębiną. Kiedy wypełnienie zostaje odrzucone, pojawiają się większe ubytki, a pozostałości wypełnienia uszkadzają tkanki zęba i powodują stan zapalny dziąseł.
Próchnicę wtórną można sklasyfikować ze względu na umiejscowienie zmiany w zębie, takie jak siekacze, kły, zęby przedtrzonowe lub trzonowe. Można ją również podzielić ze względu na stopień uszkodzenia zęba na powierzchniową, przeciętną lub głęboką oraz ze względu na lokalizację uszkodzenia na koronie, szyi lub korzeniu zęba. Choroba może przebiegać w ostrej lub przewlekłej formie i być skomplikowana lub nieskomplikowana w zależności od obecności powikłań.