Odmiedniczkowe zapalenie nerek w ciąży, ciążowe odmiedniczkowe zapalenie nerek

Odmiedniczkowe zapalenie nerek w ciąży leczenie

Głównymi celami terapii stanów zapalnych układu zbiorczego nerek jest złagodzenie objawów klinicznych, zwalczanie czynnika zakaźnego wywołującego chorobę, usprawnienie wydalania moczu, likwidacja jego zastoju i zapobieganie możliwym powikłaniom. Standardowy schemat leczenia kobiety w ciąży z odmiedniczkowym zapaleniem nerek zwykle obejmuje następujące grupy leków:

 Środki antybakteryjne . Przed otrzymaniem wyników testów wrażliwości flory zalecana jest empiryczna terapia przeciwdrobnoustrojowa. W I trymestrze zaleca się stosowanie penicylin chronionych inhibitorami, od II trymestru dopuszczalne jest stosowanie cefalosporyn i makrolidów. Przez cały okres ciąży zabronione jest stosowanie fluorochinolonów, a w pierwszym i trzecim trymestrze - sulfonamidów. Następnie antybiotykoterapia jest dostosowywana na podstawie danych z hodowli bakteryjnych. Możliwe jest połączenie z ziołowymi uroantyseptykami.

Leki odtruwające i odczulające. Aby usunąć toksyczne produkty przemiany materii, które gromadzą się, gdy czynność nerek jest zaburzona, aktywnie stosuje się terapię infuzyjną z dożylnym podawaniem kroplowym niskocząsteczkowych dekstranów, albumin i roztworów soli wodnej. Aby zapobiec możliwym reakcjom alergicznym na podanie leków przeciwbakteryjnych, stosuje się środki o działaniu przeciwhistaminowym (nieselektywne i selektywne blokery receptorów histaminowych, stabilizatory błony komórek tucznych itp.).

Ważną rolę w leczeniu odmiedniczkowego zapalenia nerek odgrywa drenaż ułożeniowy, mający na celu przywrócenie przepływu moczu – kobiecie w ciąży zaleca się ułożenie się na zdrowym boku lub w pozycji kolanowo-łokciowej. Aby przyspieszyć efekt, można wprowadzić leki przeciwskurczowe. W przypadku braku rezultatów cewnikuje się miednicę poprzez stent moczowodowy, cewnik, nakłucie przezskórne lub otwartą nefrostomię . Aby wpłynąć na poszczególne ogniwa patogenezy, przepisuje się angioprotektory, saluretyki i niesteroidowe leki przeciwzapalne, które hamują wydzielanie mediatorów stanu zapalnego i zmniejszają ból. Leczenie chirurgiczne jest wskazane w przypadku ropno-niszczących wariantów choroby (apostematoza, ropień, karbunkuł). Preferowane są operacje zachowujące narządy - otwieranie ropni, wycięcie karbunkułów, dekapsulacja zajętego narządu. W wyjątkowych przypadkach, gdy ryzyko wystąpienia ciężkich powikłań infekcyjnych i septycznych jest duże, wykonuje się nefrektomię . W większości przypadków ciążę z odmiedniczkowym zapaleniem nerek można uratować. Wskazaniem do przerwania ciąży jest powikłanie choroby z ciężką gestozą, ostrą niewydolnością nerek, ciężkim niedotlenieniem płodu. Optymalną metodą porodu jest poród naturalny po zastosowaniu leków przeciwskurczowych, zapobiegających niedrożności moczowodu. Cięcie cesarskie wykonuje się ściśle według wskazań położniczych ze względu na zwiększone prawdopodobieństwo powikłań infekcyjnych po zabiegu. Po porodzie zaleca się wczesne wstawanie, aby poprawić przepływ moczu, można przepisać długo działające sulfonamidy.