Choroba
Anizokoria najprościej pisząc to różnica w wielkości źrenic prawego i lewego oka. Można to określić wizualnie, wystarczy wziąć lusterko i ocenić stan swoich oczu w świetle dziennym.
Z reguły anizokoria nie stanowi zagrożenia dla zdrowia i jest uważana za łagodną chorobę. Jeśli jednak źrenice nagle zmienią średnicę, należy skontaktować się z okulistą. Ponieważ taki stan może świadczyć o wystąpieniu innego stanu chorobotwórczego.
Anizokoria może mieć kilka rodzajów:
-
Nierówność źrenic wrodzona. Obserwuje się u dzieci z niepełni rozwiniętym układem nerwowym lub mózgiem lub zaburzeniami rozwoju embrionalnego. Uczniowie różnej wielkości u dziecka są uważani za patologię, jednak z reguły nie wpływają w żaden sposób na jakość życia. Z czasem wada może zniknąć.
-
Nierówność źrenic fizjologiczna. Jest to nazwa stanu naturalnego, gdy źrenice w spoczynku różnią się średnicą nie więcej niż 1 mm. W takim przypadku wystarczy kroplówka rozszerzająca źrenicę, aby obydwa oczy znów stały się symetryczne.
-
Nierówność źrenic na tle innych chorób. Objaw rozwija się na tle zaburzeń okulistycznych lub neurologicznych. Potrzebna jest diagnoza i leczenie.
Źrenica to otwór w tęczówce, przez który światło wpada do oka. Jej wielkość reguluje się refleksyjnie w zależności od jasności oświetlenia (im ciemniejsze pomieszczenie, tym szersze), stanu emocjonalnego, bólu, a także pod wpływem niektórych leków i leków. W jasnym świetle średnica źrenic wynosi od 2 do 4 mm, w ciemności sięga 8 mm.
Za rozszerzenie (mydriasis) i zwężenie (mioza) źrenicy odpowiedzialne są mięśnie tęczówki, które odbierają sygnały z nerwu okoruchowego. Jeśli osoba jest zdrowa, uczniowie reagują na bodźce synchronicznie. Zwiększenie średnicy zapewnia rozszerzacz regulowany przez współczulny autonomiczny układ nerwowy, a zmniejszenie zapewnia zwieracz kontrolowany przez przywspółczulny układ nerwowy.
Przyczyny różnej wielkości źrenic są związane z zaburzeniami mięśni i nerwów. Na przykład ucisk nerwów w szyi może prowadzić do anizokorii fizjologicznej. Z reguły ten stan nie jest niebezpieczny i wskazuje na potrzebę wizyty u neurologa lub traumatologa. Zdarzają się jednak również poważne choroby, których objawem jest nierówna średnica otworów w tęczówce. Najczęstsze to:
-
Zespół Hornera. Jest to naruszenie współczulnego układu nerwowego spowodowane patologią w klatce piersiowej lub szyi. Zespół Hornera może wystąpić z powodu guzów, urazów kręgosłupa szyjnego lub piersiowego, zapalenia układu nerwowego i innych czynników.
-
Zespół Adiego. Jest to zaburzenie neurologiczne spowodowane uszkodzeniem włókien postganglionowych przez infekcję wirusową lub bakteryjną.
-
Zaburzenia nerwu okoruchowego. Anizokoria może być spowodowana urazem, chorobami neuroinfekcyjnymi, cukrzycą, udarem itp.
-
Uszkodzenie mięśni tęczówki. Patologia może wystąpić z powodu operacji, urazu, procesów zapalnych. W szczególności przyczyną źrenic o różnej wielkości u osoby dorosłej lub dziecka może być zapalenie tęczówki - zapalenie tęczówki.
-
Uraz, obrzęk, wstrząśnienie mózgu. Krwotok w mózgu prowadzi do ucisku nerwów odpowiedzialnych za rozszerzanie i kurczenie się źrenicy. Jeśli krwawienie dotknęło jednej strony mózgu, wtedy źrenice mają różne średnice.
-
Niektóre choroby narządów wewnętrznych ( zespół Reye'a, choroby narządów jamy brzusznej).
-
Stwardnienie rozsiane.
Powodem, dla którego dorosły ma źrenice różnej wielkości, mogą być również narkotyki. W zależności od rodzaju substancji – pobudzająca lub uspokajająca – układ nerwowy zostaje zahamowany lub pobudzony. W obu przypadkach możliwy jest skurcz nerwu wzrokowego. Uczeń traci mobilność i zastyga w jednym miejscu. Podobną reakcję obserwuje się podczas przyjmowania niektórych leków.
Anizokoria u niemowląt najczęściej występuje, gdy kręgosłup szyjny jest dotknięty urazem porodowym. Ściśnięte nerwy prowadzą do tego, że dziecko ma różne źrenice. Inne przyczyny to strukturalne nieprawidłowości oka (np. idiopatyczna mikrokoria), porażenie nerwu okoruchowego, zespół Hornera.
Anizokoria objawy
Jak wspomniano powyżej, anizokoria jest tylko objawem wskazującym na problemy w ludzkim ciele, ale wyraża się to tym, że wizualnie różnica w średnicach źrenic jest bardzo zauważalna. W tym przypadku jedno oko będzie działać normalnie, ale drugie nie reaguje na światło tak, jak powinno w normalnym stanie, ale jednocześnie zachowany jest stały rozmiar.
Jeśli jest wystarczająco dużo światła, źrenice mogą przybrać prawie taki sam kształt, ale gdy tylko światło słabnie, różnica między nimi staje się widoczna.
Anizokoria fizjologiczna pojawia się tylko przy słabym oświetleniu, a reakcja na światło nie wykracza poza normalny zakres. Podczas przyjmowania specjalnych środków, które pomagają rozszerzyć źrenicę, oznaki anizokorii znikają.
Jeśli anizokoria jest patologiczna, źrenica, która znajduje się w dotkniętym obszarze, zaczyna powoli rosnąć, ale w niektórych przypadkach reakcja na światło może być nieobecna.
Różnica średnic źrenic u osoby powoduje dyskomfort, głównie natury estetycznej. Warto jednak wiedzieć, że taka patologia może powodować pewne towarzyszące objawy, które mogą powodować duży dyskomfort dla osoby - są to:
-
Podczas obciążenia wzrokowego (na przykład może to być praca na komputerze) zmęczenie wzrasta;
-
Ból i obrzęk rogówki;
-
Gałka oczna ma ograniczoną ruchomość;
-
Opadanie powieki to zjawisko, w którym opada górna powieka;
-
Podwójne widzenie charakteryzuje się rozgałęzieniem badanego obiektu, same obrazy widzialne można również przesuwać w różny sposób – w pionie lub poziomie, a także po przekątnej;
-
Proptoza czyli wytrzeszcz to nieprzyjemne zjawisko, charakteryzujące się tym, że gałka oczna wystaje do przodu.
Ale oprócz takich nieprzyjemnych zjawisk okulistycznych, różnica w źrenicach prowadzi również do ogólnych objawów.
-
Zaburzona jest koordynacja ruchów.
-
Cefalgia, która objawia się bolesnymi odczuciami w głowie. Środki przeciwbólowe z tym rozwojem mogą tylko tymczasowo złagodzić objawy bólu. Mogą również wystąpić zawroty głowy.
-
Zaburzenia mowy.
-
Może wystąpić drżenie ręki lub niedowład, a także częściowy paraliż.
-
Pojawiają się również zaburzenia widzenia - jest to spadek ostrości wzroku i "muchy" latające przed oczami.
-
Nudności i wymioty.
Jeśli dana osoba zauważy powyższe objawy u siebie lub u jednego z jego krewnych, należy pilnie skontaktować się z kliniką w celu postawienia diagnozy i odpowiedniego leczenia.
Anizokoria rozpoznanie
Ponieważ różni źrenice mogą być objawem wielu chorób, konieczne jest dokładne zebranie informacji od pacjenta w celu znalezienia chorób współistniejących. W tym celu okuliści stosują następujące badania:
-
Retinoskopia - badanie diagnostyczne narządu wzroku wykorzystywane w okulistyce. Jest ono przeprowadzane za pomocą urządzenia nazywanego retinoskopem, w którym sprawdza się kierunek i zakres błędów refrakcji. Retinoskop służy do diagnozowania wad refrakcji takich jak krótko i dalekowzroczność;
-
Diafanoskopia inaczej transiluminacja to badanie polegające na prześwietleniu określonego obszaru ciała, bądź narządu i wykryciu ewentualnych nieprawidłowości. Jest to możliwe, ponieważ zdrowa tkanka ma inne właściwości pochłaniania, a także transmisji światła w porównaniu z tkanką chorą.;
-
Badanie w lampie szczelinowej (biomikroskopia) - Biomikroskopia – to badanie w lampie szczelinowej, które służy obserwacji przedniego odcinka oka, a przy zastosowaniu dodatkowych soczewek – także do obserwacji tylnej części oka. Biomikroskopia jest podstawowym, rutynowym badaniem podczas każdej wizyty;
Dodatkowo w przypadku anizokorii zaleca się MRI, CT, angiografię kontrastową, USG i pełną morfologię krwi.
Anizokoria leczenie
Anizokoria fizjologiczna nie wymaga leczenia, ponieważ w tym przypadku nie ma procesu patologicznego. Asymetria źrenic jest leczona w zależności od przyczyn, które wywołały chorobę. Procesy zapalne (zarówno oczne, jak i zewnątrz oczne) wymagają wyznaczenia środków przeciwbakteryjnych działających miejscowo i ogólnoustrojowo, leków kortykosteroidowych, a także leków odpowiedzialnych za normalizację równowagi wodno-solnej.
Pomoc chirurga jest wymagana w przypadku stwierdzenia guzów lub krwotoku w mózgu.
Jeśli istnieje podejrzenie, że pacjent ma anizokorię, zostaje skierowany do okulisty. Identyfikuje przyczyny wystąpienia choroby i wskazuje dalszy kierunek działań. W zależności od rodzaju choroby pacjent może być skierowany do takich lekarzy jak neurolog, neurochirurg, specjalista chorób zakaźnych, otolaryngolog, endokrynolog, chirurg.
Anizokoria nie jest uważana za odrębną chorobę, ale często może być objawem choroby. Dlatego po wykryciu anizokorii konieczne jest zbadanie przez lekarza, aby wykluczyć choroby wymagające leczenia.
Anizokoria zapobieganie rokowanie
Anizokoria rokowanie leczenia zależy od przyczyny rozwoju choroby. W przypadku anizokorii fizjologicznej wszystkie zmiany są przemijające. W przypadku organicznego uszkodzenia włókien nerwowych wynik jest niekorzystny, ponieważ zdolność akomodacyjna źrenicy jest trudna do skorygowania. Po porażeniu nerwu okoruchowego utracone funkcje, w przypadku pomyślnego wyniku, zostają przywrócone w ciągu 3 miesięcy. Nie opracowano szczególnych środków zapobiegawczych. Profilaktyka niespecyficzna ogranicza się do racjonalnego stosowania leków do wkraplania do jamy spojówki, szybkiego leczenia zapalenia tęczówki, stosowania środków ochrony osobistej w celu zapobiegania urazom oka.
Katalog chorób