Choroba
Hipertrychoza to schorzenie charakteryzujące się nadmiernym wzrostem włosów na różnych częściach ciała. Określenie pochodzi z języka łacińskiego i oznacza "zwiększone owłosienie". Mechanizm powstawania tej choroby nie jest związany ze wzrostem poziomu hormonów płciowych w organizmie ani z pojawieniem się wtórnych cech płciowych typowych dla mężczyzn.
Hipertrychoza może występować zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn, aczkolwiek u mężczyzn odnotowuje się ją siedmiokrotnie częściej. W przypadku chłopców najczęściej zauważa się jej objawy w wieku 11-12 lat, co wiąże się z okresem dojrzewania.
Istotne jest rozróżnienie hipertrychozy od hirsutyzmu. Hirsutyzm charakteryzuje się wzrostem włosów w obszarach wrażliwych na androgeny, takich jak policzki, pachy, klatka piersiowa, brzuch, biodra, ramiona i okolice górnej wargi. U kobiet włosy rosną wtedy według męskiego wzorca, co jest efektem zmian w poziomie hormonów, z przewagą hormonów męskich. Hirsutyzm diagnozowany jest wyłącznie u kobiet.
Hipertrychoza dzieli się na dwa typy:
Lokalna obejmuje nadmierne owłosienie pojedynczego obszaru skóry, często wynikające z ciągłego narażenia na czynniki chemiczne i mechaniczne.
Uogólniona dotyczy całego ciała, w tym twarzy.
Wyróżnia się również hipertrychozę według pochodzenia:
Wrodzona związana z anomaliami genetycznymi.
Nabyta rozwija się pod wpływem czynników zewnętrznych.
Nabyta hipertrychoza ma kilka postaci:
Traumatyczna pojawia się na bliznach i skórze, która była długo unieruchomiona.
Szybko postępująca forma, w której włosy mogą osiągnąć długość do 15 cm w ciągu 2 miesięcy, często wskazująca na procesy złośliwe w organizmie.
Lekowa wynik reakcji na stosowane leki.
Objawowa związana z poważnymi chorobami, takimi jak uszkodzenia mózgu lub rdzenia kręgowego, cukrzyca, gruźlica.
Neurogenna rozwija się w przypadku uszkodzeń rdzenia kręgowego lub nerwów obwodowych.
Hipertrychoza nadmierne owłosienie objawy
Hipertrychoza objawia się nadmiernym owłosieniem w obszarach, w których nie jest to uważane za normalne, biorąc pod uwagę wiek, płeć i pochodzenie etniczne. Dlatego wzrost włosów na nogach i udach śródziemnomorskich kobiet jest normą. Ale ta sama manifestacja u dziewcząt i przedstawicieli narodowości azjatyckich jest już przejawem nadmiernego owłosienia. U mężczyzn nadmierne owłosienie objawia się nadmiernym owłosieniem pleców i ramion i jest objawem atawizmu. W postaci atawizmu nadmierne owłosienie pojawia się natychmiast po urodzeniu. Dziecko ma dużą ilość długich lub welusowych włosów. Średnica włosów welusowych jest mniejsza niż 30 mikrometrów. W takim przypadku twarz i dłonie mogą być również pokryte włosami. Wcześniej takie dzieci były zabijane, ale teraz nadmierne owłosienie jest leczone dość skutecznie. U dzieci nadmierne owłosienie często rozpoznaje się jednocześnie z znamieniem. Ograniczone nadmierne owłosienie u dzieci i dorosłych może objawiać się stopieniem brwi. U mężczyzn nadmierne owłosienie objawia się nadmiernym owłosieniem twarzy, pleców i nóg.
Hipertrychoza nadmierne owłosienie rozpoznanie
Aby dokonać właściwej diagnozy, konieczne jest wykonanie badania wizualnego. Lekarz przeprowadza szczegółowy wywiad z pacjentem, zbierając informacje potrzebne do zidentyfikowania innych chorób oraz ustalenia rodzaju i charakterystyki nadmiernego owłosienia. W trakcie badania skupia się na wykryciu ewentualnych zaburzeń strukturalnych w obszarach takich jak oczy, twarz, zęby, ręce, nogi, a także deformacji kości i nerek. Ważnym elementem diagnozy jest ocena nadmiernej masy ciała oraz ewentualnych opóźnień w rozwoju. Lekarz bada długość, typ i rozmieszczenie włosów, co pomaga ustalić przyczynę problemu.
Diagnostyka nadmiernego owłosienia obejmuje metody laboratoryjne, takie jak badania krwi i moczu. Do najczęściej stosowanych badań instrumentalnych należą:
Prześwietlenie szkieletu,
USG EEG,
MRI czaszki,
EKG, w tym echokardiogram,
Testy psychiatryczne.
Ocenia się funkcje mózgu, aby wykryć upośledzenia umysłowe, nowotwory czy epilepsję, które mogą być przyczyną nadmiernego owłosienia.
Hipertrychoza nadmierne owłosienie leczenie
Leczenie nadmiernego owłosienia zależy od jego rodzaju, przyczyn i obecności powikłań. Gdy przyczyną są zaburzenia w funkcjonowaniu układu hormonalnego, zalecana jest terapia lekowa, polegająca na przyjmowaniu leków hormonalnych lub blokujących działanie hormonów płciowych. W przypadkach leczniczych odmian choroby konieczne jest odstawienie leku wywołującego zaburzenia.
Po odstawieniu leku przeprowadza się detoksykację trwającą do 10 dni, mającą na celu usunięcie toksyn, stymulację procesów regeneracyjnych, wzmocnienie układu odpornościowego oraz przywrócenie prawidłowego metabolizmu.
Skuteczne leczenie jest możliwe jedynie w przypadku nabytej postaci choroby. Wrodzona odmiana pozostaje z osobą na całe życie, wymagając jedynie regularnego usuwania włosów lub zabiegów spowalniających ich wzrost.
Metody usuwania nadmiernego owłosienia obejmują:
Golenie - najprostsza i najtańsza metoda, jednak z efektem krótkotrwałym (odrost włosów w ciągu 24 godzin).
Wybielanie - zmniejsza widoczność włosów poprzez eliminację pigmentu.
Wyrywanie - metoda polegająca na usuwaniu włosków z mieszka włosowego, efekt utrzymuje się do 14 dni.
Laserowe usuwanie włosów - wysoce skuteczna technika o długotrwałym działaniu.
Cukrowanie, woskowanie - metody o optymalnym koszcie, eliminujące objawy do 6 tygodni.
Wszystkie te techniki są bezbolesne i nie wymagają okresu rehabilitacji.
Hipertrychoza nadmierne owłosienie rokowanie zapobieganie
Zapobieganie nadmiernemu owłosieniu polega głównie na kontroli poziomu hormonów i ogólnego stanu zdrowia, zwłaszcza w okresach dojrzewania, ciąży i menopauzy. Ważne jest stosowanie się do zaleceń lekarza przy przyjmowaniu leków i niezwłoczne zgłaszanie się do specjalisty w przypadku wystąpienia działań niepożądanych.
Katalog chorób