Najpoważniejszymi powikłaniami alkoholizmu są zaburzenia neurologiczne i psychiatryczne. Halucynoza alkoholowa czasami nazywana urojeniami halucynacyjnymi omamica alkoholowa, ang. alcoholic hallucinosis, alcohol-induced psychotic disorder, AIPD jest jednym z podtypów psychoz alkoholowych. W towarzystwie złudzeń słuchowych i wzrokowych delirium rozwija się po 10-14 latach systematycznego pijaństwa, częściej u kobiet obserwuje się jego objawy.
Etiologia takiego zaburzenia psychicznego związana jest z bezpośrednim uszkadzającym działaniem etanolu i aldehydu octowego (głównego i niezwykle toksycznego metabolitu alkoholu) na struktury ośrodkowego układu nerwowego. Z reguły psychoza zaczyna się po długim objadaniu się w szczytowym momencie odstawienia (w 95% przypadków w ciągu pierwszych 4-5 dni po zakończeniu nadmiaru alkoholowego). Z powodu braku równowagi neuroprzekaźników, patologicznie zwiększonej reaktywności układu nerwowego rozwija się bezsenność. Proces zasypiania zostaje zaburzony, sen ulega skróceniu, często przerywany koszmarami. Często po przebudzeniu człowiek nie może od razu „włączyć się” w rzeczywistość, balansując przez jakiś czas na granicy snu i rzeczywistości.
Sytuację pogarszają współistniejące objawy odstawienia: nudności i wymioty, gorączka, brak apetytu, biegunka i odpowiednio hipowolemia, zaburzenia równowagi elektrolitowej.
Halucynoza alkoholowa przyczyny
-
organiczne uszkodzenia mózgu (guzy, konsekwencje urazów, neuroinfekcje);
-
miażdżyca naczyń mózgowych;
-
przewlekłe nadciśnienie;
-
niewydolność nerek i wątroby;
-
cukrzyca;
-
choroby przewodu pokarmowego, przez które zaburzone jest wchłanianie witamin, makro- i mikroelementów (nie wspominając o tym, że picie i zbilansowana dieta są w zasadzie nie do pogodzenia);
-
patologie endokrynologiczne i inne choroby somatyczne.