Glistnica płucna choroba charakteryzująca się mechanicznym uszkodzeniem narządów układu oddechowego przez larwy robaków, Ascaris lumbricoides, a także alergicznym i toksycznym działaniem ich produktów przemiany materii na organizm.
Czynnikiem sprawczym glistnicy płucnej jest glista, która jest przedstawicielem rodziny nicieni. Dorosłe pasożyty mogą żyć tylko w jelicie cienkim człowieka, które jest źródłem infekcji. Roztocza są biseksualne, podczas gdy samica tego robaka jest około dwa razy większa od samca i może osiągnąć długość do 40 cm, glisty są bardzo płodne i składają do 250 000 jaj dziennie. Podczas defekacji jaja pochodzące z organizmu nosiciela przedostają się do gleby, natomiast groźne epidemiologicznie są tylko jaja zapłodnione. W sprzyjających warunkach larwy dojrzewają, a gdy jaja wnikają do ludzkiego ciała, rozwija się glistnica. W niesprzyjających warunkach rozwój larw zatrzymuje się i wznawia się ponownie po wejściu do środowiska kamfory.
Przenikanie jaj do organizmu człowieka następuje drogą fekalno-oralną wraz ze skażoną żywnością lub skażoną wodą. W początkowej fazie następuje ostra migracja pasożyta. Na tym etapie larwy wyłaniają się z jaj i są utrwalane za pomocą haczykowatych procesów na wewnętrznej powierzchni ściany jelita cienkiego. Pasożyt przebija błonę śluzową otworem jamy ustnej i wnika do żył jelitowych. Drogą krwiopochodną przez portal i żyłę główną dolną robak przenika do prawych części serca, a stamtąd do tętnicy płucnej, naczyń włosowatych, pęcherzyków płucnych, oskrzelików. W układzie oddechowym pasożyt rozwija się przez około 21 dni.