Gastrinoma, guz gastrynowy (łac. gastrinoma, ang. gastrinoma) znana również jako zespół Zollingera-Ellisona, jest nowotworem trzustki, który powoduje nadmierną produkcję gastryny - hormonu wytwarzanego przez trzustkę i żołądek. Normalnie, gdy w organizmie obecna jest gastryna, dochodzi do produkcji śluzu i wodorowęglanów, które chronią błonę śluzową żołądka przed agresywnym działaniem kwasu solnego. Ponadto, gastryna opóźnia opróżnianie żołądka, zapewniając trawienie pokarmu przy udziale kwasu solnego oraz stwarzając warunki do dezynfekcji. Hormon ten jest wytwarzany tylko wtedy, gdy pokarm dotrze do żołądka.
W przypadku gastrinomy dochodzi do stałego wydzielania hormonu gastryny, niezależnie od obecności pokarmu w żołądku. W wyniku tego zwiększonej produkcji kwasu solnego. Niestety, ponieważ w żołądku brakuje pokarmu, kwas działający na niechronione jelita i błony śluzowe powoduje powstawanie wrzodów żołądka i dwunastnicy. Te schorzenia są trudne do leczenia, a wynikiem ich obecności często jest przewlekła biegunka.
W rozwoju gastrinomy przypuszcza się, że odgrywa rolę niekorzystna dziedziczność, która manifestuje się jako skłonność do mnogiej gruczolakowatości wewnątrzwydzielniczej (MEN) typu I. MEN typu I charakteryzuje się powstawaniem łagodnych lub złośliwych guzów w kilku gruczołach dokrewnych jednocześnie. Składnikiem MEN typu I są guzy przysadki, guzy z komórek wysp trzustkowych (gastrinoma, insulinoma) oraz przerost przytarczyc. Gastrinoma występuje w strukturze mnogich nowotworów wewnątrzwydzielniczych w 25% przypadków.
Gastrinoma to pojedynczy guz lub formacje wielokrotne o szaro-brązowym lub żółtawo-szarym zabarwieniu, pozbawione przezroczystej torebki. Rozmiar gastrinomy może się wahać od 1-3 mm do 1-3 cm średnicy. Gastrinoma rozwija się z komórek wysepek Langerhansa i wydziela nadmiar hormonu polipeptydowego gastryny. Hipergastrynemia, czyli zwiększone stężenie gastryny we krwi, przyczynia się do wzrostu komórek okładzinowych żołądka oraz pobudza wydzielanie kwasu solnego. To z kolei prowadzi do powstawania wrzodów trawiennych, inaktywacji enzymów soku trzustkowego i zmian w kwasach żółciowych.