Czyrak ucha objawy leczenie

Czyrak ucha
Choroba

 

Czyrak ucha stanowi problem zdrowotny wynikający głównie z infekcji bakteryjnej gruczołów łojowych oraz mieszków włosowych. Może on się rozwinąć na skutek nadmiernej dbałości o czystość ucha lub jego nieświadomego drapania. Objawia się silnym bólem, który może promieniować od ucha aż do zębów. Aby dokładnie zdiagnozować czyrak, konieczne jest badanie laryngologiczne.

Na całym świecie czyrak ucha nie jest rzadkością. Zauważa się go nieco częściej u mężczyzn niż u kobiet, dotykając głównie osób w wieku 18-45 lat. U 2-5% pacjentów mogą wystąpić powikłania.

Przyczyny powstawania czyraku ucha:

  • Urazy mechaniczne. Do nich zalicza się uszkodzenia ucha spowodowane stałym kontaktem z wodą czy przedmiotami (np. po pływaniu w basenie, noszeniu słuchawek czy aparatów słuchowych) oraz drapanie z powodu swędzenia czy złych nawyków.

  • Choroby współistniejące. Do powstania czyraku może przyczynić się infekcja ropną wydzieliną w wyniku chorób takich jak zapalenie ucha środkowego, zapalenie błędnika czy zapalenie błony bębenkowej.

  • Osłabiona odporność. Związana z zaburzeniami endokrynologicznymi (jak cukrzyca), zakażeniem HIV, chorobami onkohematologicznymi (np. białaczka), brakami witamin, chronicznym zmęczeniem czy stresem.

  • Zaniedbania higieniczne. Zbyt rzadkie mycie, nadmierna potliwość czy zaniedbywania higieny mogą prowadzić do zakażeń skóry.

Na początku rozwijającego się czyraku chorobotwórcze bakterie wnikają do gruczołu łojowego lub mieszka włosowego, powodując powstanie krosty wypełnionej leukocytami, bakteriami oraz włóknami. Następnie infekcja rozprzestrzenia się, powodując reakcje zapalne, co prowadzi do tworzenia obszarów martwicy. W wyniku tego procesu pod naskórkiem gromadzi się ropa. Po pewnym czasie naskórek może pęknąć, uwolniając ropę oraz martwe komórki. Miejsce to potem goi się, tworząc bliznę keloidową.

Boląca kulka w uchu. Boląca kulka w uchu może niepokoić wiele osób, ale w wielu przypadkach jest to niegroźne schorzenie. Najczęściej jest to tzw. guzek łojowy, czyli drobna zmiana skórna wynikająca z zapchanego gruczołu łojowego. Może być również wynikiem infekcji zwłaszcza, jeśli towarzyszy jej zaczerwienienie lub wydzielina. Jeśli boląca kulka w uchu nie znika po kilku dniach, warto skonsultować się z lekarzem laryngologiem, który oceni jej charakter i w razie potrzeby zaproponuje odpowiednie leczenie.

Twarda kulka w uchu może być dla wielu źródłem niepokoju. Najczęściej jest to nieszkodliwe zgrubienie skóry lub torbiel, które mogą powstać w wyniku drobnych urazów czy zablokowania ujścia gruczołu łojowego. Czasem może to też być nadmiar ściśniętego woskowiny. Niemniej jednak każda nieznana zmiana w uchu powinna być dokładnie zbadana przez laryngologa, aby wykluczyć poważniejsze przyczyny, takie jak guzy.

 

Czyrak ucha objawy

Początkowe symptomy obejmują swędzenie i nieprzyjemne uczucie w zaatakowanym uchu, które w krótkim czasie ustępują miejsca intensywnemu odczuciu pełności i ciężaru, a później nasilającemu się bólowi. Ból jest nieprzerwany, pulsujący i może promieniować do obszaru skroniowego, potylicznego, a czasami nawet do żuchwy, szyi lub rozprzestrzeniać się po głowie. Dotykanie ucha czy żucie jedzenia potęguje uczucie bólu. W miejscu wejścia do przewodu słuchowego oraz w rejonie małżowiny usznej skóra jest przekrwiona i lekko spuchnięta. W sporadycznych sytuacjach może dojść do przemieszczenia chrząstki ucha zewnętrznego z powodu intensywnego obrzęku tkanek okołousznych, co może być mylone z zapaleniem wyrostka sutkowatego. Zapalenie wyrostka sutkowatego to proces zapalny, który obejmuje jego powietrzne komórki i wykazuje cechy zapalenia kości lub szpiku kości w obrębie wyrostka. Zazwyczaj jest to powikłanie przewlekłego bądź ostrego zapalenia ucha środkowego. Zapalenie wyrostka sutkowatego obserwowane jest najczęściej u dzieci.

W fazie tworzenia się ropnia może wystąpić niewysoka gorączka, a w rzadszych przypadkach gorączka właściwa. Mogą się również pojawić łagodne oznaki ogólnoustrojowego zatrucia, takie jak wzmożone uczucie zmęczenia, pogorszenie samopoczucia czy osłabienie. Typowe jest regionalne powiększenie węzłów chłonnych. Szczególnie charakterystyczny jest nasilający się nocny ból, który może zakłócać sen. Zwężenie przewodu słuchowego spowodowane obecnością ropnia prowadzi do jednostronnej utraty słuchu. Nasilenie objawów trwa do momentu przebicia ropnia, co zwykle zachodzi w ciągu 5-7 dni od początku symptomów. Następuje wtedy umiarkowane wyciekanie ropy z ucha, co wiąże się z gwałtowną poprawą samopoczucia pacjenta: redukcja bólu lub jego całkowite ustąpienie, poprawa słuchu oraz powrót do normy temperatury ciała.

Możliwe powikłania Komplikacje wynikające z zapalenia przewodu słuchowego zewnętrznego są efektem przenikania patogenów lub mas ropnych do okolicznych struktur anatomicznych. Do najczęstszych należą zapalenie wyrostka sutkowatego, rozległe zapalenie ucha zewnętrznego, zapalenie chrząstki małżowiny usznej oraz zapalenie stawu skroniowo-żuchwowego. W pewnych sytuacjach dochodzi do zwężenia przewodu słuchowego, co skutkuje trwałą utratą słuchu. O wiele rzadziej występują zapalenie opon mózgowych czy zapalenie ucha środkowego. W obecności poważnych problemów z odpornością istnieje zagrożenie przeniesienia infekcji do mózgu, prowadzące do powikłań takich jak zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu czy zakrzepica zatok żylnych. W skrajnych przypadkach może także wystąpić ogólnoustrojowe rozprzestrzenienie procesu zakaźnego, czyli sepsa.

 

Czyrak ucha rozpoznanie

Rozpoznanie stawia się na podstawie badania fizykalnego i informacji wywiadowczych. Podczas wywiadu z pacjentem otolaryngolog wyjaśnia istniejące objawy kliniczne i dynamikę ich rozwoju. Specjalista skupia się także na potencjalnych przyczynach i czynnikach przyczyniających się do rozwoju choroby. Dalszy program diagnostyczny obejmuje:

Generalna Inspekcja. Obrzęk i zaczerwienienie skóry ucha zewnętrznego określa się wizualnie. Po naciśnięciu tragusa następuje gwałtowny wzrost bólu - pozytywny „objaw tragusa”. W badaniu palpacyjnym okolicy ślinianki przyusznej stwierdza się umiarkowanie powiększone, bolesne węzły chłonne zauszne i przyuszne. Kiedy wrzód zlokalizowany jest bezpośrednio na małżowinie ucha zewnętrznego, uwidacznia się mała okrągła formacja o jasnoróżowym lub czerwonym kolorze z białawą kropką u góry.

Otoskopia. Podczas badania przewodu słuchowego z umieszczonym w nim wrzodem ujawnia się okrągła lub owalna formacja, częściowo lub całkowicie pokrywająca światło, otoczona przekrwioną i obrzękłą skórą. Po otwarciu określa się niewielką objętość ropnego wysięku i ranę w kształcie krateru.

Ogólna analiza krwi. W CBC obserwuje się umiarkowaną (rzadko wysoką) leukocytozę neutrofilową z przesunięciem formuły leukocytów w stronę prążków i młodych neutrofili oraz wzrostem ESR.

Badanie kultury bakteryjnej. Stosowany w przypadku ropnej wydzieliny z ucha. Test ten pozwala określić charakter mikroflory ropotwórczej i jej wrażliwość na różne grupy leków przeciwbakteryjnych.

Rentgen kości skroniowych. Jest przepisywany stosunkowo rzadko, często, gdy zawartość informacyjna metod badania fizykalnego jest niska i niemożliwe jest pełne różnicowanie z innymi chorobami. W przypadku podejrzenia powstania nowotworu można również wykonać tomografię komputerową kości skroniowych.

 

Czyrak ucha leczenie

Na etapie infiltracji przeprowadza się leczenie zachowawcze, którego celem jest zatrzymanie procesu zapalnego i zapobieganie gromadzeniu się mas ropnych. Na etapie powstawania ropnia lub gdy występują oznaki powikłań wskazana jest interwencja chirurgiczna. Ogólnie rzecz biorąc, leczenie ograniczonego zapalenia ucha zewnętrznego obejmuje następujące środki terapeutyczne:

Farmakoterapia. Zawiera antybiotyki lub środki o szerokim spektrum działania wybrane na podstawie wyników testu wrażliwości na antybiotyki: przeciwzapalne, przeciwhistaminowe i przeciwbólowe, przeciwgorączkowe, kompleksy witaminowe. W ramach leczenia miejscowego ucho zewnętrzne przemywa się środkami antyseptycznymi lub roztworem hipertonicznym, a do przewodu słuchowego zakłada się turundę impregnowaną tymi samymi środkami.

Chirurgia. Jego istotą jest otwarcie czyraka w znieczuleniu miejscowym, ewakuacja ropnej zawartości, przemycie utworzonej jamy roztworami środków antyseptycznych i antybiotyków oraz zainstalowanie systemu drenażowego.

Fizjoterapia. Powszechnie stosuje się promieniowanie UHF , UV , Sollux, LUCH-2, laseroterapię, ultradźwięki i magnetoterapię , chromoterapię selektywną oraz suche okłady rozgrzewające . Wybór konkretnej techniki zależy od celu terapeutycznego – złagodzenia zespołu zapalnego, przygotowania do zabiegu, przyspieszenia procesów regeneracyjnych.

Czyrak ucha ile trwa. Czyrak ucha zazwyczaj ustępuje po kilku dniach do tygodnia, ale w przypadku poważniejszych infekcji może być konieczna interwencja chirurgiczna.

 

Czyrak ucha rokowanie zapobieganie

Rokowanie w większości przypadków jest korzystne. Dzięki nowoczesnym metodom diagnostycznym oraz wczesnemu leczeniu pacjenci wracają do zdrowia w krótkim czasie. Powikłania czy nawroty są rzadkie chyba, że są spowodowane istniejącymi problemami z odpornością. Kluczowe dla profilaktyki jest unikanie urazów ucha, dbanie o odporność, przestrzeganie higieny oraz terminowe leczenie innych schorzeń ucha. Specyficzne środki profilaktyki w przypadku wrzodów ucha nie zostały opracowane.

 

Katalog chorób