Choroba Schamberga - plamica Schamberga

Choroba

Choroba Schamberga, czyli przewlekła plamica barwnikowa Schamberga, to zmiana skórna, która obejmuje naczynia krwionośne w przewlekłym patologicznym procesie i zmienia przepuszczalność naczyń włosowatych. Każda plamica jest następstwem przenikania czerwonych krwinek przez ściany naczyń do skóry właściwej. W wyniku tych zmian dochodzi do bardzo charakterystycznych licznych krwotoków punktowych. Zmiany te mają postać brązowego koloru plam. Choroba Schamberga zdjęcia:

Dermatozę opisano w 1901 roku. Choroba należy do grupy hemosyderozy. Dominującą lokalizacją choroby są nogi i tył stóp; znacznie rzadziej dermatoza występuje w innych obszarach skóry. Czas trwania choroby wynosi od kilku miesięcy do kilku lat. Zwykle przebiega bez żadnych zakłóceń w ogólnym samopoczuciu.

Zdjęcia => choroba Schamberga

Choroba Schamberga występuje częściej u mężczyzn w średnim i starszym wieku. Etiologia tej choroby jest przedmiotem ożywionej dyskusji w kręgach naukowych, która wciąż pozostaje otwarta i jest niewyjaśniona. Przypuszczalnie choroba Schamberga może wystąpić z powodu obecności następujących czynników:

toksyczne alergiczne zmiany naczyń włosowatych;
hipowitaminoza;
zaburzenia endokrynologiczne o różnej etiologii;
ciężka hipotermia (odmrożenie kończyn itp.);
różne urazy mechaniczne;
poważne powszechne choroby itp.;
predyspozycje genetyczne.

Niektórzy naukowcy trzymają się teorii autoimmunologicznej genezy choroby plamicy barwnikowej Schamberga. Z wielu powodów organizm pacjenta niszczy własne tkanki (ścianę naczyniową) organizmu i to w ściśle określonych miejscach. Charakterystyczną cechą tej patologii jest to, że integralność łożyska naczyniowego nie jest zaburzona i nie ma procesu zapalnego. Taka autoimmunologiczna odpowiedź organizmu może być wywołana obecnością krostkowych zmian skórnych i przewlekłą grzybicą. Obecność cukrzycy w organizmie chorej osoby jest również uważana za czynnik predysponujący. Teoria ta opiera się na fakcie, że w cukrzycy ściany naczyń są bardzo cienkie i dość szybko niszczone. Ogólnie patologia choroby plamicy barwnikowej Schamberga jest zwykle definiowana jako choroba o nieokreślonym pochodzeniu.

Wysypka u dorosłych choroba Schamberga:

Objawy choroby Schamberga

Choroba Schamberga ma charakterystyczny obraz kliniczny. W większości przypadków wysypki skórne są symetryczne. Mogą mieć inny kolor, rozmiar i kształt, co pozwala specjaliście na wyciągnięcie pewnych wniosków podczas wstępnego badania. Elementy wysypki nazywane są „wybroczynami”. Różnorodność ich kształtów i kolorów tłumaczy się tym, że na tle starych wybroczyn okresowo pojawiają się nowe i łączą się. W procesie patologicznym częściej dochodzi do zajęcia podudzi w okolicy kostki, rzadziej - na udach pacjenta obserwuje się pojedyncze zmiany. Zmiany są zwykle zaokrąglone, zamazane i mogą się różnić. Pośrodku dotkniętego obszaru pigmentacja skóry jest bardziej wyraźna i ma kolory od jasnobrązowego do brązowawo-czerwonego. Można zaobserwować łagodny zanik.

Choroba ta charakteryzuje się brakiem zaburzeń w ogólnym stanie somatycznym pacjenta. Skóra nie jest zaczerwieniona ani opuchnięta, zwykle nie obserwuje się swędzenia, pieczenia lub innego dyskomfortu. Jeśli pojawi się swędzenie, jest to nieistotne. Reszta przebiegu choroby jest bardzo długa i przewlekła.

Plamica na nogach choroba Schamberga:

Plamica barwnikowa na nogach choroba Schamberga — **Plamica na nogach choroba Schamberga**

Istnieje klasyfikacja choroba Schamberga, według której istnieją:

Wariant wybroczynowy przebiegu klinicznego choroby. Charakteryzuje się obecnością małych krwotoków, które tworzą różne nierówne miejsca. Wybroczyny mają bladą pigmentację i nie powodują dyskomfortu u pacjenta. Rejestruje się głównie pacjentów płci męskiej i dotyczy to kończyn dolnych.
Teleangiektatyczny typ kursu klinicznego. Uszkodzenia w tej postaci choroby mają postać medalionów, a pośrodku - charakterystyczne „pajączki”.
Wariant przebiegu liszajowego różni się tym, że wraz z wybroczynami pacjent ma zmienione obszary skóry (guzki) o gładkiej błyszczącej powierzchni o niezmienionej pigmentacji. Dotknięte obszary znajdują się w całym ciele.
Wariant egzematoidalny przebiegu klinicznego charakteryzuje się tym, że wraz z wybroczynami u pacjenta występują objawy kliniczne i wysypki charakterystyczne dla wyprysku. W takim przypadku pacjent może odczuwać silne swędzenie skóry, charakterystyczne dla egzemy.

Choroba Schamberga wysypka na skórze nogi:

Diagnoza choroby Schamberga

Z reguły rozpoznanie choroby Schamberga nie budzi wątpliwości dla doświadczonego lekarza rodzinnego lub dermatologa. Chorobę rozpoznaje się na podstawie obrazu klinicznego i danych dermatoskopowych wykonanych w okolicy wysypki. Pod mikroskopem można zobaczyć obszary zmodyfikowanych naczyń włosowatych. Ponadto można wykryć erytrocyty poza łożyskiem naczyniowym, co wskazuje na patologicznie zwiększoną przepuszczalność naczyń włosowatych. Można również wykryć obszary martwicy lub owrzodzenia ścian naczyń. Na podstawie uzyskanego zdjęcia dermatolog może wyciągnąć odpowiednie wnioski co do plamicy Schamberga.

Zobacz zdjęcia => choroby skórne

Leczenie choroby Schamberga

W leczeniu pacjentów duże znaczenie mają działania profilaktyczne, polegające na przestrzeganiu zasad żywienia dietetycznego. Nie należy spożywać pokarmów, które mogą wywołać reakcję alergiczną organizmu. Zaleca się przestrzeganie diety wykluczającej pokarmy alergizujące i drażniące, takie jak owoce cytrusowe, czekolada, pikantne potrawy, mocna kawa i herbata, potrawy smażone i wędzone oraz napoje alkoholowe. Pacjentowi zaleca się również unikanie siniaków, hipotermii i fizycznego przeciążenia. Dużo uwagi poświęca się identyfikacji i rehabilitacji ognisk przewlekłego zakażenia, leczeniu chorób współistniejących i zaburzeń endokrynologicznych, gdyż mogą one wywoływać chorobę, a także komplikować jej przebieg.

Między innymi prowadzi się leczenie współistniejących patologii ogólnych i zaburzeń endokrynologicznych, które mogą prowadzić do rozwoju choroby Schamberga.

Głównym kierunkiem terapii jest stosowanie leków przeciwzapalnych, kortykosteroidów i angioprotektorów. Jeśli taka konserwatywna terapia okaże się nieskuteczna, wówczas stosuje się zabiegi hemokorekty, a mianowicie:

hemosorpcja;
krioprecypitacja;
plazmafereza itp.

Choroba Schamberga, której leczenie trwa przez długi czas, ma z reguły warunkowo korzystne rokowanie medyczne.

Katalog chorób

Choroby skóry

Objawy choroby

Wysypka na skórze

Choroba Schamberga - plamica Schamberga

Zdjęcia => choroba Schamberga

toksyczne alergiczne zmiany naczyń włosowatych;

hipowitaminoza;

zaburzenia endokrynologiczne o różnej etiologii;

ciężka hipotermia (odmrożenie kończyn itp.);

różne urazy mechaniczne;

poważne powszechne choroby itp.;

predyspozycje genetyczne.

Wysypka u dorosłych choroba Schamberga:

Objawy choroby Schamberga

Plamica na nogach choroba Schamberga:

Istnieje klasyfikacja choroba Schamberga, według której istnieją:

Teleangiektatyczny typ kursu klinicznego. Uszkodzenia w tej postaci choroby mają postać medalionów, a pośrodku - charakterystyczne „pajączki”.

Wariant przebiegu liszajowego różni się tym, że wraz z wybroczynami pacjent ma zmienione obszary skóry (guzki) o gładkiej błyszczącej powierzchni o niezmienionej pigmentacji. Dotknięte obszary znajdują się w całym ciele.

Wariant egzematoidalny przebiegu klinicznego charakteryzuje się tym, że wraz z wybroczynami u pacjenta występują objawy kliniczne i wysypki charakterystyczne dla wyprysku. W takim przypadku pacjent może odczuwać silne swędzenie skóry, charakterystyczne dla egzemy.

Choroba Schamberga wysypka na skórze nogi:

Diagnoza choroby Schamberga

Zobacz zdjęcia => choroby skórne

Leczenie choroby Schamberga

Między innymi prowadzi się leczenie współistniejących patologii ogólnych i zaburzeń endokrynologicznych, które mogą prowadzić do rozwoju choroby Schamberga.

Głównym kierunkiem terapii jest stosowanie leków przeciwzapalnych, kortykosteroidów i angioprotektorów. Jeśli taka konserwatywna terapia okaże się nieskuteczna, wówczas stosuje się zabiegi hemokorekty, a mianowicie:

hemosorpcja;

krioprecypitacja;

plazmafereza itp.

Choroba Schamberga, której leczenie trwa przez długi czas, ma z reguły warunkowo korzystne rokowanie medyczne.

Zobacz zdjęcia chorób występujących na