Choroba Kugelberga-Welandera, rdzeniowy zanik mięśni typu 3

rdzeniowy zanik mięśni typu 3
Choroba

 

Choroba Kugelberga-Welandera inna nazwana rdzeniowy zanik mięśni typu 3, SMA 3, (ang. spinal muscular atrophy, SMA) objawiająca się zanikiem mięśni kręgosłupa. Rdzeniowy zanik mięśni typu 3 często jest zlokalizowany w okolicach miednicy, bioder, stopniowo spływając do stref barkowych. Charakterystyczne objawy SMA 3 to obecność osłabienia mięśni, regularne drganie.  Zaburzenia genetyczne powodują rozwój zmian zwyrodnieniowych w przednich odcinkach rdzenia kręgowego. Proces patologiczny dotyczy również neuronów ruchowych, charakterystyczne jest początkowe uszkodzenie odcinków kręgosłupa dolnego odcinka piersiowego i lędźwiowego, powodujące osłabienie połączeń mięśniowych proksymalnych kończyn dolnych. Później dochodzi do uszkodzenia górnej części klatki piersiowej i odcinka szyjnego, rozwija się osłabienie układu mięśniowego obręczy barkowej.

Choroba Kugelberga-Welandera rozwija się w wieku od 3 do 10 lat. W niektórych przypadkach choroba może zadebiutować w późniejszym wieku – od 14 do 30 lat.

 

Choroba Kugelberga-Welandera, rdzeniowy zanik mięśni typu 3 objawy

Choroba zaczyna się objawiać w okresie, w którym dziecko może już samodzielnie poruszać się. Pierwszym objawem jest zwiększone zmęczenie po długim spacerze lub podczas biegania. Większość pacjentów zgłasza charakterystyczną niestabilność i niezdarność, zdarzają się częste upadki i mogą wystąpić niedogodności podczas wchodzenia po schodach. Tak więc z biegiem czasu dochodzi do zaniku tkanek mięśniowych ud lub okolicy miednicy.

Po kilku latach pojawiają się następujące objawy:

  • Uszkodzenia proksymalnych grup mięśni rąk;

  • Zmniejszona aktywność w obręczy barkowej i kończynach górnych;

  • Procesy zanikowe w stawach mięśniowych obręczy barkowej i okolicy łopatek, powstaje „skrzydlaty” kształt łopatek;

  • Symetria zaniku mięśni;

  • Naruszenie siły mięśni w dotkniętych mięśniach;

  • Wygaśnięcie odruchów ścięgnistych w okolicy barku;

  • Naruszenie odruchów ścięgien kolanowych;

  • Drgania w tkance mięśniowej;

  • Drżenie języka;

  • Drżenie palców o małej skali;

  • W ciężkich przypadkach dochodzi do deformacji kręgosłupa i klatki piersiowej, stóp.

 

Choroba Kugelberga-Welandera, rdzeniowy zanik mięśni typu 3 rozpoznanie

Przy diagnozowaniu takiego zaburzenia należy skierować dziecko do specjalistów z zakresu neurologii i genetyki. Głównym celem badania ciała dziecka przez lekarzy jest uzyskanie informacji o początku dolegliwości, szybkości rozprzestrzeniania się i danych genetycznych matki / ojca. Głównymi kryteriami decyzji o chorobie są:

  • Powstawanie problemów po ukończeniu przez dziecko dwóch lat.

  • Wzór dziedziczenia jest autosomalny recesywny.

  • Zanika mięśni zaczyna się od dolnych i przechodzi do kończyn górnych.

  • Powolny postęp nasilenia objawów.

Oprócz opisanych informacji lekarze wykonują dodatkowe czynności:

  • Badania genetyczne.

  • Pobieranie krwinek do badań biochemicznych.

  • Elektroneuromiografia złożonego kierunku, zaprojektowana w celu ustalenia metody uszkodzenia i wykluczenia miopatii.

  • Rezonans magnetyczny niektórych obszarów ciała.

 

Choroba Kugelberga-Welandera, rdzeniowy zanik mięśni typu 3 rozpoznanie leczenie

Do tej pory nie opracowano jeszcze patogenetycznych metod leczenia. Terapia leczenia ma na celu usprawnienie procesów metabolicznych w połączeniach tkanki nerwowej oraz pracy zaatakowanych nerwowo-mięśniowych elementów strukturalnych.

W leczeniu zaleca się przyjmowanie witamin z grupy B, L-karnityny, zalecane są także ćwiczenia fizjoterapeutyczne, które pozwolą na spowolnienie redukcji odruchów narządu ruchu. Dorośli pacjenci powinni być odpowiednio zatrudnieni, ponieważ praca powinna przebiegać bez nadmiernego napięcia mięśniowego.

 

Choroba Kugelberga-Welandera, rdzeniowy zanik mięśni typu 3 zapobieganie, rokowanie

Ze względu na powolny przebieg i późny początek choroba Kugelberga-Welandera, ma stosunkowo korzystne rokowanie. Pacjenci przez długi czas zachowują zdolność do samodzielnego poruszania się, a w przypadku późniejszego zachorowania (w wieku 20-30 lat) dożywają starości nie tracąc zdolności do samo egzystencji.

Jedynym sposobem zapobiegania rozwojowi choroby jest diagnostyka prenatalna, a następnie przerwanie ciąży. Profilaktyka wtórna ma na celu zapobieganie występowaniu niekorzystnych skutków (deformacji kostno-stawowych).

 

ICD 10 Choroba Kugelberga-Welandera, rdzeniowy zanik mięśni typu 3

Klasyfikacja ICD-10: G12.1 - Inne dziedziczne zaniki mięśni pochodzenia rdzeniowego

- postać młodzieńcza, typ III choroba Kugelberg-Welander

 

Katalog chorób