Choroba
Choroba Chagasa, trypanosomoza amerykańska, Chagas disease, American trypanosomiasis, trypanosomatozą choroba zakaźna wywoływaną przez pasożyta świdrowca Trypanosoma cruzi, przenoszony na ludzi i zwierzęta przez krwiopijne pluskwiaki z podrodziny Triatominae (rodzina Reduviidae). Na chorobę Chagasa można zarazić się w Argentynie, Brazylii, Kolumbii, Ekwadorze, Salwadorze, Gwatemali, Meksyku, Panamie, Peru, Wenezueli. W związku z migracją ludności choroba Chagasa rozprzestrzenia się w całej Europie, a także w Stanach Zjednoczonych.
Choroba Chagasa została odkryta w 1909 roku. Na całym świecie około od 16 do 18 milionów jest zarażonych tym pasożytem. Każdego roku z powodu tej choroby umiera około 50 000 osób.
Choroba Chagasa, trypanosomoza objawy
Choroba Chagasa ma 3 etapy:
-
Ostry
-
Przewlekły
-
Chroniczny
Ostra infekcja przechodzi w postać utajoną (przewlekłą, utajoną), która może pozostać bezobjawowa lub przejść w chorobę przewlekłą. Immunosupresja może reaktywować infekcję, powodując wysoki poziom parazytemii, a u niektórych osób zmiany skórne lub mózgowe.
Choroba Chagasa objawy mogą pojawić się od 1 do 2 tygodni po zakażeniu. W miejscu wniknięcia pasożyta pojawia się gęsta rumieniowa zmiana skórna. Gdy miejscem zmiany jest spojówka, rozwija się jednostronny obrzęk okołogałkowy i powiekowy z zapaleniem spojówek i powiększeniem węzłów chłonnych zlokalizowanych przed małżowiną uszną.
Ostra choroba Chagasa jest śmiertelna u niewielkiego odsetka pacjentów. U innych objawy ustępują bez leczenia.
Pierwotna ostra choroba Chagasa u pacjentów z obniżoną odpornością, takich jak osoby z AIDS, może być ciężka i nietypowa ze zmianami skórnymi i rzadko pierścieniowymi zmianami mózgowymi.
Zakażenia wrodzone są w większości bezobjawowe, ale w 10–40% przypadków występują objawy niespecyficzne, w tym wcześniactwo, niska masa urodzeniowa, gorączka, niedokrwistość i małopłytkowość. W rzadkich przypadkach śmierć może nastąpić w wyniku piorunującej choroby. Objawy ostrej infekcji ustępują nawet bez leczenia w większości przypadków infekcji wewnątrzmacicznej.
Choroba Chagasa faza utajona.
U pacjentów z przewlekłym utajonym zakażeniem testy parazytologiczne i/lub serologiczne na obecność T. cruzi są dodatnie, ale w badaniu przedmiotowym nie stwierdza się objawów choroby. Również w EKG, w ocenie rytmu serca, w USG serca, w RTG klatki piersiowej i według innych badań nie ma oznak uszkodzenia układu sercowo-naczyniowego lub pokarmowego.
Wielu zakażonych pacjentów wykrywa się za pomocą testu przesiewowego ELISA, a diagnoza jest potwierdzana testem radioimmunologicznym (RIA), gdy tacy pacjenci chcą oddać krew.
Przewlekłe uszkodzenie serca lub jelit
Przewlekła choroba Chagasa rozwija się u około 20% do 30% pacjentów po przewlekłej, nieokreślonej fazie, która może trwać latami lub dziesięcioleciami. Pasożyty mogą być obecne w chorobach przewlekłych. Reakcja autoimmunologiczna może również przyczynić się do uszkodzenia narządów.
Zaburzenia serca w chorobie Chagasa zwykle objawiają się zaburzeniami przewodzenia. Przewlekła kardiomiopatia często prowadzi do słabej ekspansji wszystkich jam serca, tętniaków koniuszka i progresji zmian w układzie przewodzącym serca. Zajęcie przewodu pokarmowego objawia się objawami przypominającymi achalazję przełyku. Achalazja przełyku to dolegliwość, którą cechuje zgaga, ból w klatce piersiowej i kaszel. Sprawdź, dlaczego dochodzi do wystąpienia tej choroby.
Choroba Chagasa, trypanosomoza rozpoznanie
W celu wyjaśnienia diagnozy pacjentom przepisuje się:
-
Prześwietlenie klatki piersiowej i narządów jamy brzusznej;
-
Elektrokardiogram;
-
Echo serca;
-
Badanie endoskopowe.
Choroba Chagasa, trypanosomoza leczenie
Leczenie choroby Chagasa ma na celu wyeliminowanie T. cruzi i złagodzenie objawów choroby.
W ostrej fazie choroby Chagasa stosuje się leki na receptę benznidazol i nifurtimoks. Benznidazol (benznidazole, INN) – lek przeciwpasożytniczy stosowany w terapii choroby Chagasa, nifurtymoks, NFX (łac. nifurtimoxum) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, pochodna nitrofuranu, lek stosowany w leczeniu zakażeń świdrowcem gambijskim (Trypanosoma brucei gambiense) oraz świdrowcem amerykańskim (Trypanosoma cruzi). Gdy choroba Chagasa przejdzie w fazę przewlekłą, wyleczenie jej za pomocą leków staje się niemożliwe. Jednak osoby w wieku poniżej 50 lat są leczone, ponieważ może to spowolnić postęp choroby i rozwój jej najpoważniejszych powikłań.
Dodatkowe leczenie zależy od konkretnych oznak i objawów:
-
Powikłania sercowo-naczyniowe. Wraz z rozwojem powikłań sercowo-naczyniowych przepisuje się leczenie farmakologiczne, w razie potrzeby wszczepia się rozrusznik serca lub inne urządzenie regulujące rytm serca, a także operację serca, a nawet operację przeszczepu serca.
-
Powikłania ze strony układu pokarmowego. Leczenie może obejmować zmiany w diecie, leki, w tym kortykosteroidy, a w ciężkich przypadkach zabieg chirurgiczny.
Choroba Chagasa, trypanosomoza rokowanie zapobieganie
Rokowanie w chorobie Chagasa zależy od stopnia zaawansowania choroby, nasilenia rozwoju i odwracalności zmian zapalnych i zwyrodnieniowych narządów wewnętrznych oraz wieku chorego. Pacjenci z późnym stadium choroby Chagasa często umierają z powodu ostrej niewydolności serca, zawału serca, udaru mózgu, małe dzieci z powodu szybko rozwijającego się ostrego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. Zapobieganie chorobie Chagasa obejmuje owadobójcze opryski budynków mieszkalnych, kurników, chlewni - głównych siedlisk pluskiew - nosicieli pasożytów, remonty domów, selekcja i badanie potencjalnych dawców krwi i narządów w kierunku trypanosomatozy.
Katalog chorób