Choroba
Bielmo leukoma intensywne białawe zmętnienie rogówki oka, spowodowane zmianami bliznowatymi. Każdy proces zapalny spowodowany urazem rogówki, oparzeniami, zabiegami chirurgicznymi, chorobami zapalnymi lub zakaźnymi może prowadzić do powstania leukomy. Przy każdej chorobie rogówki powstaje naciek (nagromadzenie elementów komórek, krwi, limfy). Może rozpuszczać się bez śladu, jeśli powstaje w powierzchownych warstwach rogówki. I może pozostawić zmętnienia w postaci blizny w tkance łącznej, gdy znajduje się w zrębie rogówki. Powstałe zmiany powodują przejściową lub trwałą utratę wzroku.
Procesy bliznowacenia rogówki sprawiają, że staje się ona nieprzejrzysta, niezdolna do przepuszczania światła do wewnętrznych struktur optycznych gałki ocznej. Początkowo rogówka z cierniem wygląda jak porcelanowo-biała, ale z biegiem czasu w cierniu pojawia się zwyrodnienie tłuszczowe, a wewnątrz rosną naczynia krwionośne. Powoduje to zmianę koloru leukomy z białego na żółtawy.
Bielmo leukoma objawy
Klinicznie bielmo objawia się zmianą koloru rogówki. Przybiera białawy odcień. W zależności od umiejscowienia leukomy w stosunku do strefy wzrokowej rogówki, pacjenci mogą doświadczyć całkowitej lub częściowej utraty wzroku. Równolegle występuje światłowstręt, łzawienie, uczucie ciała obcego w oku.
Bielmo leukoma rozpoznanie
Istnieje wiele metod diagnostycznych, ale za najskuteczniejsze uważa się oftalmoskopię (diagnoza wrodzonej choroby) i ultrasonografię gałki ocznej. Ta ostatnia metoda pozwala określić zmiany nawet w głębokich warstwach rogówki. W niektórych przypadkach pacjentowi dodatkowo przepisuje się CT lub tomografię optyczną.
Bielmo leukoma leczenie
Przed rozpoczęciem leczenie bielma na oku wykwalifikowany lekarz powinien przeprowadzić dokładną diagnozę w celu ustalenia, jak najlepiej wyleczyć leukomę w konkretnym przypadku.
Jedynym skutecznym leczeniem bielmo jest operacja, nawet, jeśli po operacji pojawi się zmętnienie rogówki. W niektórych przypadkach, jeśli w cierniu nadal występują procesy zapalne, pacjentowi można przepisać terapię lekami, ale po zakończeniu leczenia nadal trzeba przygotować się do operacji.
Zabiegi zachowawcze obejmują:
-
W chorobach zapalnych przepisywane są specjalne krople do oczu i maści.
-
Jeśli rogówka jest zainfekowana, pacjentowi przepisuje się antybiotyki.
-
W przypadku, gdy rogówka stała się zbyt cienka i pokryta owrzodzeniami, okulista może przepisać leki immunosupresyjne.
W niektórych przypadkach przepisywane są również leki stymulujące procesy regeneracyjne w rogówce. Ale jeśli leczenie zachowawcze nie przyniosło widocznego rezultatu, pacjentowi zaleca się operację.
Nowoczesną metodą leczenia bielmo jest keratoplastyka. Jest to dość skomplikowana operacja, podczas której dotknięty obszar rogówki jest usuwany i zastępowany specjalnym przezroczystym przeszczepem. Można stosować zarówno tkankę dawcy, jak i specjalny sztuczny materiał.
Operacja wykonywana jest na nowoczesnym sprzęcie, dzięki czemu pacjent nie musi się do niej specjalnie przygotowywać ani przechodzić długiego okresu rekonwalescencji po zabiegu PRK.
Cechy chirurgicznego leczenia bielma na oku to:
-
Operacja wykonywana jest w trybie ambulatoryjnym, w większości przypadków w znieczuleniu miejscowym, choć w niektórych przypadkach stosuje się również znieczulenie ogólne.
-
W zależności od wyjściowego stanu oka i wieku pacjenta trwa również okres rekonwalescencji. Często rozciąga się na 12 miesięcy, podczas których pacjent będzie musiał stale odwiedzać okulistę.
-
W większości przypadków keratoplastyka daje korzystną prognozę: przywraca, jakość i ostrość wzroku, a jeśli przestrzegane są zalecenia lekarza, ryzyko nawrotu jest zminimalizowane.
Należy pamiętać, że w przypadku odczuwania dyskomfortu w okolicach oczu należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Tylko on będzie w stanie prawidłowo zdiagnozować chorobę na podstawie objawów, przepisać leczenie zachowawcze lub chirurgiczne.
Bielmo leukoma zapobieganie
Środki zapobiegawcze obejmują zapobieganie urazom oczu, terminową wizytę u lekarza przy pierwszych oznakach chorób okulistycznych, które mogą prowadzić do powstania bielma.
Katalog chorób