Choroba
Różnowzroczność inna nazwa anizometropia (anisometropia) to wrodzona choroba oczu, która charakteryzuje się dużą różnicą w jakości widzenia lewego i prawego oka. Anizometropia pojawia się w wyniku tłumienia impulsów w mózgu. Nieleczona choroba może prowadzić do zeza i całkowitej ślepoty.
Anizometropia może rozwijać się w trzech różnych fazach:
-
Jedno oko może mieć normalne widzenie, podczas gdy drugie oko może mieć nieprawidłowe widzenie (być krótkowzroczny lub dalekowzroczny).
-
Oba oczy mogą mieć tę samą wadę: krótkowzroczność (krótkowzroczność) lub nadwzroczność (dalekowzroczność), ale w różnym stopniu.
-
Może występować inna anomalia refrakcji oczu: jedna z nich jest krótkowzroczna, a druga dalekowzroczna.
Przyczyny anizometropii
Najczęściej anizometropia jest wrodzona i dziedziczona przez dziecko.
Jednak w rzadkich przypadkach choroba aktywnie rozwija się już w wieku dorosłym. Może się tak zdarzyć z kilku powodów:
-
Jako powikłanie po zabiegu okulistycznym
-
Z jednostronną krótkowzroczność
-
Z astygmatyzmem
-
Z zaćmą - zmętnienie soczewki.
Czynniki ryzyka obejmują również:
-
Zez w wieku przedszkolnym (do 8 lat);
-
Wcześniactwo dziecka;
-
porażenie mózgowe;
-
noworodek z niedowagą;
-
Uszkodzenie naczyniówki oka (retinopatia). Często występuje w wyniku nadciśnienia tętniczego i cukrzycy;
-
Obecność zeza, wrodzonej zaćmy, niedowidzenia u członków rodziny (upośledzona sygnalizacja między mózgiem a analizatorem wzrokowym, której towarzyszy pogorszenie widzenia).
Objawy anizometropii
Często anizometropia nie daje o sobie znać. Możesz zauważyć tylko niewielki dyskomfort i niewielkie pogorszenie widzenia. Pacjenci skarżą się na podwójne widzenie, rozmycie konturu przedmiotów, ogólne pogorszenie widzenia. Osobie trudno jest określić odległość między obiektami, traci się orientację w przestrzeni. Objawy znikają, gdy jedno oko jest zamknięte. Być może jest to najbardziej uderzający znak anizometropii. Rodzice często zauważają, że gdy dziecko zasłania jedno oko, mimowolnie odwraca głowę, aby coś zobaczyć, mruży oczy podczas czytania, oglądania telewizji lub pracy przy komputerze. Z reguły pacjenci trafiają do nas już w późnych stadiach choroby, kiedy anizometropia osiąga wysoki stopień i powoduje znaczny dyskomfort. A im szybciej choroba zostanie wykryta, tym łatwiej ją wyleczyć. Dlatego tak ważne jest przestrzeganie reżimu wizyt u okulisty i regularne badanie wzroku.
Anizometropia rozpoznanie
Wczesne wykrycie pozwala najskuteczniej korygować konsekwencje choroby. Często pierwsze oznaki odkrywane są przypadkowo podczas badania profilaktycznego przez okulistę.
Diagnozę przeprowadza się za pomocą skiaskopii – metody pomiaru załamania oka. Skiaskopia (z greckiego skia = cień) jest to badanie oka polegające na obserwacji cienia poruszającego się w obrębie źrenicy przy oświetleniu oka. Dzięki badaniu można określić refrakcję oka. Metoda polega na oświetleniu oka wiązką światła, która odbija się od lusterka okulistycznego i obserwowaniu ruchu cieni w okolicy źrenicy. Kiedy lustro się porusza, pojawia się cień, którego pozycja zależy od siły refrakcyjnej oka. Lekarz siedzi w odległości 50 cm - 1 m i oświetla źrenicę przesuwając lustro wokół osi poziomej i pionowej. Cień przesuwa się w kierunku przemieszczenia lustra, w przyszłości określa się rodzaj anizometropii i stopień nasilenia.
Dodatkowo ostrość wzroku oceniana jest za pomocą tabel i fotoskanowania oka. Plan diagnostyczny obejmuje również następujące metody:
-
USG oka do pomiaru osi gałki ocznej, wizualizacja nerwu wzrokowego i ciała szklistego;
-
Refraktometria komputerowa do określenia rodzaju załamania poprzez pomiar stosunku mocy refrakcyjnej do długości osi;
-
Perymetria do wykrywania zwężenia pola widzenia i jego asymetrii. Perymetria jest to badanie, które pozwala na sprawdzenie, czy nie ma ubytków w polu widzenia. Badanie to pozwala wykryć wiele chorób oczu.
Leczenie anizometropii
Najskuteczniejsza korekcja anizometropii występuje tylko w początkowej fazie tej choroby. Ale nawet w szczególnie trudnych przypadkach nowoczesna okulistyka pozwala przynajmniej częściowo przywrócić funkcje wzrokowe. Lekarze zazwyczaj przepisują okulary lub soczewki kontaktowe, aby poprawić widzenie. W tym przypadku stosuje się specjalne okulary teleskopowe ze specjalnym systemem dwóch soczewek - zbieżnej i rozbieżnej. Takie okulary zwiększają obraz na siatkówce i tym samym prowadzą do prawidłowej równowagi w tworzeniu obrazu - poprawia się widzenie.
Soczewki nie są odpowiednie dla wszystkich i pomagają tylko wtedy, gdy różnica w widzeniu między oczami nie przekracza dwóch dioptrii. Jeśli okulary lub soczewki nie pomagają, pacjentowi przepisuje się laser lub operację chirurgiczną. Zabiegi te mają szereg ograniczeń. Na przykład operacja nie powinna być wykonywana u pacjentów z chorobami rogówki. Wszystkie niuanse można poznać dopiero po pełnym badaniu wzroku i konsultacji ze specjalistą.
Anizometropia prognozowanie, zapobieganie
Prognozy dotyczące życia i zdolności do pracy są korzystne. Nie opracowano konkretnych metod zapobiegania anizometropii. Niespecyficzne środki zapobiegawcze ograniczają się do kontroli ostrości wzroku i refrakcji klinicznej. Osobom, które przeszły operację oka w ciągu ostatnich 2 lat, raz na 6 miesięcy odbywa się konsultacja okulisty z obowiązkową refraktometrią i wizometrią. Podczas diagnozowania anomalii refrakcji klinicznej u dzieci w wieku powyżej 1 roku konieczne jest przeprowadzenie w odpowiednim czasie korekcji dysfunkcji wzroku, aby zapobiec rozwojowi zeza. U pacjentów w wieku poniżej 12 miesięcy stosowanie specjalnych zabiegów nie jest wskazane.
Katalog chorób