Złamania trzonu kości przedramienia (promieniowej i łokciowej). Gdy mówimy o kościach przedramienia, mamy na myśli kość łokciową i promieniową. Kości te leżą względem siebie równolegle. Podczas poruszania ręką, kości te krzyżują się. Złamania kości przedramienia mogą obejmować obie kości lub tylko jedną z nich. Towarzyszyć temu może zwichnięcie jednej kości w stawie łokciowym lub nadgarstkowym. Trzon jest częścią kości, która znajduje się pośrodku między stawami.
Złamanie trzonu kości przedramienia występuje głównie podczas upadku na rękę lub przy bezpośrednim urazie - uderzeniu w rękę itp. Złamania przedramienia stanowią do 30% ogólnej liczby urazów zamkniętych i są klasyfikowane, jako złamania ciężkie i złożone.
Złamania trzonu kości przedramienia objawy pojawia się ostry ból, który nasila się przy próbie poruszenia, może pojawić się obrzęk.
Często dochodzi do złamań trzonu obu kości przedramienia promieniowej i łokciowej. Te kości są odpowiedzialne za ruchy obrotowe ramienia, czyli zapewniają ruchy obrotowe ręki. Dlatego w leczeniu złamań trzonu kości bardzo ważne jest prawidłowe porównanie odłamów i zapobieganie ich ponownemu przemieszczeniu.
Leczenie zachowawcze złamania trzonu kości promieniowej i/lub łokciowej (leczenie w gipsie)
Opatrunek gipsowy do takich złamań stosuje się, gdy nie dochodzi do przemieszczenia odłamów lub jest ono bardzo nieznaczne. Gips nakłada się na 6-8 tygodni, rękę należy trzymać na temblaku ortopedycznym. Po zdjęciu gipsu może być konieczna fizjoterapia poprawiająca stan tkanek miękkich, ćwiczenia fizjoterapeutyczne rozwijające stawy łokciowe i nadgarstkowe.
Leczenie chirurgiczne trzonu kości promieniowej i/lub łokciowej
Złamania bez przemieszczenia lub z niewielkim przemieszczeniem w tej okolicy są dość rzadkie, dlatego większość tych złamań wymaga leczenia chirurgicznego. Polega na mocowaniu fragmentów (osteosynteza). Osteosynteza redukcja i zespolenie złamania kości przy użyciu elementów implantacyjnych, zwykle wykonanych z metalu biologicznie obojętnego. Możliwe opcje mocowania to instalacja płytki na kości lub specjalnych kołków (prętów) wewnątrz kości. Metodę dobiera się zgodnie ze wskazaniami – w zależności od wielkości obrzęku, przemieszczenia odłamów i innych czynników (wiek, zawód pacjenta).
Osteosynteza kości promieniowej/łokciowej z płytką
Po umieszczeniu odłamów w odpowiedniej pozycji metalowa płytka mocowana jest do kości za pomocą specjalnych śrub, które zapobiegają przemieszczaniu się odłamków. Jeśli zarówno kość promieniowa, jak i kość łokciowa są złamane, umieszcza się dwie płytki. Po zabiegu zakłada się na ramię ochronną szynę gipsową, średnio na 2-3 tygodnie. Średni czas hospitalizacji z powodu takiej operacji wynosi 7 dni. Po wypisie konieczne jest wykonanie opatrunków w warunkach ambulatoryjnych (w klinice). Po 2-3 tygodniach szyna jest usuwana i zalecany jest kurs leczenia rehabilitacyjnego - ćwiczenia fizjoterapeutyczne, fizjoterapia. Płytki zdejmuje się średnio po roku.
Osteosynteza kości promieniowej/łokciowej za pomocą szpilki (pręcika, śruby)
Promień i łokieć są puste w strukturze od wewnątrz. A jeśli płytka jest umieszczona na kości, to szpilka jest wkładana do kości. Aby zainstalować szpilkę, wykonuje się kilka małych nacięć (nakłuć skóry) - w okolicy stawów nadgarstka i łokcia. Śruby są usuwane po około roku. Pełnoprawne obciążenia, w tym sportowe, niezależnie od wybranej metody osteosyntezy, można rozpocząć nie później niż trzy miesiące później.