Hemoroidy, czyli chorobowe zmiany, które powstają z powodu zaburzonego krążenia krwi w naczyniach odbytnicy, krocza i kanału odbytu, są częstym problemem zdrowotnym. Na początkowych etapach choroby, mogą nie dawać żadnych objawów, przez co pacjent często nie zdaje sobie sprawy z ich istnienia, aż do momentu wizyty u proktologa. Jeżeli nie zastosuje się odpowiedniego leczenia, mogą rozpocząć się nieodwracalne procesy patologiczne, które w końcu (w czwartym stadium hemoroidów) mogą stanowić zagrożenie nie tylko dla zdrowia, ale również życia pacjenta.
Hemoroidy, w zależności od lokalizacji, dzielą się na trzy główne typy: wewnętrzne, zewnętrzne i połączone. Na ogół, na początku pojawiają się hemoroidy wewnętrzne, które przez pewien czas nie dają żadnych objawów. Mogą one zostać wykryte tylko za pomocą badania palpacyjnego, kiedy na ścianach kanału odbytu można wyczuć drobne guzki.
Jeśli na tym etapie nie przeprowadzi się skutecznego leczenia, żylaki zwiększają swoją objętość, zapalają się i mogą zacząć wypadać. Takie zjawisko może mieć wiele przyczyn. Najczęściej do ich utraty przyczyniają się: zaburzenia funkcjonowania przewodu pokarmowego, powodujące zaparcia lub biegunki; zwiększony nacisk na narządy miednicy, co może wynikać z przyrostu masy ciała, otyłości lub ciąży; nadmierna aktywność fizyczna; kichanie, silny kaszel, skurcze i inne stany, które powodują nagłe skurczenie mięśni okrężnicy i kanału odbytu; hipodynamia, często występująca u osób prowadzących siedzący tryb życia.
Zdjęcia jak wyglądają => hemoroidy
Wypadanie hemoroidów objawy
Hemoroidy, to stan charakteryzujący się zaburzeniem krążenia krwi w naczyniach okolicy odbytu i krocza. Zazwyczaj, po około pięciu latach od początku pierwszych objawów przewlekłych hemoroidów, choroba przechodzi z pierwszego etapu do drugiego, który charakteryzuje się wypadaniem hemoroidów. Na tym etapie, węzły hemoroidalne wystają poza odbyt podczas wypróżniania, silnego wysiłku fizycznego, kaszlu czy kichania. Dzięki zachowanej jeszcze funkcji zwieraczy i tkanki włóknisto-mięśniowej, węzły powracają samodzielnie do odbytnicy. Pacjent może jednak odczuwać obecność ciała obcego w odbycie, a niekiedy musi świadomie zaciskać zwieracz, aby zapobiec wypadaniu hemoroidów. Te symptomy zwiększają ryzyko zapalenia, uszkodzenia węzła i nasilenia krwawienia.
W trzecim etapie hemoroidów, wypadanie węzłów może nastąpić niezależnie od wypróżniania - podczas nagłych zmian pozycji ciała, spokojnego chodzenia, podnoszenia ciężarów czy napinania się. W tym przypadku węzły nie wracają samodzielnie do światła odbytu i pacjent musi manualnie doprowadzić je do pierwotnej lokalizacji. Ten etap wiąże się z nasilonymi objawami i zmianami degeneracyjnymi tkanek krocza i ścian odbytnicy, prowadzącymi do znacznego osłabienia funkcji kurczliwej zwieraczy. Wśród dolegliwości pacjentów dominują ciągłe swędzenie odbytu, zmienne nasilenie bólu i częste krwawienia.
Na czwartym, ostatnim etapie choroby, mięśnie i więzadła odbytu oraz krocza są na ogół zniszczone i zastąpione tkanką łączną. Wypadanie hemoroidów staje się permanentne, a próba ręcznego założenia węzłów może prowadzić do krwawienia. Ściany węzłów często stykają się ze środowiskiem zewnętrznym, co może prowadzić do uszkodzeń podczas siedzenia, chodzenia, wypróżniania czy zabiegów higienicznych. Takie uszkodzenia mogą sprawić, że tkanka węzłów staje się szorstka i mocno zbita. W tym stadium rośnie ryzyko powikłań infekcyjnych, objawiających się ostrym bólem odbytu i możliwością podwyższonej temperatury. Również zakrzepica hemoroidów i ciężkie krwawienia
Jeśli hemoroidy wypadły, a osoba, która ma świadomość tego problemu, nie podjęła żadnych działań w celu leczenia, konieczne jest natychmiastowe działanie. Reakcja powinna zależeć od stopnia zaawansowania choroby.
Na drugim etapie hemoroidy są jeszcze małe i rzadko wypadają. Samo ich założenie nie jest trudne. Na trzecim etapie węzły zwiększają swoją objętość, co utrudnia powrót do pierwotnej pozycji bez pomocy z zewnątrz. Ponadto, procedura ta jest często bolesna.
Na końcowym, czwartym etapie, hemoroidy stale znajdują się na zewnątrz odbytnicy, co powoduje gwałtowne pogorszenie stanu zdrowia pacjenta. W tym przypadku nie ma możliwości samodzielnego założenia węzłów, a jedynym rozwiązaniem jest interwencja chirurgiczna.
Pacjentom z początkowymi etapami hemoroidów zdecydowanie zaleca się modyfikację stylu życia i diety, mając na celu zapobieganie wypadaniu hemoroidów. Kluczowe jest wprowadzenie większej aktywności ruchowej, włączając w to ćwiczenia fizyczne o odpowiednim poziomie intensywności. Dotyczy to w szczególności osób prowadzących siedzący tryb życia. Ważnym aspektem jest także dokładne monitorowanie stolca i unikanie zaparć. Aby zapewnić prawidłową perystaltykę jelit i zapobiegać zaparciom, zaleca się spożywanie pokarmów bogatych w błonnik. W razie konieczności, mogą być przepisane środki przeczyszczające. Istotne jest również utrzymanie higieny okolic intymnych, dbając o ich czystość i unikając ranienia okolic odbytu.
Rokowanie w kontekście wypadania hemoroidów jest zależne od nasilenia zmian oraz ewentualnej obecności powikłań. Nowoczesne metody terapeutyczne pozwalają osiągnąć stabilne efekty, o ile diagnoza zostanie postawiona na wczesnym etapie. W zaawansowanych stadiach, rokowania mogą być mniej optymistyczne. Leczenie staje się bardziej skomplikowane w przypadku obecności infekcji. Również zakrzepica oraz krwawienia prowadzące do znaczącej utraty krwi stanowią poważne zagrożenie.