Rak przełyku jest nowotworem złośliwym, który rozwija się głównie z nabłonka wewnętrznej błony śluzowej narządu. Guz narasta na grubość ściany i wzdłuż przełyku daje wczesne przerzuty do pobliskich węzłów chłonnych dzięki rozległej sieci limfatycznej w otaczającej tkance.
Rak przełyku jest uważany za chorobę osób starszych. Jest niezwykle rzadki u osób poniżej 30 roku życia. Choroba jest diagnozowana średnio w wieku 64 lat u mężczyzn i po 70 latach u kobiet. Mężczyźni cierpią na nią częściej niż kobiety, w ogólnej strukturze chorób onkologicznych u mężczyzn ten typ guza wynosi 2,5%, u kobiet 0,5%.
Nowotwór złośliwy przełyku zajmuje szóste miejsce pod względem częstości występowania wśród wszystkich nowotworów i pierwsze wśród nowotworów układu pokarmowego.
Przełyk to wydrążona rurka mięśniowa, która przenosi pokarm stały i płynny z gardła do żołądka. Ściana przełyku składa się z kilku warstw tkanki, a mianowicie tkanki śluzowej, mięśniowej i łącznej. Rak przełyku z reguły zaczyna się rozwijać od wewnętrznej błony śluzowej i w miarę wzrostu rozprzestrzenia się na inne warstwy.
Ściana przełyku składa się z kilku warstw tkanki, a mianowicie:
-
błony śluzowej, która ma pofałdowaną strukturę i jest pokryta nabłonkiem płaskim wielowarstwowym nierogowaciejącym
-
błony podśluzowej
-
błony mięśniowej, która od zewnątrz składa się z włókien mięśniowych o przebiegu podłużnym, natomiast od wewnątrz z włókien o przebiegu okrężnym
-
błony zewnętrznej, zbudowanej z tkanki łącznej właściwej o luźnym utkaniu
Rak przełyku z reguły zaczyna się rozwijać od wewnętrznej błony śluzowej i w miarę wzrostu rozprzestrzenia się na inne warstwy. Żołądek i przełyk należą do górnego odcinka przewodu pokarmowego.
Najczęstsze są dwie formy raka przełyku. Ich nazwy pochodzą od nazwy komórek, które dały początek złośliwemu wzrostowi:
Rak płaskonabłonkowy: Guz atakuje cienkie, płaskie komórki wyściełające wyściółkę przełyku. Najczęściej nowotwór jest zlokalizowany w górnej i środkowej części przełyku, chociaż może rozprzestrzeniać się na inne części. Ten guz jest również nazywany rakiem naskórkowym.
Gruczolakorak: komórki gruczołowe (wydzielające) są dotknięte procesem złośliwym. Komórki gruczołowe znajdują się w wyściółce przełyku i wytwarzają śluz, który jest wydzielany do przełyku. Gruczolakoraki częściej zlokalizowane są w dolnej części przełyku, bliżej żołądka.
Czynniki ryzyka rozwoju raka przełyku obejmują:
-
Palenie tytoniu zwiększa ryzyko zachorowania 2-5 razy.
-
Nadużywanie alkoholu zwiększa ryzyko rozwoju 10-krotnie.
-
Przełyk Barretta: stan, w którym płaskie komórki w dolnej części przełyku są zastępowane przez komórki nabłonka jelitowego (podobne w budowie do komórek wyściełających wyściółkę jelita cienkiego). Taka wymiana następuje na tle przedłużonego (wiele miesięcy i lat) refluksu soku żołądkowego i żółci do przełyku, z upośledzoną funkcją dolnego zwieracza przełyku.
Dolny zwieracz przełyku to mięsień, który okrąża koniec przełyku w miejscu przejścia do żołądka. Skurczając się, zapobiega wrzucaniu zawartości żołądka z powrotem do przełyku. Taki refluks nazywa się refluksem żołądkowo-przełykowym, a stanem, w którym refluks treści żołądkowej występuje stale, jest choroba refluksowa przełyku.
-
Wiek ponad 50 lat. Wraz z wiekiem wzrasta prawdopodobieństwo zachorowania na raka przełyku.
-
Płeć. Mężczyźni chorują 3 razy częściej niż kobiety.
Rak przełyku objawy.
Niestety we wczesnych stadiach rak przełyku nie ma objawów.
Najczęstsze objawy raka przełyku to trudności lub ból w połykaniu pokarmu.
Te i inne objawy mogą wystąpić w przypadku raka przełyku i innych przyczyn.
Powinieneś natychmiast skonsultować się z lekarzem, jeśli wystąpią następujące problemy:
-
Trudności w połykaniu (dysfagia). To najczęstszy objaw. Guz, zwężający światło przełyku, nie pozwala na swobodny przepływ pokarmu do żołądka. Po połknięciu pacjent ma wrażenie utknięcia pokarmu w klatce piersiowej. Zmusza to cierpiących do przejścia na bardziej miękkie, a nawet płynne pokarmy w celu ułatwienia odżywiania.
-
Wypluwanie po połknięciu jedzenia lub płynów. W przypadku braku leczenia dochodzi do sytuacji, w której guz całkowicie blokuje światło przełyku, a pacjent jest pozbawiony możliwości nawet spożywania wody. W takim przypadku wszystkie próby karmienia kończą się niedomykalnością lub wymiotami.
-
Pojawienie się bólu zamostkowego, czasem palącego charakteru, który pojawia się, gdy guz wyrasta poza przełyk.
-
Utrata wagi.
-
Chrypka i przewlekły kaszel.
-
Zgaga i niestrawność.
W początkowych postaciach rak przełyku z reguły przebiega bezobjawowo i można go wykryć tylko za pomocą specjalnych metod badawczych, przypadkowo lub podczas badania profilaktycznego.
Ogólne niespecyficzne objawy, które są alarmujące dla choroby nowotworowej:
-
zmiana ogólnego samopoczucia, wyrażona pojawieniem się słabości, spadkiem zdolności do pracy, szybkim zmęczeniem, nieuzasadnionym wzrostem temperatury;
-
utrzymujący się spadek apetytu lub jego całkowita utrata, aż do niechęci do jedzenia bez obiektywnej przyczyny;
-
postępująca utrata masy ciała, wraz z dwoma pierwszymi objawami, bladością skóry, niewyjaśnioną innymi chorobami;
Ponadto guz raka przełyku rozwija się w następująco:
-
Etap I. Guz wrasta głęboko w warstwę śluzową, ale jest niewielki i nie wpływa na warstwę mięśniową. Brak oznak choroby.
-
Etap II. Guz powiększa się, a zatem rośnie w warstwę mięśniową. Czasami w najbliższych węzłach chłonnych pojawiają się przerzuty . Pierwsze objawy zaczynają przeszkadzać.
-
Etap III. Nowotwór wrasta we wszystkie warstwy przełyku, jest duży, dlatego występują wyraźne problemy z połykaniem.
-
Etap IV. Przerzuty znajdują się nie tylko w węzłach chłonnych, ale także w odległych narządach.
Diagnostyka raka przełyku
W celu wykrycia guza przeprowadza się kompleksową diagnozę . Stosowane są następujące metody instrumentalne:
-
Ultradźwięk;
-
Bronchoskopia;
-
Tomografia komputerowa;
-
laparoskopia.
Aby potwierdzić diagnozę, wymagane jest badanie histologiczne.
Leczenie raka przełyku
Istnieje kilka sposobów leczenia raka przełyku.
Pacjenci wymagają specjalnego odżywiania podczas leczenia raka przełyku.
Wielu pacjentów z nowotworami złośliwymi przełyku nie może jeść z powodu trudności w połykaniu. Światło przełyku może być zwężone przez guz lub w wyniku powikłań leczenia.
Niektóre składniki odżywcze można podawać dożylnie. Inne składniki są wstrzykiwane do organizmu przez rurkę do żywności (specjalną elastyczną rurkę z tworzywa sztucznego, która wchodzi do żołądka przez nos lub usta), aż ludzie będą mogli ponownie samodzielnie jeść.
Chirurgiczne leczenie raka przełyku
Operacja raka przełyku jest jedynym radykalnym leczeniem. W tym przypadku przełyk jest usuwany, a z żołądka, który jest połączony z resztą przełyku.
Ponieważ zdrowa część jest połączona z żołądkiem, pacjenci mogą jeść naturalnie. W niektórych przypadkach część jelita cienkiego lub grubego może być wykorzystana do połączenia przełyku z żołądkiem. Ważnym punktem jest usunięcie węzłów chłonnych przełyku w celu ich dalszego zbadania pod mikroskopem pod kątem obecności w nich komórek złośliwych.
W przypadku nakładania się światła przez guz w celu utrzymania drożności pokarmu, w niektórych przypadkach podczas operacji raka przełyku, możliwe jest założenie metalowego lub plastikowego stentu przełykowego. Stent przełykowy to specjalne urządzenie, które umieszcza się w świetle przewodu, aby utrzymać go w stanie otwartym, aby pokarm i płyn mogły dostać się do żołądka.
Radioterapia raka przełyku
Radioterapia to metoda leczenia raka przełyku za pomocą promieni rentgenowskich o wysokiej częstotliwości lub innych rodzajów promieniowania. Jest używany, gdy niemożliwe jest wykonanie operacji.
Chemioterapia raka przełyku
Chemioterapia to metoda leczenia raka lekami cytotoksycznymi, które zabijają komórki nowotworowe lub spowalniają wzrost złośliwości. Gdy chemioterapia jest przyjmowana doustnie, dożylnie lub domięśniowo, lek przedostaje się do ogólnego krwiobiegu, niszcząc komórki nowotworowe krążące w organizmie (chemioterapia ogólnoustrojowa). Stosuje się go jako dodatkowy efekt przeciwnowotworowy po operacji lub gdy nie można wykonać operacji.
Po zakończeniu leczenia pacjent musi być obserwowany przez lekarza.
Po leczeniu, w celu oceny skuteczności leczenia, może być konieczne powtórzenie niektórych wcześniej przeprowadzonych procedur diagnostycznych w celu ustalenia diagnozy lub etapu procesu. Na podstawie uzyskanych wyników podejmowana jest decyzja o kontynuacji, zmianie lub zakończeniu leczenia.
Niektóre testy będą musiały być regularnie powtarzane nawet po zakończeniu leczenia. Dane z takich badań pomagają ocenić stan pacjenta i wykryć nawrót (powrót) choroby na czas.
Rak przełyku rokowanie
Podobnie jak w przypadku innych onkopatologii w raku przełyku przeżycie i wskaźniki wyleczeń zależą od czasu wykrycia guza. Rak przełyku jest jednym z najtrudniejszych do leczenia. Ogólnie rzecz biorąc, przy późnej diagnozie i braku terapii średnia długość życia od momentu rozpoznania nie przekracza 5-7 miesięcy. Z wczesnym wykryciem - do 6-7 lat.
Rokowanie przeżycia zależy od lokalizacji guza i obecności przerzutów. Podczas przeprowadzania złożonej terapii (leczenie chirurgiczne i radioterapia / chemioterapia) wskaźnik przeżycia przez ponad 5 lat wynosi:
-
gdy rak zostanie wykryty na etapie I - 80-90%;
-
na II - 40-50%;
-
na III - 5-10%.
Nowe metody leczenia pomagają wydłużyć oczekiwaną długość życia pacjentów. Zastosowanie radiochirurgii stereotaktycznej (cybernóż) w połączeniu z radioterapią akceleratorem liniowym zwiększa przeżywalność o 25%. Radykalny program radioterapii ze zróżnicowanym napromienianiem guza pierwotnego, stref nacieku okołoogniskowego oraz dróg przerzutów regionalnych zwiększa przeżywalność we wszystkich stadiach raka przełyku o 15%.
W przypadku nieoperacyjnego guza stosuje się radioterapię, która może wydłużyć oczekiwaną długość życia do 12 miesięcy u 10% pacjentów.
Rak przełyku zapobieganie
Rzucenie palenia i picie alkoholu może zmniejszyć częstość występowania raka płaskonabłonkowego przełyku. Co najmniej 90% tego typu raka jest związane z nadużywaniem alkoholu i tytoniu.
Gruczolakorak przełyku jest częstym powikłaniem przełyku Barretta, dotykającym ponad 20% osób z objawami refluksu. Osoby z częstymi objawami refluksu (zgaga lub odbijanie) powinny mieć regularne badania endoskopowe.
Pacjenci z przełykiem Barretta powinni zostać poddani endoskopii w celu wykrycia zmian przedrakowych w błonie śluzowej przełyku i uzyskania odpowiedniego leczenia. Potrzebują również leczenia refluksu żołądkowo-przełykowego, które obejmuje zmiany diety i stylu życia.
Katalog chorób