Zażywanie leków, jako przyczyna zaburzeń erekcji
Jakość życia seksualnego wpływa na ogólną, jakość życia człowieka. Główne czynniki ryzyka rozwoju zaburzeń erekcji obejmują:
-
Wiek;
-
Brak aktywności fizycznej (siedzący tryb życia);
-
Otyłość (nadwaga, zespół metaboliczny);
-
Niezdrowe nawyki (palenie, alkohol), zażywanie narkotyków;
-
Hipercholesterolemia (zmiana stosunku lipoprotein LDL i HDL);
-
Zaburzenia metaboliczne;
-
Choroba nadciśnieniowa;
-
Cukrzyca;
-
Niedobór androgenów związany z wiekiem;
-
Schorzenia dolnych dróg moczowych (łagodny przerost prostaty, przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego).
Następujące leki mogą wpłynąć na rozwój zaburzeń erekcji:
-
Leki moczopędne (np. spironolakton);
-
Leki hipotensyjne (np. metyldopa, klonidyna, werapamil, β-blokery);
-
Preparaty kardiologiczne;
-
Środki uspokajające;
-
Leki przeciwdepresyjne;
-
Antagoniści receptora H2 (np. cymetydyna, ranitydyna);
-
Leki hormonalne (np. estrogeny, progesteron, antyandrogeny);
-
Kortykosteroidy, hormony uwalniające;
-
Środki cytotoksyczne (np. metotreksat, cyklofosfamid);
-
Leki antycholinergiczne (np. przeciwdrgawkowe);
-
Środki odurzające;
-
Antybiotyki, leki przeciwwirusowe lub przeciwgrzybicze.
W większości przypadków zaburzenia erekcji ustępują samoistnie w ciągu kilku dni po odstawieniu lub zastąpieniu leków. Należy pamiętać, że możliwe jest indywidualne dopasowanie dawek i substancji aktywnych w celu uniknięcia problemów z erekcją.