Przyczyny niepłodności u mężczyzn, kobiet

Niepłodność to brak ciąży w ciągu jednego roku regularnej aktywności seksualnej bez stosowania antykoncepcji. Niepłodność polega na niemożności fuzji plemnika z komórką jajową.

Termin - 1 rok został określony statystycznie: udowodniono, że u 30% zdrowych małżeństw ciąża występuje w pierwszych trzech miesiącach wspólnego życia, u 60% - w ciągu następnych siedmiu, u pozostałych 10% - jedenastu do dwunastu miesięcy po rozpoczęciu aktywności seksualnej. Tak więc rok jest wystarczającym okresem, aby ocenić zdolność pary do poczęcia i, w przypadku braku ciąży, porozmawiać o niepłodności.

Według statystyk w niepłodność występuje u 10-15% par małżeńskich.

Jeśli przyczyną niepłodności są pewne zaburzenia w ciele kobiety, mówi się o  niepłodności kobiecej (50% wszystkich przypadków). Niepłodność męska (50% przypadków)  jest uważana za przyczynę niepłodnego małżeństwa, jeśli kobieta jest zdrowa, a mężczyzna ma gwałtowny spadek zdolności do zapłodnienia plemników. U połowy par z niepłodnością stwierdza się nieprawidłowości u obojga małżonków, w tym przypadku mówi się o  niepłodności mieszanej.

Często problemy z zapłodnieniem wiążą się z innymi współistniejącymi chorobami – układu moczowo-płciowego, dróg moczowych czy narządów płciowych. Niektóre problemy z poczęciem dziecka są łatwiejsze do rozwiązania, inne trudniejsze, ale w większości przypadków niepłodność jest uleczalna.

Przyczyny niepłodności

Nie da się jednoznacznie ustalić przyczyny niepłodności kobiecej lub męskiej bez dokładnego zbadania organizmu i wykrycia ukrytych chorób. Zaburzenia rozrodu często występują tylko u jednego z małżonków, ale nawet diagnoza żony lub męża wymaga czasu i szeregu badań.

Oprócz oczywistej fizycznej niezdolności do zapłodnienia, WHO uznaje również istnienie psychologicznych przyczyn niepłodności. W rzadkich przypadkach, po całkowitym zbadaniu organizmów zarówno mężczyzn, jak i kobiet, lekarze nie mogą ustalić przyczyny braku poczęcia, ponieważ wszystkie wskaźniki medyczne są normalne. W takich sytuacjach warto skontaktować się z psychologiem, ponieważ problemy psychologiczne mogą stać się również przeszkodą dla małżeństwa w poczęciu dziecka.

Objawy niepłodności

Niepłodność sama w sobie nie jest chorobą. Nie zawsze pozwala to partnerom zrozumieć, że mają taki problem i udać się do szpitala na badanie. O występowaniu niepłodności można mówić tylko wtedy, gdy w ciągu roku od wspólnego życia i odbycia regularnych stosunków seksualnych bez antykoncepcji para nie może począć dziecka.

W takim przypadku mogą wystąpić różne odchylenia w stanie ciała i stanie zdrowia jednego lub obojga partnerów. Oczywiście objawów niepłodności nie można sformułować w wersji uniwersalnej dla wszystkich przypadków, ponieważ często opiera się ona na zupełnie innych chorobach, ale istnieje zestaw znaków, które w większości przypadków mogą służyć jako wskazówka, że ​​należy udać się do kliniki do badania. Dla mężczyzn i kobiet te oznaki będą inne.

W przypadku kobiet objawy niepłodności mogą obejmować:

• Brak lub nieregularne miesiączki. Ten stan może być normalny przed rozpoczęciem aktywności seksualnej, ale jeśli chcesz zajść w ciążę, brak miesiączki często staje się problemem uniemożliwiającym poczęcie.

• Utrata masy ciała i zmniejszenie ilości tkanki tłuszczowej to dość nieszkodliwy objaw, który rzadko budzi podejrzenia choroby. Nawet bez poważnej lub krytycznej utraty wagi, jak to ma miejsce w przypadku ciężkich chorób, niewielkie wahania wagi mogą być źródłem problemów. U niektórych kobiet zmniejszenie tkanki tłuszczowej jest przyczyną braku miesiączki i innych problemów z menstruacją i poczęciem.

• Wcześniej zdiagnozowane choroby układu rozrodczego.

• Otyłość, a także zmniejszenie ilości tkanki tłuszczowej mogą być oznaką niepłodności. Nagła zmiana masy ciała prowadzi do zaburzeń równowagi hormonalnej.

• Ból w okolicy miednicy podczas menstruacji powinien również ostrzec kobietę, jeśli nawracają i są poważne.

• Obecność wydzieliny z gruczołów sutkowych może być objawem choroby, takiej jak hiperprolaktynemia, która z kolei zakłóca poczęcie. Hiperprolaktynemia to zespół różnorodnych objawów związanych ze zwiększonym wydzielaniem hormonu prolaktyny (PRL) przez przysadkę. Nadmiar prolaktyny działa przeciwstawnie do hormonów płciowych. Fizjologiczne zwiększenie stężenia prolaktyny, niebędące zjawiskiem nieprawidłowym, pojawia się u kobiet w ciąży i karmiących piersią.

Jeśli mówimy o niepłodności męskiej, to jej objawy mogą być mniej oczywiste, ale powinny też zaalarmować mężczyznę i stanowić wystarczający powód do poszukiwania pełnego badania organizmu:

• Problemy z erekcją, niemożność seksualną i obniżone libido to pierwsze objawy niepłodności męskiej.

• Obrzęk w okolicy narządów płciowych. Niezależnie od lokalizacji obrzęku może być oznaką choroby układu rozrodczego.

• Choroby prostaty lub jąder zostały już wcześniej zdiagnozowane.

• Niewielka ilość lub brak plemników podczas wytrysku może być oznaką niedrożności nasieniowodów, która powstała z powodu choroby lub innego czynnika.

Przyczyny niepłodności

Przyczyny niepłodności mogą być tak różnorodne, że ustalenie problemu u konkretnej pary wymaga wielu testów i analiz. Na pewno wśród nich będzie identyfikacja wcześniej przeniesionych chorób w rozmowach z pacjentami. W wielu przypadkach powikłania pozostające po chorobie lub patologii stają się przyczyną braku poczęcia, o czym nie zawsze można się dowiedzieć bez specjalnych badań.

Praktycznie nie ma nieodwracalnych przyczyn niepłodności. Współczesna medycyna radzi sobie z większością form niepłodności. Ale aby je ustalić, konieczne jest wyjaśnienie początkowych przyczyn braku poczęcia, które będą różne dla mężczyzn i kobiet.

W niepłodności żeńskiej rozróżnia się dwa rodzaje schorzeń:

• Niepłodność pierwotna to brak ciąży u dojrzałej kobiety, która wcześniej nie rodziła.

• Niepłodność wtórna - niemożność zajścia w ciążę u kobiety, która ma już dzieci.

Zarówno w pierwszym, jak i drugim przypadku przyczyną niezdolności do reprodukcji potomstwa może być choroba, patologia lub upośledzenie funkcji różnych układów organizmu. W większości przypadków niepłodność kobiet jest spowodowana jednym lub kilkoma z następujących czynników:

• Niewydolność narządów rozrodczych - jajniki lub macica. Aby sprawdzić takie podejrzenie, należy skonsultować się z ginekologiem, który przepisze odpowiednie badania i będzie w stanie ustalić stopień rozwoju kobiecych narządów płciowych.

• Wcześniej przeniesione zapalenie przydatków. Choroba ta często powoduje niedrożność jajowodów. Takie konsekwencje, według statystyk, obserwuje się u około połowy wszystkich kobiet, które wcześniej były leczone z powodu zapalenia przydatków.

• Jedną z głównych przyczyn niepłodności wtórnej może być wcześniejsza aborcja.

• Mięśniaki macicy znajdują się również na liście chorób uniemożliwiających poczęcie.

• Endometrioza jajowodów.

• Obecność cukrzycy.

• Ciągły stres.

• Zaburzenia jajowo-jajnikowe w ciele to zaburzenia anatomii narządów miednicy.

• Choroby gruczołów dokrewnych.

• Problemy immunologiczne.

• Zapalenie narządów płciowych.

• Zaburzenia metaboliczne.

Przyczyny niepłodności męskiej, a także jej objawów, nie zawsze da się ustalić tak szybko i łatwo, jak u kobiet. Z reguły są mniej oczywiste i dotyczą wcześniejszych chorób lub ciężkiej pracy fizycznej. Na liście najczęstszych przyczyn niepłodności męskiej są:

• Żylaki powrózka nasiennego - czyli obrzęk żył biegnących przez jądra.

• Choroby zakaźne narządów płciowych.

• Wytrysk wsteczny to przedostanie się nasienia do dróg moczowych. Przyczyną rozwoju tej choroby może być z kolei cukrzyca, uraz kręgosłupa, przebyta operacja gruczołu krokowego czy cewki moczowej.

• Guzy narządów płciowych.

• Zmniejszona płodność z powodu niezstąpionych jąder, które nie zostały zdiagnozowane na czas.

• Problemy hormonalne.

• Wrodzone lub nabyte wady nasieniowodu.

• Zaburzenia erekcji.

• Celiakia to choroba związana z nietolerancją glutenu. Celiakia, nazywana inaczej chorobą trzewną, jest enteropatia, czyli choroba zapalna jelita cienkiego na tle autoimmunizacj. Charakteryzuje się zaburzeniami trawienia oraz zmniejszonym wchłanianiem jelitowym. Trwa przez całe życie. Leczenie polega na przejściu na produkty bezglutenowe.

• Przegrzanie jąder z różnych przyczyn.

• Złe nawyki (palenie tytoniu, nadmierne spożywanie alkoholu) zawsze zmniejszają płodność.

• Otyłość.

• Wrodzone patologie i wady budowy narządów płciowych.

• Ciągły stres.

• Choroby jąder – układy odpowiedzialne za produkcję plemników.

• Przyjmowanie niektórych rodzajów leków.

Zdarzają się również przypadki niepłodności, których przyczyny są po prostu niemożliwe do zdiagnozowania. Mogą być zarówno psychologiczne, jak i po prostu trudne do wykrycia za pomocą analiz i badań. Jednak odsetek takich przypadków jest niezwykle niski w porównaniu z innymi przyczynami niepłodności.

Rozpoznanie niepłodności

Aby ustalić przyczyny niepłodności i zalecić odpowiednie leczenie, para małżeńska musi przejść pełen zakres badań w celu ustalenia źródła problemów z poczęciem. W niektórych przypadkach przyczyną niezdolności do poczęcia może być nie jeden problem, ale kombinacja czynników.

W przypadku kobiet diagnoza niepłodności składa się z następujących etapów:

• Ogólne badanie czynności różnych układów narządów i identyfikacja problemów niezwiązanych z funkcją rozrodczą, ale ingerujących w poczęcie. W tym celu przedstawiane są różne analizy ogólnego spektrum i określane są wskaźniki pracy organizmu.

• Badanie ginekologiczne, które obejmuje badanie pacjenta, komunikację z ginekologiem na temat chorób w wywiadzie, wizualne badanie stanu narządów płciowych, poprawność ich budowy. Ponadto lekarz przepisuje testy na powszechne choroby przenoszone drogą płciową i nieprawidłowości, które mogą wystąpić w ciele kobiety i zakłócać poczęcie.

• Po badaniu pacjent wykonuje wszystkie zalecone badania, których lista może się różnić w zależności od konkretnego przypadku i potrzeby.

• Wymagane są wszystkie badania, w tym: rozmaz kanału szyjki macicy, PCR 12 (chlamydia, rzęsistek, toksoplazmoza, ureoplazma, mykoplazma, opryszczka, gardnerella, rzeżączka, wirus brodawczaka, cytomegalowirus), badania krwi pod kątem równowagi hormonalnej organizmu ( prolaktyna, progestoter testosteron, FSH, LH i DEAS).

• Przeprowadzane jest badanie jajowodów i ich drożności, do których można zastosować histeroskopię, kolposkopię, histerosalpingografię. Histerosalpingografia (HSG) to badanie rentgenowskie macicy i jajowodów, które służy ocenie budowy i kształtu jamy macicy, drożności jajowodów oraz stanu  błony śluzowej macicy. Kolposkopia to badanie, które pozwala na dokładne zbadanie szyjki macicy, pochwy i sromu kobiety. Narzędziem, które jest do tego wykorzystywane jest kolposkop, który powiększa normalny widok, umożliwiając lekarzowi dostrzeżenie zmian w obszarze narządów rodnych kobiety, których nie można zobaczyć gołym okiem. Histeroskopia jest małoinwazyjną metodą endoskopową wykorzystywaną w diagnostyce i leczeniu niepłodności, nawracających poronień, a także nieprawidłowości i schorzeń w obrębie macicy. Zabieg polega na wprowadzeniu przez pochwę i kanał szyjki macicy do wnętrza macicy histeroskopu – urządzenia optycznego wyposażonego w system soczewek i kamerę cyfrową, które pozwalają dokładnie obejrzeć jamę macicy, a także specjalne mikronarzędzia umożliwiające przeprowadzenie zabiegu. Lekarz za pomocą obrazowania wnętrza kanału szyjki, jamy macicy oraz oceny ujść macicznych jajowodów może zlokalizować polipy, mięśniaki, zrosty, guzy nowotworowe, wady wrodzone , a ponadto pobrać wycinki tkanek do badań histopatologicznych.

• Fertiloskopia wykonywana w znieczuleniu. Dla niej używany jest specjalny aparat, który skanuje sklepienie pochwy i macicę. Fertiloskopia jest jedną z kompleksowych metod diagnozowania przyczyn niepłodności u kobiet. Jest metodą złożoną, wykorzystującą kilka różnych technik w celu zbadania jamy macicy, drożności jajowodów, jajników pod kątem endometriozy oraz otrzewnej jamy brzusznej.

• Przepisuje się szereg testów genetycznych.

Równolegle z badaniem płodności kobiet przeprowadza się badanie męskie. Aby ustalić niepłodność u mężczyzn, mogą być wymagane następujące środki:

• Diagnostyka ogólna mająca na celu określenie obecności chorób niezwiązanych z układem rozrodczym oraz wpływu tych chorób na płodność.

• Badanie przez androloga, który będzie w stanie określić poprawność budowy narządów płciowych i wykluczyć obecność wrodzonych patologii lub nabytych wad.

• Badania krwi i moczu w celu określenia różnych czynników wpływających na niepłodność.

• Analiza i testy bakteriologiczne w kierunku toksoplazmozy, opryszczki i innych powszechnych chorób przenoszonych drogą płciową.

• Przeprowadzana jest analiza cytologiczna wydzielania pęcherzyków nasiennych, a także gruczołu krokowego.

• Spermogram. Spermiogram jest badaniem jakościowym nasienia mężczyzny, polegającym na dokładnej makroskopowej i mikroskopowej ocenie spermy. Innymi nazwami tego badania są: spermogram lub seminogram.

Jeśli wszystkie te testy nie dały dokładnej odpowiedzi na pytanie, co spowodowało niepłodność, lekarz może przepisać zestaw dodatkowych testów, które są niezbędne do ustalenia zgodności partnerów. Z różnych powodów czasami zdarzają się pary, które nie mogą począć dziecka z powodu problemów z kompatybilnością. Ale taka diagnoza nie wyklucza możliwości poczęcia, wymaga jedynie dłuższego specjalnego leczenia. Aby to skonfigurować, potrzebne są następujące testy:

• Kariotypowanie - sprawdzanie zgodności genetycznej pary małżeńskiej. Do analizy pobierana jest krew z żyły, która później pozwala poznać strukturę chromosomów w warunkach laboratoryjnych i zbadać DNA.

• Test Kurzrocka-Millera - płyn szyjkowy kobiety i nasienie mężczyzny są umieszczane w jednej probówce w celu zbadania ich interakcji. Test KM (test inwazyjności Kurzrocka-Millera) jest testem oceniającym podobnie jak test PCT tak zwaną wrogość śluzu szyjkowego. Test ten jest wykorzystywany w poszukiwaniu przyczyn niepłodności par. Jego znaczenie polega na ocenie, czy u danej kobiety jakość śluzu szyjkowego w momencie owulacji (czyli wtedy, kiedy śluz ten powinien być najbardziej sprzyjający męskim plemnikom) jest na tyle odpowiednia, że pozwala na swobodne przenikanie nasienia, a tym samym umożliwia proces zapłodnienia.

• Typowanie HLA to test zgodności immunologicznej pary. Konieczne jest zbadanie krwi z żyły na obecność antygenów.

Rodzaje niepłodności

Oprócz dwóch głównych rodzajów niepłodności - pierwotnej i wtórnej, oznaczających brak poczęcia u kobiety, która wcześniej nie rodziła lub ma już dzieci, istnieją inne typy. W zależności od przyczyn i perspektyw wyróżnia się następujące rodzaje niepłodności:

• Absolutna niepłodność - taką diagnozę stawia się, gdy kobieta fizycznie nie jest w stanie począć i urodzić dziecka. Przyczyny mogą być różne - nieuformowane genitalia, ciężkie wrodzone patologie układu rozrodczego. Ten rodzaj niepłodności wyklucza zajście w ciążę.

• Względna niepłodność - nie ma patologii, a kobieta fizycznie jest w stanie urodzić potomstwo, ale płodność jest zmniejszona z jakiegokolwiek powodu - przebytej choroby, stanu zapalnego, zaburzeń hormonalnych lub innych zaburzeń. Taka niepłodność jest całkowicie uleczalna.

• Immunologiczna niepłodność  - niezgodność partnerów, dość rzadki rodzaj niepłodności, występuje tylko w 10% wszystkich małżeństw. Dość trudna forma leczenia, możliwy do osiągnięcia pozytywny efekt.

• Nabyta niepłodność - niepłodność spowodowana urazami, chorobami i niekorzystnymi czynnikami środowiskowymi.

• Wrodzona niepłodność - zwykle w połączeniu z bezwzględną przewidywaną, ponieważ implikuje obecność wrodzonych patologii.

• Przejściowa niepłodność - bezpłodność, uleczalna lub z przyczyn przejściowych (zaburzenie równowagi hormonalnej, przyjmowanie niektórych rodzajów leków itp.).

• Endokrynologiczna niepłodność - niepłodność, która była spowodowana problemami układu hormonalnego człowieka i brakiem równowagi hormonalnej.

• Pro­ximal tubal obstruction – PTO - niepłodność kobieca spowodowana niedrożnością jajowodów.

• Macica choroby - niepłodność kobieca, która pojawia się, gdy występują problemy z macicą.

• Mieszana niepłodność spowodowana kilkoma czynnikami jednocześnie. Wymaga osobnego traktowania każdej z części składowych.

Stopnie niepłodności

W zależności od stopnia niepłodności istnieją pewne zestawy przyczyn, które mogą być dla niej bodźcem, a także odpowiednie środki leczenia. Istnieją tylko dwa stopnie niepłodności, które dotyczą również rodzajów niepłodności:

• Pierwszym stopień niepłodności z nich jest brak ciąży u kobiety po roku regularnego stosunku bez zabezpieczenia. Dla mężczyzny pierwszym stopniem jest brak ciąży u partnerów przed iw trakcie ostatniego roku stosunku bez zabezpieczenia.

• Drugi stopień niepłodności to brak ciąży u kobiety, która ma już dzieci od innego lub obecnego partnera. U mężczyzn stopień ten charakteryzuje się brakiem poczęcia dziecka z partnerką, która wcześniej rodziła.

Dla kobiet i mężczyzn przyczyny pierwszego i drugiego etapu będą różne. Pierwszy etap niepłodności u kobiet z reguły występuje z powodów:

• Nieuformowane genitalia.

• Naruszenie owulacji lub cyklu miesiączkowego.

• Obecność chorób ginekologicznych.

• Patologia jajowodów.

• Patologie układu immunologicznego.

• Odchylenia w budowie chromosomów DNA.

Pierwszy etap niepłodności męskiej jest zwykle spowodowany:

• Patologia lub niedorozwinięte genitalia.

• Urazy pachwiny.

• Żylaki powrózka nasiennego.

• Słaba dziedziczność i nieprawidłowości w chromosomach DNA.

• Problemy z układem odpornościowym.

• Przewlekłe choroby układu moczowo-płciowego.

• Obecność chorób przenoszonych drogą płciową.

Jeśli mówimy o drugim stopniu niepłodności, to jest on znacznie mniej powszechny niż pierwszy stopień. Najczęstsze przyczyny jego rozwoju u kobiet:

• Problemy pozostałe po aborcji.

• Trudny poród.

• Ciąże pozamaciczne.

• Zaburzenia hormonalne.

• Konsekwencje chemioterapii.

• Cukrzyca.

Drugi stopień niepłodności u mężczyzn zwykle występuje z tych samych przyczyn co pierwszy, ale mogą pojawić się dodatkowe problemy nabyte z wiekiem:

• Infekcje układu moczowo-płciowego.

• Ciężkie choroby ogólnoustrojowe (marskość wątroby, cukrzyca).

• Odroczone interwencje chirurgiczne w cewce moczowej i gruczole krokowym.

• Nabyta niedrożność kanałów nasieniowodu - uraz, zapalenie najądrza itp.

• Problemy endokrynologiczne.

Niepłodność po aborcji

Niepłodność kobiet może wystąpić z różnych powodów. Jedną z dość powszechnych przyczyn może być aborcja. Aborcja to operacja wykonywana w skrajnie trudnych dla lekarza warunkach i zawsze traumatyczna dla kobiecego ciała. Dlatego w przyszłości kobieta często jest narażona na konsekwencje niepłodności wtórnej, gdy ciąża w ogóle nie występuje. Aby uniknąć takich konsekwencji, konieczne jest zapobieganie aborcji. Można to zrobić, przestrzegając prostych zasad:

• Opóźnić początek aktywności seksualnej.

• Zawsze stosuj metody antykoncepcji podczas stosunku płciowego.

• Unikaj przypadkowego seksu.

• Szukaj leczenia chorób, które pojawiają się w trakcie przygotowań do ciąży iw jej trakcie, aby uniknąć przymusowego przerwania ciąży z powodu choroby.

• Zaplanuj ciążę z wyprzedzeniem i unikaj sytuacji, w których może być nieplanowana.

Leczenie niepłodności

Leczenie niepłodności to eliminacja problemów uniemożliwiających poczęcie dziecka. W zależności od zdiagnozowanych chorób i patologii u mężczyzn i kobiet mogą być wymagane różne rodzaje leczenia. Można stosować zarówno chirurgiczne metody korygowania patologii, jak i konserwatywne metody leczenia powstałych problemów. Z reguły wybiera się konserwatywną metodę leczenia, ponieważ eliminuje większość najczęstszych przyczyn niepłodności. W przypadku kobiet stosuje się następujące środki:

• Leki hormonalne - mogą to być zarówno tabletki antykoncepcyjne, jak i specjalne leki mające na celu skorygowanie poziomu hormonu.

• Clomiphene jest przepisywany kobietom jako środek pobudzający w przypadku niewystarczającej płodności.

• Menogon, Menopur, Menotropina - ludzkie hormony gonadotropiny menopauzalnej. Przeznaczony do stymulacji owulacji. Leczenie takimi lekami odbywa się wyłącznie pod nadzorem specjalisty.

• Metformina - obniża poziom glukozy, leczy choroby policystyczne i normalizuje przemianę materii.

• Gonadotropina kosmówkowa – stosowana również do stymulacji owulacji w wybranych przypadkach.

• Antybiotyki o różnym spektrum – przeznaczone do leczenia chorób przenoszonych drogą płciową, które również mogą zakłócać poczęcie.

Leczenie niepłodności męskiej może być również chirurgiczne lub zachowawcze. W leczeniu zachowawczym zwykle stosuje się następujące rodzaje leków:

• Clomiphene - może być stosowany nie tylko dla kobiet, ale także dla mężczyzn, jeśli wymagana jest poprawa spermatogenezy.

• Sterydowe leki hormonalne są przepisywane, gdy w nasieniu znajdują się przeciwciała, które zapobiegają zapłodnieniu.

• Antagoniści dopaminy - są przepisywani z podwyższonym poziomem prolaktyny we krwi.

• Antybiotyki – podobnie jak kobiety, antybiotyki leczą u mężczyzn choroby przenoszone drogą płciową, które uniemożliwiają poczęcie.

Inne zabiegi, które można zastosować, obejmują:

• Zapłodnienie pozaustrojowe, zapłodnienie in vitro (ang. in vitro fertilisation, IVF; łac. in vitro, dosł. „w szkle”) - sztuczne zapłodnienie komórki jajowej plemnikiem poza ciałem kobiety, a następnie implantacja zarodka do macicy kobiety.

• Sztuczne zapłodnienie to proces sztucznego zapłodnienia polegający na wstrzykiwaniu nasienia do macicy kobiety.

• ICSI (wstrzyknięcie plemnika do komórki jajowej) jest stosowane w przypadku problemów z ruchliwością plemników i jest wykonywane w taki sam sposób, jak IVF. ICSI (intracytoplasmic sperm injection) to procedura wykonywana w laboratorium embriologicznym. Metoda ta stosowana jest w około 95% przypadków IVF. Polega na wprowadzeniu pojedynczego plemnika bezpośrednio do komórki jajowej za pomocą bardzo cienkiej szklanej igły (mikropipetki). Metoda ta stosowana jest skutecznie w przypadku niepłodności uwarunkowanej czynnikiem męskim: zarówno w przypadku niewielkiej liczby prawidłowych plemników w ejakulacie jak i w przypadku pobrania plemników w trakcie biopsji jądra lub najądrza.

• Macierzyństwo zastępcze to metoda, w której embrion składający się z plemnika i komórki jajowej współmałżonka jest noszony przez matkę zastępczą. Metodę tę stosuje się, gdy kobieta z różnych powodów sama nie może urodzić dziecka, a jednocześnie jej organizm wytwarza całkowicie zdrowe komórki.

Wyznaczenia jakichkolwiek metod leczenia i leków może dokonać tylko specjalista.

Zapobieganie niepłodności

Środki zapobiegania niepłodności obejmują nie tylko środki, które należy podjąć, aby zapobiec rozwojowi problemów układu rozrodczego, ale także witaminy, a także produkty spożywcze niezbędne do normalnego funkcjonowania układu rozrodczego człowieka.

W przypadku kobiet środki zapobiegawcze będą następujące:

• Obowiązkowa konsultacja z lekarzem przed przyjęciem jakichkolwiek leków. Samoleczenie to właściwy sposób na komplikacje, które mogą być wynikiem niewłaściwie dobranego leku lub zbyt długiego kursu. Tylko leki przepisane przez lekarzy mogą pomóc w eliminacji chorób i poprawie normalnego funkcjonowania organizmu.

• Bardzo ważnym czynnikiem jest prawidłowe odżywianie. Kobiety muszą spożywać pokarmy i suplementy zawierające kwas foliowy, żelazo, selen, L-karnitynę, cynk, witaminy C, E i B oraz ekstrakt z żeń-szenia.

• Zmniejszenie ilości spożywanej kofeiny do 300 mg dziennie.

• Suplementy diety są również przepisywane przez lekarza i służą do uzyskania dziennego minimum składników odżywczych i pierwiastków śladowych, których człowiek nie zawsze może otrzymać ze zwykłego jedzenia.

Zapobieganie niepłodności u mężczyzn z konieczności będzie składać się z następujących kroków:

• Rzucenie wszystkich złych nawyków – picie alkoholu i palenie znacznie zmniejsza płodność i może mieć długoterminowe skutki prowadzące do bezpłodności.

• Zwiększenie ilości aktywności fizycznej. Do tych celów świetnie nadają się zajęcia sportowe.

• Zmniejsz spożycie lub wyeliminuj produkty mleczne, fasolę, groch i mięso.

• Redukować stres.

• Podczas pracy z niebezpiecznymi substancjami i niebezpiecznymi mediami (przemysł ciężki, chemiczny itp.) należy przestrzegać zasad bezpieczeństwa.

• Dokładny wybór środków higieny osobistej i chemii gospodarczej - konieczne jest wykluczenie produktów zawierających pestycydy chloroorganiczne. Pestycydy są to substancje używane w rolnictwie do zwalczanie wszelkiego rodzaju plag, często nazywane są również „środkami szkodnikobójczymi”.

Niepłodność jest często konsekwencją wcześniejszych chorób lub obecności obecnych chorób w formie jawnej lub ukrytej. Choroby te nie zawsze są związane z układem rozrodczym człowieka. Mogą rozwijać się w zupełnie innych narządach, ale jednocześnie mają znaczący wpływ na narządy płciowe. Wśród chorób kobiecych powodujących niepłodność najczęstsze to:

• otyłość;

• anoreksja;

• choroby przenoszone drogą płciową;

• choroba Itsenko-Cushinga;

• nieowulacyjny zespół luteinizacji pęcherzyków;

• endometrioza;

• cukrzyca.

Wśród chorób męskich jest również wiele takich, które wpływają na układ rozrodczy, ale jednocześnie nie przechodzą przez niego lub mają postać utajoną:

• zapalenie ślinianek;

• żylaki powrózka nasiennego;

• zaburzenia erekcji;

• niewydolność nerek;

• marskość wątroby;

• cukrzyca.

Dlatego bardzo ważne jest, aby w odpowiednim czasie skonsultować się z lekarzem i leczyć choroby, nie pozwalając im przekształcić się w postać utajoną, przewlekłą lub poważniejszą.